VENDO MACHINE [ Story ]

Vendo Machine

Ako pala si Sunday at isang akong malaking nerd. Sabi naman ng best friend kong si Milan hindi naman daw ako nerd, maganda naman daw ako, mahilig nga lang talaga akong magbasa.

Oo nga pala si Milan ay best friend ko simula noong bata pa ako. Totoo pala yung kasabihang "Opposites Attract!" dahil kung ako'y nerd si Milan na man ay super kikay.

Palaging may designer clothes at mayaman pa, eh ako diyan nga lang sa may mga tiangge bumibili. Sa kahirapan ng aking pamilya kailangan ko pa ngang magtrabaho bilang assistant librarian para lang may scholarship ako at para may allowance, kulang pa kasi ang binibigay ng nanay.

Pero hindi naman mahirap maging assistant librarian dahil pag lunch, free period at after ng uwiaan lang naman ako nagtatrabaho sa library, nagaayos lang din ako ng libro at pumapalit lang sa circulation desk pag naglulunch si Ms. Carlos, ang head librarian sa school namin. Kaya naman wala akong reklamo pero inaabutan na ako ng gabi sa pagaayos pero diba pag may tiyaga may nilaga.

Pasukan na, magaaral nanaman ako at magtatrabaho nanaman ako sa library, sabagay malapit na rin naman akong maggraduate. Pagtitiisan ko na lang. Maaga akong gumising, marami kasi masyadong sumasakay sa LRT pag umaga eh. Kaya naman nagmadali ako sa pagpunta sa school. Naghihintay pa nga pala sa akin si Milan. Hay naku! Marami siguro yoon ikukuwento, tungkol sa pagbabakasyon nila sa Paris. Kahit masamang mainggit hindi mo pa rin maaalis sa aking mainggit sa kanya dahil mayaman siya at ako’y mahirap lang.

“Sunday! Sunday!” tinatawag na ako ni Milan.
“Oo nandyan na!” sabi ko.

Nakita ko si Milan na may regalo sa akin.

Milan: Para sayo!
Inabot niya sa akin ang isang kahon

Sunday: Ano ‘to?
Milan: Buksan mo muna!
Sunday: Sige na nga.
At binuksan ko nga ng kahon.

Pag bukas ko ito pala’y isang headband na may maraming Swarovski Crystals. Nagulat ako dahil alam ko na ang headband na ito ang sobrang mahal. Kaya naman agad ko itong ibinalik kay Milan.

Milan: Bakit mo binabalik? Binili ko pa yan sa Paris.
Sunday: Kaya nga. Sobrang mahal hindi ko kayang magsuot nito.
Milan: Sige pag binalik mo yan sa akin hindi na kita best friend!
Sunday: Sige na nga. Salamat ha!
Milan: Wala pa yan sa lahat ng itinulong mo sa akin. Noong nawala si Daddy akala ko mamamatay na ako pero pinasaya mo ako. Dahil sayo nakapagmove on ako sa pagkamatay ng Daddy ko. Palagi kang nandyan sa tabi ko, hindi mo ako iniiwan at hindi ka nakikipagkaibigan dahil lang sa mayaman ako.

Sinuot niya sa akin ang headband.
Milan: O, yan bagay na bagay. Lalo kang gumanda!
Sunday: Talaga?
Milan: Talaga! Magkamukha na tayo ngayon.
Sunday: Oo nga!
At nagtawanan kami.

Milan: Oo nga pala, narinig mo na ba na may bagong student galing U.S.?
Sunday: Hindi, pero ano yun talagang blonde and blue-eyed?
Milan: Hindi! Ayon sa sabi-sabi, Filipino daw yun pero pumunta sa U.S. noong 8 years old siya, at take note marunong pa rin magfilipino!
Sunday: Wow! Ang galing sumagap ng tsimis!
Milan: Hindi naman noh. Narinig ko lang yun kayna Andrea at Marianne.
Sunday: Kaya naman pala. Ang mga tsikadora ng bayan!
At nagtawanan, at nagtawanan pa kami. Ang saya saya ko talaga pag kasama ko si Milan, nawawala ang aking mga problema.

Biglang nagbell...

Sunday: Sige na! Bell na eh! Kita na lang tayong mamayang lunch sa may library. Alam mo naman may duty pa ko.
Milan: Oo nga pala sige, kita na lang tayo. Bye!
Sunday: Bye!

At pumunta na ako sa unang class ko, ang pinakaayaw ko Intermediate Algebra. hay.. good luck!

Natapos na lahat subjects ko. Yung pinakaayaw kong Alegbra, tapos Econ. then Culinary. Ngayon pupunta na ko sa Lib. para magtrabaho at pakipagmeet kay Milan.

Sa Library...

Napaaga ata ako, wala pa si Milan eh. Sige punta muna ako kay Ms. Carlos.
Pumunta ako sa circulation desk.

“ Sunday Buenia, reporting for duty!” pabiro kong sinabi.
“O nariyan ka na pala Sunday! Ikaw talaga palabiro. Oo nga pala may bago kang makakasama dito sa Lib. napapansin ko kasing palagi kang ginagabi. Naawa na kasi ako sayo eh, kaya naman may kinuka akong makakasama mo. Willing naman siyang maging Assistant Librarian kaya kinuha ko na. Mahilig din daw siyang magbasa ng libro katulad mo. Kaya tiyak na magkakasundo kayo nun. Ang sabi niya nga pa nga sa akin nagtatrabaho din daw siya dati sa Library. Kaya suitable talaga siya na makasama mo dito sa Lib.” sabi ni Ms. Carlos.
“Salamat po! Ang bait ninyo talaga Ms. Carlos! Sige Ms. punta muna ko dun sa Filipiniana section. Mag-aayos muna ako ng books.” sabi. ko.
“Sige.” sagot ni Ms. Carlos.

Habang nagaayos ako ng libro nakita ko nang dumadating si Milan.

Milan: Sunday!
Sunday: Shush! Hwag kang maingay nasa library tayo!
Milan: Sensya na!
Sunday: ‘Bat ang tagal mo?
Milan: Ang tagal kasi magpalabas ng teacher ko sa Psychology eh. Uy! Alam mo classmate ko sa Psychology yung sinasabi kong student galing U.S., Louis ung pangalan niya.
Sunday: As in Louis Vuitton?
Milan: Hindi noh! Ikaw talaga. Louis, Louis Ventura. Alam mo ang galing niya. Gustong-gusto siya ng teacher ko sa Psychology eh. Parang ikaw yun magaling sa Psychology. May balak daw kasi si Louis na maging Clinical Psychologist parang ikaw!
Sunday: Baka naman iniimbento mo lang yan. Puro na lang para kang si Louis, para kang si Louis.
Milan: Hindi ako nagiimbento noh! ‘Bat ka parang galit?
Sunday: Hindi ako galit noh. May crush ka ata dyan sa Louis na yan eh palagi na lang si Louis.
Milan: Halata ba! Ang gwapo kasi ni Louis. SUPER! Siya ay tall, dark and handsome. Siya ay Heartrob ng bayan. Ayy!!!! Kinikilig ako!
Sunday: Hahahahahaha!!!
Milan: ‘Bat ka natatawa?
Sunday: Wala! Sige na mag-lunch na tayo. Samahan mo ako magpapaalam na muna ako kay Ms. Carlos.
Milan: Sige na nga!

Pumunta na kami sa Circulation Desk.
“Ms. Carlos, mag-lulunch muna kami” sabi ko kay Ms. Carlos.
“O, sige.” sagot niya.

Sa Canteen…

Milan: Si Louis o!
Sunday: Hay naku! Baka naman namamalikmata ka lang?
Milan: Hindi noh! Ayun talaga siya.
Sunday: Nasaan? Wala naman eh.
Milan: Ayan tuloy nawala na. Hindi mo na nakita.
Sunday: Okay lang. Hindi naman ako interested sa kanya eh. Kain na nga tayo!
Milan: Sige na nga.

At kumain na kami. Pagkatapos kumain ay pumunta ulit ako sa Library kasi duty ko na ulit. Free period ko naman eh.

Ang dumi naman dito sa library! Puro alikabok! Ang lamig pa dahil umuulan, sana pala nagdala ako ng jacket. Mamaya nga bibili ako ng coffee sa vendo bago ako umuwi. Sampung Piso lang naman eh, ayaw kong pumunta sa mamahaling café kulang ang pera ko.

6:30 ng gabi…

Hay salamat tapos na kong mag-ayos. Bukas ulit. Oo nga pala! Bibili pa ako ng coffe sa vendo machine. Pumunta na ako sa vendo bumuli ng coffee. Nang hawakan ko ito. SUPER init. Napapaso ang kamay ko. Habang nalilito ako kung paano ko ito hahawakan sa super init may biglang lumapit sa akin na isang lalaki. Ang lalaki ay matangkad at in fairness gwapo.

“Ms, Ito o panyo ko. Mukhang mainit yan eh. Kanina pa kitang nakikitang nahihirapan sa paghawak niyang kape mo eh.” sabi ng lalaki.
“What a gentleman!” sabi ko sa sarili.
“Ay! Salamat ha!” sabi ko.
Tumingin ako sa relo ko ay mag-7 na pala. Magluluto pa ako sa bahay.
“Kailangan ko na palang umalis!” bigla akong nagmadali.
“Ay oo nga pala, ung panyo mo.” sabi ko.
“Okay lang sige sayo na lang.” sabi niya.
At umalis na ako.
“Ay Ms! Anong pangalan mo?” sabi nung lalaki.
Sa sobra kong pagmamadali hindi ko narinig na may tinatanong pala sa akin ang lalaking tumulong sa akin.

Sa Bahay…

Nagmamadali akong umiwi. Ako pa pala magluluto sa amin.

“Nay!” sabi ko sa aking nanay.
“Ako na po ang magluluto.” dadag ko.
“O, sige.” sagot ng aking nanay.

At nagluto nga ako ng Adobong Manok.

“Ang bango naman niyang niluluto mo!” sabi ni Aling Nena habang dumudungaw sa bintana.

Si Aling Nena ang mabait na kapitbahay. Pag may ulam siya binibigyan niya kami ng ulam at pag may ulam naman kami binibigyan namin siya. Nandyan siya palagi para sa aming mag-anak.

“Huwag kayong magalala Aling Nena. Pagkatapos kong lutuin ‘to bibigyan ko kayo. Talaga ‘hong dinamihan ko ito para mabigyan kayo.” sabi ko.

“Salamat Sunday! Ang bait mo talagang bata!” papuri ni Aling Nena.

“Anak ko ata iyan!” sabi ni nanay.

“Ang swerte swerte mo talaga dyan sa anak mong si Sunday, Maring!” sabi ni Aling Nena.

Pagkaluto ko ay dinalhan ko si Aling Nena ng Adobo. At as usual sarap na sarap na naman siya sa aking luto. Pag ako’y pumupunta doon ang palaging sinasabi ni Aling Nena sa kanyang anak na si Raymond, na aking ring kababata.

“Raymond! Ganito dapat ang kukunin mong asawa! Mabait, Marunong magluto at higit sa lahat. maganda pa!” sabi ni Aling Nena.

Natatawa na lang kami ni Raymond pag sinasabi ito ni Aling Nena.

Kinabukasan…

Kinuwento ko kay Milan ang nangyari sa akin kahapon ng gabi.

“Naisipan ko kasing magkape kahapon kaya pumunta ako sa Vendo Machine. ‘Tas dun bumili ako ng kape. Nung hinawakan ko ung kape, sobrang init! Kaya hindi ko alam ang gagawin ko. Biglang may lumapit na guy, matangkad at infairness gwapo. Tapos binigay niya sa akin yung panyo niya para mahawakan ko yung kape. Naawa na siguro yung guy nay un kasi litong-lito na talaga ako noon, kasi super init talaga yung kape hindi mo mahahawakan. Nagmamadali pa naman ako noon. Binalik ko yung panyo pero sabi niya sa akin na lang daw. Tapos umalis na ko. Parang may sinabi ata siya noong umalis ako pero hindi ko na narinig” kwento ko kay Milan.

“Nagmamadali ka kasi palagi! Pero ang bait bait naman ng guy na yan!!! Sana makita mo ulit yang guy na yan!” sabi ni Milan.
“Oo nga!” sabi ko kay Milan.
“Sige magpantasya ka muna dyan at ako’y aalis na. May klase pa ako.” Sabi ni Milan.
“Hindi ako nagpapantasya noh! Sige na nga! Alam mo naman kung nasaan ako di ba?” sabi ko.
“Sa Library!” sabay naming sinabi.

At pumunta na nga ako sa library. Nakita ko si Ms. Carlos na may kausap na isang matangkad na lalaki.

“Ms. Carlos?” sabi ko.
“O, nariyan ka na pala Sunday!” sabi ni Ms. Carlos.

Biglang humarap ang isang lalaking sa akin ay pamilyar. Ang lalaki sa Vendo Machine. Nagulat ako. Gulat na gulat.

“Louis, this is Sunday Buena, she’s our Assistant Librarian in this school and Sunday, this Louis Ventura. He’ll be also an Assistant Librarian in our school. Siya ang sinasabi kong makakasama mo dito sa Lib.” sabi ni Ms. Carlos

Habang sinasabi niya ito ay nag-flash back lahat sa akin ang lahat ng sinabi ni Milan, ang mga sinabi ni Ms. Carlos at ang nangyari kagabi. Ang pagkakatulad namin ni Louis na mahilig magbasa at mahilig sa Psychology, ang kabaitan niya at ang gusto naming maging Pyschologist. Natulala na lang ako. Nabigla ako nang iabot ni Louis ang kamay niya sa akin.

“Nice to meet you! Hindi ba ikaw yung nasa Vendo Machine kahapon?” sabi niya.

Hala! Nakilala niya ako!

“Nice to meet you too. Oo ako yung sa Vendo kahapon. Salamat pala.” sagot ko habang nakikipagkamay sa kanya.
“Walang ano man” sabi niya.

Ano ba ito! Hindi pa rin niya binibitawan ang kamay ko!

“Uhm… kamay ko.” sabi ko.
“Ay, sorry.” sabi niya.

“Mamaya na yan! Magtrabaho na kayo ni Sunday, i-tour mo muna si Louis dito sa Lib at sa buong campus. Pwede ba yun?” sabi ni Ms. Carlos.
“Ms. Sige po.” sagot ko.

Wow! Destiny talaga! Hehehe!

While tino-tour ko siya…

Sunday: Louis, eto pala ang library namin. Medyo maalikabok pero super dami namang libro.
Louis: Oo nga napansin ko.
Sunday: Salamat ulit ah.
Louis: Okay lang yun. Oo nga pala, may nagsabi sa akin mahilig ka daw magbasa at sa Psychology.
Sunday: Ang tsismosa talaga ni Milan.
Louis: Ano yun? May sinasabi ka ba?
Si Milan talaga! humanda siya!

Sunday: Ah, wala yun ang sabi ko kaynino mo nalaman?
Louis: Doon sa friend mong si Milan classmate ko kasi siya sa Psychology class ko eh.
Sunday: Ang daldal niya noh?
Louis: Hindi naman. Medyo lang.. Hahaha!
Sunday: Hahaha! Eh, bakit mo naman natanong?
Louis: Wala lang. Parehas pala tayo.
Sunday: Ah ganun pala. Sino ba favorite mong author?
Louis: Si Mitch Albom.
Sunday: Parehas tayo!
Louis: Hindi nga?!

Noong narinig ko ito parang nawala ang hiya ko. Parang ang tagal na naming magkakilala. Ewan ko ba? Bakit kaya?

Sunday: Shush! Wag kang maingay ikaw pa naman ang Assistant Librarian dito.
Louis: Ikaw rin kaya Assistant Librarian dito. Kaya wag kang maingay!
Sunday: Oo na po Sir! Doon na nga tayo sa labas. Doon muna kita i-totour.
Louis: Ok po Ma’am!
Simula noon Sir at Ma’am na tawagan namin.

Sa Canteen..

Sunday: Ito pala ang Canteen namin medyo maliit pero super dami ditong food at affordable pa!
Louis: Parang commercial ha! Pero hindi nga? si Mitch Albom ang favorite author mo?
Sunday: Oo nga. Ang gusto ko sa kanya yung…
Sunday & Louis: The Five People You Meet in Heaven at Tuesdays with Morrie!
Sabay naming sinabi.
Louis: Hahaha! Sabay pa tayo.
Feeling ko magiging friends kami.

Nakita kong paparating si Milan.

Milan: Sunday! Louis!
Sunday: Oh bakit?
Milan: Bakit mo kasama si Louis at kilala mo na pala siya?
Sunday: Ikaw na nga magpaliwanag Sir Louis!
Louis: Yes Ma’am Sunday, kasi ganito yun kasi nagkita kami noong sa Vendo at tinulungan ko siya doon sa kape niya. Tapos kanina kinuha akong Assistant Librarian ni Ms. Carlos at pinakilala niya si Sunday sa akin. Sinabi na rin niya na si Sunday ang mag-totour sa akin dito sa campus.
Milan: Ah! Ang swerte mo talaga Sunday.
Sunday: Excuse me lang Louis ha, may sasabihin lang ako kay Milan.
Louis: Sige!

Bigla kong hinila si Milan sa may gilid.
Milan: Aray! Bakit ba?
Sunday: Ang tsismosa mo talaga ‘bat mo sinabi na mahilig rin akong magbasa at sa Psychology?
Milan: Ay! Sorry! Eh totoo naman eh!
Sunday: Ikaw talaga!
Milan: Parang close na nga kayo ni Louis eh. Yikee!!!! Uy!!!
Sunday: Huy! Marinig ka ni Louis! Pero alam mo parang feeling ko ang tagal na naming magkaibigan!
Milan: Baka Magka-ibigan? Kawawa ka naman.. ibabalato ko na sayo ang crush ko. Halata naman na gusto ka niya eh. At marami pang mas gwapo sa kanya diyan sa tabi-tabi!
Sunday: Hindi kaya! Ikaw talaga!

Biglang nagbell

Sunday: Louis, pasensya na aalis na kami papuntang class.
Louis: Saan ba kayo pupuntang class?
Milan: Sa Parenting class bkit?
Louis: Eh dun din ako pupunta eh?
Sunday: Weehhh? ‘di nga?
Louis: Eh di huwag kang maniwala.
Sunday: Sige na naniniwala na ko.
Milan: Halika na nagbell na. Sabay-sabay na tayo.
Louis: Okay!

At sabay-sabay kaming pumunta sa Parenting class namin. Can this day get any better! English yun ha! Hehehe!

Sa Parenting class…

Ang parenting classroom ay may maraming tables na pangdalawahan lang. Bakit kaya pandalawahan lang? Umupo ako sa isang upuan.

“Dito ka na sa tabi ni Sunday, Milan.” sabi ni Louis.
“Hindi na! diyan ka na sa tabi ni Sunday.” sabi ni Milan.
“Milan!” sabi ko.

At umupo ng sa tabi ko si Louis. Sa may likod naman namin umupo si Milan.

“Good Afternoon! I’m Ms. Fernandez. I’ll be your Parenting class teacher. In my class I don’t want noisy students. In my class we will study all about parenting for you to be ready for you future. We will have many partner projects so you need to have a partner. In a pair there should be a girl and a guy. So you and you, you are partners. You what’s your name?” sabi ng teacher namin habang tinuturo ako. Wow! Ang galing niyang mag-english at super strict naman, KATAKOT!

“Me? Sunday Buenia, Ma’am!” sabi ko.

“And you?” sabi niya tinuturo si Louis.

“Louis Ventura, Ma’am!” sagot ni Louis.

“Sunday and Louis, you will be partners. Also you and you.” sabi niya habang pinagpapartner ang mga students niya.

Ang lala nitong teacher na ‘to.

“So are you all partnered already?” sabi niya.
“Yes Ma’am!” sabi naming lahat.
“In your partnership, the girls will be the mother and the guys will be the father.” sabi ni Ms. Fernandez.
“Ano ‘to bahay-bahayan?” sabi ng isang classmate ko.
“Exactly! We are not learning chemistry here you know! We’re learning Parenting! Everything you do here you will do with your partner so get used to your partners! Understand?!” sabi ni Ms. Fernando.
“Yes Ma’am!” sabi naming lahat.
“Okay, before I dismiss you I will give you an assignment. Let’s pretend you and your partner already got married…” sabi ni Ms. Fernando.
“Ikaw? Yuck! Ayokong makasal dito pangit na ‘to!” sabi ni Carla, ang Queen bee sa school namin, sa partner niya.
“Keep Quiet! Let’s pretend you and your partner already got married, what are your plans for your family? You’ll need to report plans next meeting! Is that clear?” sabi ni Ms. Fernando.
“Yes Ma’am!” sabi naming lahat.
“You’re all dismissed!” sabi niya.

At lamabas na kami ni Milan pero naiwan si Louis sa loob.

Milan: Ano ba yang teacher na yan! Parang ang strict at hindi nagta-tagalog?!
Sunday: Hindi parang.. strict talaga!
Milan: Ano ba naman yang assignment niya! Parang magaasawa na tayo bukas! Pero okay lang cute naman yung pinartner niya sa akin eh!
Sunday: Ikaw talaga!
Milan: Sige na maiwan ko na kayo ni Louis! Magpaplano pa kayo ng pamilya ninyo! Sige na Mommy!
Sunday: Milan!!!!! Humanda ka!

Hahabulin ko sana si Milan pero narinig kong tinatawag ako.

Louis: Sunday! Sandali lang!

Lumingon ako at nandoon si Louis tumatakbo papunta sa akin.

Louis: Sunday! Wait!
Sunday: O, Sir Louis bakit?
Louis: Kasi po Ma'am Sunday gusto ko sanang yayain kang mag-lunch.
Sunday: Hahahaha! Sige po Sir Louis!
Louis: Ang sagwa ng tunog! Hahahahaha!!!
Sunday: Hahahaha! Halika na nga sa Canteen!
Louis: Libre mo ko ha!
Sunday: Anong libre ka dyan! Ikaw nagyaya tapos ako pa magbabayad! kanya-kanyang bayad na lang.
Louis: Biro lang... ako na lang manlilibre sayo.
Sunday: Sige na nga! Mukha ka namang maraming pera eh!
Louis: Hindi naman!

Sa Canteen...

Habang nakapila...

"Anong gusto ninyo?" sabi sa amin ng Cashier.
"Adobong Manok at kanin nga po!" sabay naming sinabi ni Louis sa Cashier.
"Sabay pa tayo!" sabi ko.
"Paborito ko kasi yan eh." sabi ni Louis.
"Ako rin eh!" sabi ko.
"Anong drinks ninyo?" sabi ng Cashier.
"Tubig lang." sabi ko.
"Ako rin tubig lang." sabi ni Louis.

Nagbayad na si Louis at umupo na kami.

Louis: Oo nga pala yung assignment natin sa Parenting. Matanong kita, ano ba plano mo pag nakapagasawa ka na?
Sunday: Uhm. Ano ba? Gusto ko pag nagkapagasawa na ako Clinical Psychologist na ko. Titira kami sa isang bahay na katamtaman lang ang laki. Ayaw ko naman ng Masion noh! Tapos gusto ko may 2 anak. Kambal! Isang lalaki at isang babae. Gusto ko may kaya lang kami ayaw ko masyadong mayaman. Basta nakakakain lang kami ng 3 beses sa isang araw ok na yun pero, ayaw kong maging plain housewife lang gusto ko kami ng husband ko parehas nagtatrabaho. Ikaw?"

Nakita kong nakatulala lang sa akin si Louis, at nakangiti pa.

Sunday: Huy! ikaw?
Louis: Ah! Ako? Gusto ko ring maging Clinical Psychologist. Titira rin kami sa isang bahay na katamtaman lang ang laki. Ayaw ko rin ng Masion. Tapos gusto ko may 2 anak, kambal rin. Isang lalaki at isang babae. Gusto ko rin may kaya lang kami ayaw ko masyadong mayaman. Basta nakakakain lang kami ng 3 beses sa isang araw ok na yun. Gusto ko sa wife ko nagtatrabaho rin. Ayaw ko yung nasabahay lang siya. Kasi baka mafeel niya na wala na siya silbe.
Sunday: Ako ba ginagaya mo?
Louis: Hindi ah! Oo nga pala ano ba sayo ang "husband material"? ha?
Sunday: Gusto ko yung mahal ako, yung maasikaso, masikap, hindi tamad, masinop, marunong gumawa sa bahay, pasensyoso, walang bisyo at palaging may time sa akin. Ikaw?
Louis: Ako yata yang dine-describe mo eh!
Sunday: Hinda ah! Ikaw talaga!
Louis: Oo na, sinabi mo eh. Ako, gusto ko yung maasikaso, yung maganda, pasensyosa at aalagaan ako.
Sunday: Yan! Hindi ako yan! Hindi naman ako maganda eh.
Louis: Meron na bang nakapagsabi sayo na--

Biglang dumating si Milan at tumabi sa akin.

Milan: Uy! Adobo!
Sunday: Wag kang makulit Milan may sasabihin si Louis. Ano yun?
Louis: Ah wala!
Milan: Wala pala eh. Alam mo ba Louis, na magaling magluto yang si Sunday. Lalo na yung specialty niyang Adobong Manok? Pagluto mo naman si Louis tapos dalin mo dito para matikman niya luto mo. Baka makalimutan mo ang pangalan mo pag natikman mo ang Adobo ni Sunday. As in!
Sunday: Hindi naman noh!
Louis: Totoo? Akala ko magaling lang siyang mangasar eh. Pero sige! Pagluto mo ako ng Adobo mong yan. Tignan natin kung masarap talaga!
Milan: Sige na Sunday! Pagluto mo na si Louis!
Sunday: Sige na nga kahit nilalait ako niyang Sir Louis na yan!! Bukas! Lalagyan ko pa ng lason kung gusto mo!
Louis: Wag na lang! Lalagyan mo pala ng lason eh.
Sunday: Eh di wag!
Louis: Hindi sige hindi na! Sorry na!
Sunday: Yan pala eh! Marunong magsorry! Sige dadalan kita bukas! Sasarapan ko pa!

Nagluto nga ako para kay Louis. Dinalan ko ulit si Aling Nena ng Adobo. Sana magustuhan ni Louis itong Adobo ko. Tiyak ako magugustuhan ni Aling Nena ang Adobong Manok ko.. walang duda!

Kinabukasan...

Pumunta ako sa akin locker. Nakita ko doon na may nakaipit na pulang sobre, tinignan ko na sulat ito para sa akin.

"Ano 'to?" sinabi ko sa aking sarili.

Sulat pala.. Para sa akin.. Ano?? Para sa akin? Ano 'to Love Letter? Uso pa ba yun?

Ang nakasulat ay:

Pinakamamahal kong Sunday,

May nakapagsabi na ba sayo iyo na maganda ka at ang sarap mong kasama? Kung wala, ako na ang unang magsasabi sa iyo na ikaw ang pinakamagandang babae sa buong mundo at sobrang sarap mong kasama. Pasensya ka na at hindi ako masyadong magaling sumulat ng ganitong at hindi ko masabi sayo ng harap-harapan kasi unang beses ko pa lang magmagmahal at unang beses ko lang magsulat sa taong mahal ko. Sana'y maunawaan mo ako at sana'y mahal mo rin ako dahil kung hindi parang magugunaw na mundo ko.

Totoo nga hindi siya magaling sumulat! Pero kilig sympre!

Milan: Ano yan? Love letter? Uso pa pala yan?
Sunday: Ako nga rin nagulat. Uso pa pala 'to.
Milan: Anong nakasulat?
Sunday: O, heto basahin mo.

At binasa ni Milan.

Milan: Wow! Pinakamamahal! Oo nga hindi nga masyadong makata. Pero ok na! Pero kaynino ba galing?
Sunday: Ewan? Wala namang nakalagay eh!
Milan: Merong pa palang tula sa likod!
Sunday: Saan?
Milan: Heto oh!

At binasa ko...

Mabuti pa ang...

Mabuti pa ang kalendaryo, may date.
Mabuti pa ang school, may chemistry.
Buti pa ang chemistry, may lab.
Buti pa ang fireworks, may spark.
Buti pa ang test paper, sinasagot.

Mabuti pa ang math problem, pinag-iispan.
Buti pa ang bees, may honey.
Buti pa ang farm, may chicks.
Buti pa ang halaman, may nag-aalaga.

Mabuti pa ang bulaklak, blooming.
Buti pa ang salamin, minamasdan.
Buti pa ang lungs, malapit sa puso.
Buti pa ang nawawalang gamit, hinahanap-hanap.

Mabuti pa ang kotse, mahal.
Buti pa ang unan, yakap mo sa gabi.
Buti pa ang assignment, inuuwi.
Buti pa ang keyboard, may type.
Buti pa ang film, nadedevelop.

Mabuti pa ang telepono, hine-hello.
Buti pa ang basketball, may ring.
Buti pa ang soccer, may goal.
Buti pa si Michael Jackson, may moves.
Buti pa si Kobe Bryant, nakakascore.

Mabuti pa ang probability, may chance.
Buti pa ang hersheys, may kisses.
Buti pa ang film, nadedevelop.
Buti pa ang hininga, hinahabol.
Buti pa ang tindera, nagpapatawad.

Mabuti pa ang pera, iniingatan.
Buti pa ang report, may objective.
Buti pa ang patay, dinadalaw.
Buti pa ang nakakulong, binabantayan.
Buti pa ang radyo, pinapakinggan.

Mabuti pa ang poste, steady.
Buti pa ang araw at buwan, consistent.
Buti pa ang Rosary, may mystery.
Buti pa ang bagoong at kare-kare, pinagsasama
Buti pa ang sapatos, may kapares.
Mabuti pa ang stationary, personal.

Dahil ako, parang notebook; filler lang.

Sunday: Cute! pero hindi original!
Milan: Oo nga! Pero ok na! Kakilig naman!
Sunday: Oo nga!
Milan: Wow! May secret admirer na ang best friend ko!!!
Sunday: Ikaw talaga! Baka ikaw may sulat nito ha!
Milan: Hindi ah! Bakit naman kita lolokohin? tsismosa ako hindi manloloko! Baka si Louis?
Sunday: Hahahahaha! Inamin mo talaga na tsismosa ka!!! Hahahaha. pero... Si Louis? Hindi noh! Friends lang kami! FRIENDS!
Milan: Weeeehhhh!!! Oo nga pala napagluto mo ba si Louis?
Sunday: Oo! Nilagyan ko pa nga ng lason eh.
Milan: Hindi nga?
Sunday: Hindi syempre! Joke lang! Ayaw ko pang makulong!
Milan: Speaking of Louis? Hi Louis!

Biglang lumapit si Louis.

Louis: Oh! Hi Sunday!
Milan: Ehem! Nandito ako Louis! Hindi si Sunday ang nag-hi sayo! ako!!!
Louis: Sorry! Hi Milan!
Milan: Ikaw talaga! Palagi na lang si Sunday. Hindi lang naman siya ang friend mo ha!
Louis: Sorry na! Uy! Ano na yan?

Kinuha niya sa akin ang sulat pero naagaw ko ito.

Louis: Love letter? Sino naman ang magkakagusto sayo?
Sunday: Ang sama mo talaga! SIR LOUIS!!!!!!
Louis: Sorry na! Oo nga pala yung Adobo ko ha! Mamayang lunch! Sige alis na ko! Bye!
Sunday: Masusunod po Sir Louis!

KAINIS TALAGA!!!!

Milan: Bye! Si Louis talaga!

At umalis na si Louis. Si Louis talaga! ANG KULET!!!

Lunch time....

Pumunta na kami sa canteen.

Louis: Akin na yung Adobong Manok na dinala mo. Huhusgahan ko na kung masarap o hindi. Pero tingin ko hindi masarap.
Sunday: Eh hindi pala masarap 'tong niluto ko eh 'bat gusto mong tikman?!?!

Kainis talaga 'tong Sir Louis na 'to!

Louis: Joke lang! Akin na nga!

At inagaw niya sa akin yung container kung saan nakalagay yung Adobo ko. At tinikman niya.

Louis: Wow! Ang sarap! Ang sarap-sarap!! Yum! Mas masarap pa yung luto mo kaysa sa luto dito sa canteen!
Sunday: Akala ko ba hindi masarap! Hmp!
Louis: Oo na mali na ako! Masarap na masarap na!
Sunday: Yun pala eh! Tapos lalait-laitin mo yang luto ko kahit hindi mo pa natitikman!

At pumunta na kami ni Louis sa Lib. pagkatapos kumain.

Ms. Carlos: Sunday!
Sunday: Wait lang Louis
Louis: Sige.
Sunday: Ano po yun Ms. Carlos?
Ms. Carlos: May nagpapabigay nito sayo. Ito, o."

Inabot sa akin ang isang regalo.

Sunday: Ano ito? Kaynino po galing?
Ms. Carlos: Ewan ko. Pagkakita ko nadito na yan sa desk ko eh. May sulat ang sabi ibigay ko daw sa iyo.
Sunday: Ah ganun po ba. Kaynino kaya ito galing? Sige po Ms. Salamat po ah
Ms. Carlos: No problem.

Pinuntahan ko na si Louis.

Louis Ano yan?
Sunday: Ewan.
Louis: Eh di buksan mo para malaman mo!
Sunday: Opo! Sir Louis!

At binuksan ko nga. Isang libro. "Love Story" by Erich Segal. Alam ko 'tong libro na 'to ah. Favorite ko rin yung line dito na.. "Love means never having to say you're sorry" Anyway.. Wala ang akong perang pambili kaya hindi ko 'to mabili. Wait. May sulat na kasama.

Pinakamamahal kong Sunday,

Sana nagustuhan mo ang aking regalo sayo. May nakapagsabi kasi sa akin na mahilig kang magbasa. Pasensya na talaga at hindi pa ako pwedeng makipagkilala sayo.

Louis: Ano nga?
Sunday: Hayyyyy!!! Kakilig talaga!
Louis: Huy!!!
Sunday: Panira ka talaga! Libro lang 'to bigay ng secret admirier ko.
Louis: Secret Admirer daw! Halika na nga. Mamaya ka na dyan magpantasya dyan!! May klase pa tayo! Yung homework natin kailangan pa nating i-report.
Sunday: Ay oo nga pala. Halika na!

Ang sweet ng secret admirer ko! Babasahin ko talaga 'tong libro na binigay niya! Kainis lang talaga 'tong si Louis. Panira! Naiingit lang yun noh!

At pumunta na kami sa Parenting class namin..

Sa Parenting Class...

Ms. Fernandez: Ms. Buenia and Mr. Ventura, you'll report first!
Louis & Sunday: Yes Ma'am.
Sunday: We planned to just have a small house to live in. Also we both planned to continue working even thought we're already married"

Wow! Nosebleed ito! Hehehehe..

Ms. Fernandez: What do you want to be in the mere future Ms. Buenia?
Sunday: A Clinical Psychologist, Ma'am
Ms. Fernandez: And you Mr. Ventura?
Louis: A Clinical Psychologist too, Ma'am.
Ms. Fernandez: I see you have a common interest. Clinical Psychology. Continue.
Louis: We also planned to have twins, one boy and one girl.
Marko: Naks naman!
Ms.Fernandez: Shut up Marko! Please continue.

Oo nga pala si Marko yung partner ni Carla (the Queen Bee).

Sunday: We just decided to have a normal life. What's important is that we eat 3 times a day.
Louis: That's all, Ma'am
Ms. Fernandez: Very Good! Nice plans. Thank you. Please seat down.
Sunday: Thank you, Ma'am.

Hayyy!!! Salamat tapos na rin. Nag-report na ang lahat. Dismissed na kami. Pumunta muna ako sa locker bago ako mag-duty sa library.

Milan: Diba birthday mo na next week?
Sunday: Ay oo nga pala noh? Nakalimutan ko na.
Milan: Ikaw talaga!
Sunday: Marami kasi akong ginagawa sa Library eh. Take note! Hindi akong magpa-party at hindi ako manlilibre!
Milan: Bakit naman???
Sunday: Wala kaming pera para diyan noh!
Milan: Hmp! Ikaw talaga! Oo nga pala nabalitaan kong binigyan ka ng libro ng secret admirer mo.
Sunday: Kainino mo nalaman? Kay Loius?
Milan: Medyo lang.
Sunday: Humanda sa akin yung Sir Louis na yun. Hindi lang makulit, tsismoso pa! Nahawa na ata sayo!
Milan: Hindi noh. Pero tingin ko si Louis yang Secret Admirer mo.
Sunday: Hindi! Never!
Milan: Paano ko naman sasabihin na siya iyon eh palagi kayong magkasama and you really look good together. Kayo na lang ang hindi nakakaalam na bagay kayo.
Sunday: Hay naku! Basta hindi si Louis yung Secret Admirer ko. Kakakilig talaga! Alam niyang mahilig akong magbasa ng libro. Ay!!!!
Milan: Maiwan na nga kita diyan. Magkikita pa kami ni Blue.
Sunday: Sinong Blue? Yung kapartner mo sa Parenting Class. Bakit kayo na ba?
Milan: Oo at hindi! Oo si Blue yung sa Parenting Class at hindi.. Hindi pa kami. pero..
Sunday: Pero ano? Nililigawan ka niya.
Milan: Oo.
Sunday: Ikaw talaga! Sige punta ka na dun sa Daddy Blue mo.
Milan: Daddy Blue ka dyan! Hehehehe!! Sige na nga! Bye!
Sunday: Bye!

At pumunta na ko sa Library. May nakita akong girl na kasama ni Louis. Kausap niya. Parang close pa nga sila eh. Pamilyar siya sa akin. Kilala ko siya! Siya ung si...

Si.. Si Carla yan ah! Naku! Sa dami-dami naman ng kakausapin ni Louis yan pa! Yang Queen Bee na yan! Teka nga bakit pa ako nagagalit! Pake ko ba sa kanila. Pupunta na nga lang ako kay Ms. Carlos. Bigla ako nakita ni Louis.

Louis: Sunday! Sandali lang!
Sunday: Wag ka nga mainigay nasa library tayo!
Louis: Sorry!
Sunday: Bakit ba?
Louis: Wala lang.
Sunday: Wala lang pala eh. Sige maiwan na kita. Magtatrabaho pa ako eh. Sige.
Louis: Wait lang. Yung nakita mo...
Sunday: Anong nakita ko?
Louis: Yung kanina.. ung kausap ko si Clara.
Sunday: Ano naman kung kausap mo si Clara?
Louis: Ung kausap ko si Clara wala yun. May tinatanong lang siya. Wala yun.
Sunday: Bat ka nagpapaliwanag sa akin. Wala kang kailangang ipaliwanag sa akin.
Louis: Akala ko kasi..
Sunday: Akala ano? na nagseselos ako? Hindi noh! Hindi naman kita boyfriend eh bakit ako magseselos.
Louis: Eh akala ko kasi..
Sunday: Sir Louis! Maraming namamatay sa maling akala! Sige na!
Louis: Ok sige. Ay wait..
Sunday: Ano na naman?
Louis: Pwede ka bang yayain?
Sunday: Yayaing?
Louis: Yayaing..

Bigla akong tinawag ni Ms. Carlos.

Ms. Carlos: Sunday! Pwede ka bang kausapin sandali?
Sunday: Sige po Ms. Wait lang! Ano yun Louis?
Louis: Ah wala. wala.
Sunday: Sige! Mamaya na lang.

At pumunta na ako sa circulation desk..

Sunday: Ano po yun Ms.?
Ms. Carlos: May nag papabigay ulit sayo.
Sunday: Kaynino galing?
Ms. Carlos: Sa President. Ay oo nga pala. Ipamigay mo 'to sa mga schoolmates mo ha.

May inabot niya ang sulat at mga pamplets.

Sunday: Wow! Ano kaya nakasulat? Sige Ms. salamat.
Ms. Carlos: You're welcome.

Pumunta na ulit ako kay Louis.

Louis: Ano yan?
Sunday: Sulat at saka mag pamplets
Louis: Kaynino naman galing yung sulat?
Sunday: Sa President
Louis: Kala ko sa secret admirer mo eh.
Sunday: Ikaw! Nakakainis ka talaga!
at binasa ko na ang sulat. Bakit kaya??

Dear Ms. Buenia:

Because you are an outstanding student and assistant librarian, we are glad to inform you that we are extending your scholarship until you graduate our school. Just maintain your grades and we'll not stop your scholarship.

Yours Truly,
Ms. Cartativo
President

Louis: Anong nakasulat?
Sunday: Ang galing!!!! May scholarship pa rin ako!!!
Napatalon ako sa tuwa. Nayakap ko pa nga si Louis sa tuwa ko. Nakakahiya tuloy. hehehe.

Sunday: Sorry! Sobrang tuwa ko lang kasi.
Louis: Ok lang yun. Oo nga pala ano yung nasa pamplets?
Sunday: Audition sa play.
Louis: May mga play pala dito.
Sunday: Oo naman. Anyways, ngayon year may bagong play, "A Walk to Remember". Auditions na next week.
Louis: As in yung sa movie?
Sunday: Siguro pero kasi hindi ko alam kung isusunod ba sa book ni Nicholas Sparks or sa movie yung susundin eh.
Louis: Parehas naman yun dibah?
Sunday: Akala ko ba bookworm ka? Medyo magkaiba yung sa book at sa movie noh!!
Louis: Sorry!! Chill!!! Hindi ako kasi mahilig sa ganyan eh. Maliban sa mga books ni Mitch Albom, mga Sci-fi ang hilig kong basahin.
Sunday: Ako kasi mga Teen Fiction ang hilig ko at mga Romantic na books na rin.
Louis: Romantic daw oh!
Sunday: Dyan ka na nga! papamigay ko na 'to!
At umalis na ko.

Louis: Wait! Tutulungan na kita diyan.

Sa paglalakad namin nakita ko si Milan.

Sunday: Milan!

Lumapit na sa amin si Milan.

Milan: Oh Hi!!! Sunday! Hi Louis!
Louis: Hi Milan!
Sunday: Oo nga pala extended na scholarship ko!! Basta lang daw hindi magiging mababa grades ko may scholariship pa rin ako! Yehey!
Milan: Ang galing! Ano nga pala yan?
Sunday: Ah eto? Mga pamplets para sa "A Walk to Remember" na play.
Milan: Ay oo nabalitaan ko nga iyan. Ang alam ko susundin nila yung sa movie hindi sa book.
Sunday: Ah.
Milan: Mag-audition kayo ni Louis. Alam mo ba Louis magaling si Sunday na kumanta at umarte?
Sunday: Hindi kaya.
Louis: Di nga?
Milan: Totoo. At si Louis naman ay magaling din yan na kumanta at umarte.
Sunday: Wala sa istura!
Louis: Ikaw talaga Ma'am Sunday! Totoo yun! yan ang "Forte" ko! Hindi lang mga books at Psychology!
Milan: O yan! Pwede na kayong Landon at Jamie! Sige na audition kayo.
Louis: Basta ako game ako dyan!
Milan: O yan ok na si Louis! Ikaw Sunday?
Sunday: Sige na nga! Matatangihan ko ba si..
Louis: Sigurado ako.. Hindi mo matatangihan si Louis.. Ako yun! Sure ako hindi mo ko matatangihan!
Sunday: Wag ka nang epal! Syempre hindi kita matatangihan Milan. Best Friend yata kita!
Louis: Hindi ako epal noh! Ikaw kaya!
Sunday: Hindi ikaw!
Louis: Ikaw!
Sunday: Ikaw!
Louis: Ikaw!
Sunday: Ikaw!
Milan: Tahimik! Wag na nga kayong magaway basta magau-audition kayo. Period!
Sunday: Kainis kasi yang si Sir Louis eh!
Louis: Ikaw kaya hindi ako!
Milan: Tama na nga yan!
Sunday: Halika na nga Milan.
Milan: Sige. Bye Louis!
Louis: Bye! Madapa ka sana!
Sunday: Ikaw talaga!
Milan: Tama na sabi eh. Halika na!

At umalis na kami. Ang epal talaga ni Louis!!!

Milan: Ano ba naman kasi problema ninyo? Para kayong aso’t pusa, eh ang liit-liit lang ng pinagawayan ninyo!
Sunday: Eh siya naman kasi ang nagsimula. Ang epal kasi.
Milan: Magsorry kana para matapos na.
Sunday: Ayoko nga! Siya nagsimula, siya ang magsorry!!!!
Milan: Hay naku! Oo nga pala magauaudition ka ha?
Sunday: Oo naman.
Milan: Halika na nga libre muna kitang snow cone para lumamig ang ulo mo.
Sunday: Naks naman lilibre niya ako. Yung orang flavor ha!
Milan: Sige ba!

Kinabukasan...

Sa Library...

Ms. Carlos: Sunday!
Sunday: Ano po yun?
Ms. Carlos: Pinapabigay ni Louis. Sorry na daw.

ibinigay ni Ms. Carlos ang isang bouquet ng bulaklak pinaghalong carnation at tulip. Ang favorite kong flowers. Naku tinanong niya siguro kay Milan kung anong paborito kong flowers. At mahal talaga ang binili. Ang yaman talaga nun!

Sunday: Bakit kailangan pa niya ipabigay sa inyo 'to? Sorry po Ma'am naabala pa kayo ni Louis. Si Louis talaga duwag!
Ms. Carlos: Ok lang yun malakas naman siya sa akin. Pero patawarin mo na kasi!
Sunday: Hindi! Nevah!

Bigla akong tinawag ni Milan.

Milan: Sunday!
Sunday: Wait lang! Ms. Carlos alis po muna ako.
Ms. Carlos: Sige pero sandali lang maglulunch na ako eh.
Sunday: Sige Ms.

Lumapit ako kay Milan

Sunday: Bakit?
Milan: Eto pala yung kakantahin mo sa Audition mo?

inabot sa akin ang isang papel na may lyrics.

Sunday: Ikaw ba kailangan pumuli ng song? At "Hate That I Love You" ito ha dibah duet 'to? Sino ka duet ko? Wag mong sabihing si Louis. Hindi ako kakanta pag ganoon.
Milan: Easy lang! Mahina kalaban! Sige na! yan na lang Pls!!! at hindi si Louis! si Blue! si Blue yung kaduet mo pero hindi kayo makakapagpractice busy siya sa Varisty eh. Magaling yun hindi na kailangan ng practice nun. Kaya ikaw magpractice magisa.. Ok?
Sunday: Sige ok! Favorite ko naman 'tong song na 'to eh! Kaya ok!
Milan: Oo nga pala natapos mo na ba yung librong bigay sayo ng secret admirer mo?
Sunday: Ay oo! Ang ganda talaga nun! Kakilig!
Milan: Ang galing naman magaling pumili ng books ang secret admirer mo.
Sunday: Sige alis na ko! Papalitan ko pa si Ms. Carlos eh.
Milan: Ay wait. Pumunta ka sa place na 'to ng mga 6 pm bukas. Wag kang magalala pinagpaalam na kita sa nanay mo! Siya na lang daw ang magluluto sa bahay ninyo. May dinner lang kami ng parents ko diyan at gusto ko lang kita isama. Ok?

ibinigay niya sa akin ang papel ang nakasulat...

Sebastian Hotel, 6 pm

Sunday: Dibah hotel ninyo 'to?
Milan: Oo! Ok lang yan! Sige na pls!
Sunday: Wala akong isusuot.
Milan: Ito oh!

inabot niya sa akin ang isang white silk dress.. ang ganda!!!!

Sunday: Hindi ko ito matatangap!
Milan: Basta. suotin mo yung headband na binigay ko sayo at yan bukas ng 6 pm. Inimbitahan ka ng parents ko kaya dapat maganda ka.. alam mo naman na ayaw nilang tinatanggihan sila.
Sunday: Sige na nga. Sige Bye!
Milan: Bye! See you!

At bumalik na ako sa Circulation desk at pinalitan si Ms. Carlos. Wala noong araw na yun si Louis. Hindi pumasok. Salamat naman walang makulit!

Kinabukasan.

Sa may canteen..

Ano kaya yung dinner na yun mamayang 6 pm? Kakahiya naman yun. Isinama pa kasi ako ni Milan eh. Kinakabahan tuloy ako.

Habang kumakain ako dumating si Milan.

Milan: Pupunta ka mamaya ha!
Sunday: Oo na!
Milan: Yehey! Oo nga pala si Louis?
Sunday: Mukha ba akong babysitter? Hindi na bata yun! Kaya huwag mo sa akin hanapin yun.
Milan: May galit ka pa rin talaga kay Louis.
Sunday: Oo naman. Kumukulo dugo ko pag naririnig ko pangalan niya!
Milan: Ikaw naman! parang ang laki ng pinagawayan ninyo ha!
Sunday: Hay naku!
Milan: Oo nga pala!
Sunday: Ano yun?
Milan: Eto pala Pearl Earrings.
Sunday: Huwag mong sabihin na sayo galing yan. Ang dami mo nang nabigay sa akin.
Milan: Hindi! Sa Secret Admirer mo ata yan. Nagkamali lang ata ng lagay. Nalagay lang yan sa locker ko. Eh may sulat addressed sayo. Kaya I'm sure sayo iyan. Eto yung sulat.

Inabot niya ang sulat ang nakalagay...

Dear Sunday,

SORRY NA KASI!!!! eto oh Pearl Earrings para sayo!! PLS PATAWARIN MO NA AKO!!!

-Louis.

Sunday: Eh hindi naman pala to galing sa Secret Admirer ko eh. Kay Louis 'to galing eh. Yun talaga! Hindi ibigay ng harap-harapan! Malaki talagang duwag!!!!!!!!!!
Milan: Huy cool lang! Chill!!
Sunday: Inhale! Exhale! Inhale! Exhale! Yan ok na ko! Kakainis kasi yang Louis na yan! Una binigayan ako ng bulaklak..
Milan: Eh sweet naman yun ah! Mukhang sincere naman.
Sunday: Anong sincere! Pinabigay ba naman kay Ms. Carlos. Ang laki talagang duwag! Tinanong ka niya noh kung anong favorite flowers ko noh? Eto namang pearl earring na 'to namali pang lagay. Nalagay pa sa locker mo. Hindi na lang niya binigay sa akin ng personal!
Milan: Oo. Eto na nga lang. Yan!

Bigla niyang sinuot ang pearl earrings.

Sunday: Bakit mo sinout sa akin?
Milan: Wag mo nang pansinin. Isipin mo na lang sa Secret Admirer mo yan galing.
Sunday: Hay!!! Sige na nga.
Milan: Sige. Mauna na ako. Mamayang 6 pm ha!

6 pm..

Nagayos na ako at pumunta sa hotel nina Milan. Pagdating ko sinalubong ako ni Milan.

Milan: Sunday! Halika dito!

Pumunta na ako kay Milan. Pumasok kami sa isang room. Ano 'to? Aayusan ako?

Sunday: Ano ko aayusan?
Milan: Basta!

Biglang dumating ang isang stylist.

Sunday: Sino siya?
Milan: Basta! Siya ang magaayos sayo. Ok naman yang damit mo at yang Stilettos mo. Dibah yan yung bigay ko sayo?
Sunday: Etong Stilettos? oo sayo nga 'to galing. Salamat nga pala. Nahihiya naman ako sayo ang dami mo nang nabigay at natulong sa akin.
Milan: Ok lang yun noh! Sige maiwan muna kita.
Sunday: Wait!

Hindi na ako narinig ni Milan.

Ang ganda ng feeling ng inaayusan.. Parang gumaganda ako. Infairness magaling 'tong nagaayos sa akin pero bonga naman 'tong dinner na 'to kailangan ko pang ayusan. After kong ayusan bumalik na si Milan.

Milan: WOW!! Ang ganda ganda mo! Ngayon ko lang masasabi na mas maganda ka pa sa akin!
Sunday: Hehehe!!! Ikaw talaga!!
Milan: Halika na nga!

Dinala ako ni Milan sa isang ball room. as in yung room ha hindi yung sayaw!

"SURPRISE!!!! HAPPY BIRTHDAY SUNDAY!!!!!" sinabi nila.

Oo nga pala birthday ko ngayon! Nakalimutan ko na! Nakita ko doon sina Ms. Carlos, Ms. Fernando, (oo, pati siya!) classmates ko, at si Louis. Oo, si Louis ang 2 araw nang nawawala.

Milan: Alam mo ba plinano 'to lahat ni Louis. Kaya wala siya ng 2 araw. Eto ang peace offering niya sayo.

Bigalang lumapit si Louis.

Louis: Flowers for you.
Sunday: Orchids?
Louis: Oo..Orchids.. sabi nga sa Movie ng Perfect Man ni Uncle Ben "Have you ever seen an orchid; how it floats in the water, so delicate and beautiful? When a woman gets an orchid; it's, well she feels like she's floating on a cloud of infinite possibility".
Sunday: Talaga lang ha?
Milan: Tanggapin mo na.

Biglang lumuhod si Louis.

Louis: Sige na patawarin mo na ko! Pls!
Sunday: Tumayo ka nga diyan! Nakakahiya!
Louis: Patawarin mo muna ako.
Sunday: Sige na nga!
Louis: Talaga?
Sunday: Oo na! Tumayo ka na baka magbago pa isip ko.

Tumayo na siya.

Louis: Flowers for you.
Sunday: Thank you. Uhm.. Thank you pala ha. Dahil pinagplanuhan mo birthday ko. Umabsent ka pa ng 2 araw para maplano ito. Saka salamat sa earrings.
Louis: Tinulungan din ako ni Milan. May nakapagsabi na ba sayo na.. Walang nang sasabat?
Sunday: Huh?
Louis: Kasi noong sasabihin ko sana ito dati eh may sumabat kaya hindi ko nasabi.
Milan: Wait lang ha! Aalis na ako. Maiwan ko muna kayo. Ang sweet ninyo kasi eh. Pwede na kayong langgamin!
Louis & Sunday: Milan!

Umalis na si Milan.

Louis: Umupo ka muna.

Hinila niya ang upuan at pinaupo ako.

Sunday: Thanks. What a gentleman naman. Bagay pala sayo naka-coat & tie.
Louis: Thank you.
Sunday: Ano ulit yung sasabihin mo na palaging nauudlot?

Hinawakan niya ang aking kamay at pagkatapos sinabi..

Louis: May nakapagsabi na ba sayo na maganda ka?

Bigla akong nag-blush. At bigla ko ring hinila ang aking kamay.

Sunday: Marami na noh!
Louis: Kala ko kasi eh.
Sunday: Pero ikaw pa lang nagsabi niyang sa akin na guy.
Louis: Swerte pala ako.
Sunday: Swete ka dyan!

"Uy!!!" sabi ng lahat!

Nagblush kami parehas.

Louis: Uhm...

Napakamot si Louis sa ulo dahil medyo siya nahiya.

Louis: Meron pa sana akong sasabihin sayo.
Sunday: Ang dami naman ng sasabihin mo! Joke lang! Ano yun?
Louis: Yung secret admirer mo kilala ko.
Sunday: Sino sabihin mo, sino?
Louis: Uhm...
Sunday: Sino?
Louis: Uhm... Ako.
Sunday: Ano??!!
Louis: Oo, ako.

NA SHOCK AKO!!!!!!!!!! SUPER!!!!! Napatayo ako sa aking upuan. Napatakbo ako sa may labas sa gulat ko.

Louis: Sandali lang Sunday. Wait!

Habang tumatakbo ako nagfaflash back lahat ng memories tungkol kay Louis at sa Secret Admirer ko. Na iisa lang pala sila. Hinabol ako ni Louis. Tumakbo ako ng mabilis para hindi niya ako naabutan pero naabutan pa rin niya ako.

Louis: Sunday! Sandali lang.

Lumingon ako. Nasa likod ko pala siya. Bigla niya ako hinalikan.. sa lips...

Na shock ako. SUPER!!!!

Humakbang ako ng isa palikod para malayo ang kanyang mukha sa akin. Nakita kong papunta sa amin si Milan. Life-saver ka talaga Milan!

Milan: Sunday! Bat ka ba umalis? Hinahanap ka na ng mga bisita mo!

Bigla akong hinila ni Milan. Buti na lang ay hinila niya ako dahil hindi ko alam kung anong gagawin pagkatapos ng ginawa sa akin ni Louis.

Pumasok na kami sa loob nakita kong sumunod si Louis.

Pumunta ako kay Ms. Carlos

"Ms., salamat at pumunta kayo!" sabi ko
"Wala yun! Happy Birthday pala." sagot niya.
"Salamat po. Maiwan ko po muna kayo." sabi ko.

Habang nakikipagusap ako kay Blue, yung manliligaw ni Milan, nakita kong masama ang tingin ni Louis kay Blue. Hay naku nagseselos!

"Sige Blue! Maiwan muna kita." sabi ko.
"Sige! Happy Birthday ha!" sagot niya.
"Ayusin mo ang panliligaw mo sa bestfriend ko ha!" sabi ko.
"Oo naman! hehehe.." sagot niya.

Umalis na ako. Nakita kong masama pa rin ang tingin ni Louis.

Milan: Kain ka muna, Sunday.
Sunday: Sige!

Umupo na kami ni Milan para kumain infairness masarap ang pagkain pero mahal nga lang!

Milan: Ano ba nangyari? Bat nawala ka?
Sunday: Ah wala lang yun!
Milan: Bahala ka.. Happy Birthday pala.
Sunday: Salamat!

Nagsaya kami buong gabi buti na lang wala nang pasok bukas. Buong gabi.. hindi kami nagusap ni Louis. Hindi ko talaga alam kung papaano ko siya kakausapin pagkatapos niyang magtapat. Umuwi na kami at ako'y natulog. What a day! Over the weekend, hindi ako makatulog. Ewan ko ba? Nagpractice na ako para sa audition. Medyo ilang beses din ako nagpractice dahil magau-audition na ako mamaya.

Nagkita kami ni Milan sa locker.

Milan: Ready ka na ba sa Audition mamaya?
Sunday: Medyo.
Milan: Hindi pwedeng medyo lang. Dapat Ready na ready!!
Sunday: Oo na! Ready na Ready na!
Milan: Kita tayo mamaya sa Auditorium ha!
Sunday: Sige!

Auditions na!! Kinakabahan na ako.. Maraming nagaudition. Kinakabahan talaga ako dahil first time kong nagaudition dito eh. Nakita ko rin nakita ko si Milan sa audience papanoorin daw kasi niya ako.

"Next!" sabi ng director.

Here goes nothing!

Yeaah
heyy heyy

Bat wala pa si Blue! Kala ko ba kasama ko siya.

Thats how much as I love you
Thats how much as I need you
And I cant stand you
Must everything you do make me wanna smile
Can I not like you for a while

part na 'to ni Blue nasaan na siya!

You wont let me
You upset me girl
And then you kiss my lips
All of a sudden I forgive that I was upset
Can't remember what you did

Biglang may narinig akong kumantang guy. Si Blue na 'to tingin ko. Sana naman. Pag labas. Wag mong sabihing si..

Si Louis!

Ano pa bang magagawa ko kahit ayaw ko kailangan kong sumabay.

But I hate...
You know exactly what to do
So that I cant stay mad at you
For too long thats wrong

But I hate...
You know exactly how to touch
So that I dont want to fuss.. and fight no more
Said I despise that i adore you

And i hate how much i love you boy (yeah...)
I cant stand how much I need you (I need you...)
And I hate how much I love you boy (oooh whoa..)
But I just cant let you go
And I hate that I love you so (oooh..)

You completely know the power that you have
The only one makes me laugh

Said its not fair
How you take advantage of the fact
That I love you beyond the reason why
And it just aint right

And I hate how much I love you girl
I cant stand how much I need you (yeah..)
And I hate how much I love you girl
But I just cant let you go
But I hate that I love you so

Both:
One of these days maybe your magic wont affect me
And your kiss wont make me weak
But no one in this world knows me the way you know me
So you'll probably always have a spell on me...

Yeaahhh... Oohh...

Thats how much i love you (as much as I need you)
Thats how much as I need you (oooh..)
Thats how much I love you (oh..)
Thats how much as I need you
And I hate that i love you soooo
And I hate how much i love you boy
I cant stand how much I need ya (cant stand how much I need you)
And I hate how much I love you boy
But I just cant let you go (but I just cant let you go no..)
And I hate that I love you so
And I hate that I love you so.. soo.....
Thats how much as I need you

Nagbow na kami ni Louis. Patay talaga sa akin si Milan. Hindi pala si Blue partner ko!!!! Narinig ko na lang ang mga palakpakan ng mga tao.

Bumaba na kami ng stage. Narinig ko na lang na sinabi ng Director na bukas ilalabas nila yung results tom. Lumapit na sa amin si Milan.

Milan: Ang galing ninyo!! Ang galing-galing!
Sunday: Akala ko ba si Blue ang partner ko ha! Bat itong si Louis ang partner ko!
Milan: Sorry na! Pls!! Sorry na! Bagay lang naman kasi kayo eh. Sige na!
Louis: Huwag kang magalit sa kanya ideya ko yun na hindi sabihin sayo.
Sunday: Dyan na nga kayo!
Louis & Milan: Sunday!

Sa inis ko umalis na ako.

Kinabukasan..

Tinignan ko na yung listahan.

Jamie- Sunday Buenia
Landon - Louis Ventura

Short Practice: Today 6:00 pm

YEHEY!! Kasali ako!! Ako ba bida! Meron ding akong narinig na sigaw sa likod ko si Louis pala at si Milan yun.

Milan: Ang galing! Ang galing ninyo talaga! SUPER!!! Sorry maingay ako..
Louis: Patawarin mo na kami pls!!!
Sunday: Sige na nga!
Milan: Thank you talaga!
Sunday: Kung hindi lang ko lang nakuha yung bida na role hindi ko kayo papatawarin.
Louis: Di nga?
Sunday: Hindi joke lang noh! Hindi naman ako nagtatanim ng galit.
Milan: Salamat.
Louis: Group hug!
Sunday: Group hug ka diyan!
Milan: Diyan ka na nga! Puro ka biro!

Umalis na kami. Sumunod na si Louis.

Louis: Wait lang!

Sumabay na sa amin si Louis.

5:00 pm

pumunta na ako sa may Theater room para magpractice. Wow! kasama ako sa isang play!
Binigay na sa amin ang script medyo mahaba pero okay na rin. Ano 'to?! May kissing scene kami ni Louis. HUWATTTTT!!!

Direct: Bumalik na lang kayo ulit bukas! Ganito ding oras.
Lahat: Sige Direct!

Umuwi na ako bigla akong tinawag ni Louis.

Louis: Wait Sunday!
Sunday: Ano yun?
Louis: Pwede ba kitang ihatid?

Naku nagblush at napakamot pa ng ulo! Nahihiya kasi!! hehehe!

Sunday: Sige ok lang.

Naglalakad kami nang tanungin ko siya.

Sunday: Sigurado ka bang ihahatid mo ako? Maraming tambay dun baka upakan ka dun sigurado ko bugbog sarado ka sa kanila.
Louis: Oo naman. Kala ko concern ka, manlalait ka lang pala.
Sunday: Ang sama mo talaga!
Louis: Oo nga pala anong favorite mo color?
Sunday: Ano 'to slumbook?
Louis: Hindi nga pwera biro.
Sunday: Pink
Louis: Ano paborito mong food?
Sunday: Basta kahit ano wag lang maanghang. Ayaw ko nun.
Louis: Anong favorite song mo?
Sunday: Ano ba? Uhm. Tell her ni Jesse McCartney.
Louis: Anong favorite movie mo?
Sunday: Wait lang ha. Bakit ba ang dami mong tanong?
Louis: Wala lang masama bang matanong.
Sunday: Hindi naman.
Louis: Ano nga?
Sunday: 50 First Dates, Down with love at marami pang iba.
Louis: Ah.
Sunday: Oh nandito na tayo sa bahay namin.

Dumating na kami sa bahay namin.

Louis: Bahay ninyo 'to?
Sunday: Bakit? May angal?
Louis: Wala wala.
Sunday: Gusto mong pumasok?
Louis: Ok lang ba? Baka nakakahiya.
Sunday: Ok lang.

Papasok na sana ako nang nakita ako ni Aling Nena.

Aling Nena: Sunday! Sino ba yang kasama mong gwapo? Boyfriend mo yan noh?

Si Aling Nena talaga!

Sunday: Kayo talaga Aling Nena! Hindi po! classmate ko lang po.

Pumasok na kami.

Sunday: Huwag mong pansinin yang si Aling Nena ganyan lang talaga yan.
Louis: Sige.

Nakita kong naghahanda na si Nanay na magluto.

Sunday: Nanay, nandito na po ako.
Nanay: Ay nandyan ka na pala. Sino yang kasama mo?
Sunday: Si Louis ho. Classmate ko.
Nanay: Halika maumupo ka.
Sunday: Nay, ako na ho dyan. Ako na ang magluluto ng Sinigang na Hipon.
Nanay: Louis dito ka na maghapunan.
Louis: Huwag na ho! Nakakahiya.
Sunday: Okay lang dito ka na kumain.
Louis: Sige sabi ninyo eh.

Nagluto ako ng Sinigang na Hipon at kumain na kami.

Louis: Ang sarap ha! Parang yung Adobong Manok mo.
Sunday: Ikaw talaga!

Pagkatapos kumain ay umalis na si Louis.

Louis: Salamat sa hapunan ha! Sarap talaga!
Sunday: Halata nga! Naubos mo nga yung ulam pati yung kanin eh.
Louis: Hindi naman!
Sunday: Joke lang!
Louis: Sige alis na ko.
Sunday: Sige!
Louis: Pwedeng bumalik?
Sunday: Anytime!
Louis: Bye!
Sunday: Bye!

Kinabukasan..

Nakita ko sa Bulletin board.

Announcement:

The play A Walk To Remember is CANCELLED!

Sunday: What! Cancelled na?
Louis: Bakit?

Pumunta kami sa Theater Room. Nakita namin si Direct.

Sunday: Direct bakit Cancelled? Kakabigay ninyo lang sa amin yung script ah.
Direct: Kasi ayaw ng President yung idea.
Louis: But Direct!
Direct: Pinaglaban na namin yan pero ayaw niya talaga.
Sunday: Hayyyy!!!

Lumabas na kami. Nakita ko si Milan, papalapit sa akin.

Milan: Bakit na cancel?
Sunday: Ayaw daw ni Ms. Cartativo eh.
Louis: Ano ba yan?
Milan: Si Ms. Cartativo talaga!
Sunday: Speaking of Ms. Cartativo. Si Ms. Cartativo nagsasalita na sa P.A.

Ms. Cartativo: Attention all students who are part of the Theather Play, as you all know the Play is cancelled but because of Director Tan's letter we decided this coming Fair we will have a Free Show instead of a play. Thankyou.

Biglang nagpatawag si Direct ng meeting.

Direct: Pasalamat tayo at binigyan pa tayo ng slot sa Fair. Ganito ang mangyayari doon, tayo ang magoorganize ng Free Show. Meron mga bands and singer pero kakanta rin tayo by pairs. So Sunday at Louis, may duet kayo at kayo Meil at Frank lastly, kayo Charlaine at Dan. Okay?
Dan: Direct dibah hindi na kasama sa trabaho natin yang mga Free Show na yan play ang ginagawa natin hindi mga Concert.
Direct: Dan, pasalamat tayo at gumawa pa sila ng ganyan kapalit sa nacancell na play. Basta magpapractice kayo kada bago umuwi para sa free show. Pumuli na rin kayo ng mga song ninyo para sa duets ninyo! Okay?
All: Okay Direct!
Direct: Ganito ulit na oras! You are all dismissed!
All: Bye Direct!

Pumunta na ako sa Lib. para magtrabaho na. Ano ba yan wala na nang play may free show pa! Magduet pa kami ni Louis!

Umuwi na ako at nagpahinga. Kumain at malapit nang matulog nang biglang meron akong naririnig na ingay. Ano ba naman 'to ang ingay-ingay mga lasing na tambay siguro 'to. Kaya naman dumungaw ako sa bintana nanood pala si Louis. Kinakanta ang favorite song ko. Huwat??? Nang haharana? Hinaharana ako? Wait! Uso pa pala ang harana!

I know how it feels
To wake up without her
Lying here all alone
Just thinking about her

I can't believe
Her hold on me
It's something indescribable
I know she knows
But won't you please

If you see my girl
Just tell her I miss her smile
Tell her I'm counting the minutes
Gonna see her in a little while
Oh, oh cause
I know when she
Holds on to me
She's the one thing that I could never live without
Oh, oh, oh, oh
And tell her I love her
Oh yeah, just tell her I love her

The way that she moves
You know what it does to me
And when I catch her eye
I can hardly breathe

Still can't believe
Her hold on me
She's just so indescribable
I know she knows
But won't you please, please, yeah

If you see my girl
Just tell her I miss her smile
Tell her I'm counting the minutes
Gonna see her in a little while
Oh, oh cause
I know when she
Holds on to me
She's the one thing that I could never live without
Oh, oh, oh, oh
And tell her I love her

Every time that I'm around her
I just go to pieces crashing tumbling to the ground
I'm so glad I found her
I know how it feels

If you see my girl
Just tell her I miss her smile
Tell her I'm counting the minutes
Gonna see her in a little while
Oh, oh cause
I know when she
Holds on to me
She's the one thing that I could never live without
Oh, oh, oh, oh
Just tell her I love her

If you see my girl
Just tell her I miss her smile
Tell her I'm counting the minutes
Gonna see her in a little while
Oh, oh cause
I know when she
Holds on to me
She's the one thing that I could never live without
Oh, oh, oh, oh
Oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh
Just tell her I love her

Oh, Yeah, just tell her I love her

Biglang nagising ang nanay ko.

Nanay: Sino ba yan ah?

Biglang siyang dumungaw.

Nanay: Si Louis pala yan. Pumasok ka dito Louis.

Pumasok na si Louis sa bahay namin.

Nanay: Sige umupo ka. Maiwan ko muna kayo.
Louis: Sige po. Salamat po.

Umalis na si Nanay.

Sunday: Gusto mo ba ng kape or juice?
Louis: Sige huwag na.
Sunday: Disoras na ng gabi bakit nadito ka?
Louis: Obivious ba? Nanghaharana!
Sunday: Alam kong naghaharana! Hindi ako bobo.
Louis: Oo nga pala flowers for you.

Binigay niya sa akin ang isang stem ng tulip.

Sunday: Wow! Mamahalin! Yaman mo talaga!
Louis: Wala bang thankyou?
Sunday: Thank you! Yan meron nang Thank you ha!
Louis: Oo nga pala. May sasabihin ako sayo.
Sunday: Alam ko na yan na, mahal mo ako.
Louis: Paano mo nalaman?
Sunday: Eh, sinabi mo na yan sa akin eh.
Louis: Meron pa.
Sunday: Ano yun?
Louis: Magtatanong lang sana ako kung pwede kitang ligawan.
Sunday: Ano ba 'tong ginagawa mo diba pangliligaw 'to?
Louis: I mean dapat yung "official" at alam nung tao.
Sunday: Ah.
Louis: Kailan mo naman ako balak sagutin?
Sunday: Wait lang! Ang bilis mo naman ata! Kakasimula mo lang manligaw sasagutin na agad kita! Sinuwerte ka ata!
Louis: Sorry! Atat lang!
Sunday: Ganito na lang kapag nakatiis ka ng panliligaw sa akin ng 1 taon. Sasagutin kita! For sure yan!
Louis: Ang tagal na naman nun!

Pumunta ako sa pinto namin at binuksan ang pinto.

Sunday: Kung ayaw mo makakalis ka na. Hindi kita pinipilit.
Louis: Sunday!
Sunday: Bahala ka! Pwede ka nang umalis kung ayaw mo. Ok lang sa akin! Promise!
Louis: Matagal pero sige na nga. Ganyan kita kamahal eh.
Sunday: Naks naman!
Louis: Mukhang boto sa akin ang Nanay mo ah!
Sunday: Siguro.
Louis: Anong siguro! Hindi niya ako yayain kahapon para kumain sa inyo kung hindi niya ako gusto noh!
Sunday: Ikaw talaga!
Louis: Oo nga pala. Pwede ba kita yayain bukas na kumain sa labas?
Sunday: Kasama si Milan?
Louis: Hindi tayo lang.
Sunday: Ah.
Louis: Oh ano ok ba?
Sunday: Siguro.
Louis: Hindi pwedeng siguro dapat sure! Sige na pls!!

Lumuhod pa!

Louis: Please!
Sunday: Hahahahahaha! Para kang aso! Sige na nga. Sure!
Louis: Sige! Alis na ako! Wala bang good night kiss?

Sinapal ko nga! Ang kulit eh!

Louis: Aray! Bakit mo ako sinapal?
Sunday: Pasaway ka eh.
Louis: Sige na isa lang!
Sunday: Good night kiss-in mo yang mukha mo! Matulog ka na nga! Antok lang yan. Sige na! Bye!
Louis: Sige na nga! Bye! See tom!
Sunday: Bye!

Si Louis talaga!!!

Humiga na ako para magbasa at matulog. Routine ko kasing magbasa ng book bago matulog. Ngayong gabi hindi ako makatulog. Alam ko na sasabihin mo dahil mahal ko si Louis pero ewan kasi hindi ko naman alam kung anong feeling ng mainlove eh. Pero hindi lang yun ang dahilan. Mainit ang noo ko. Hala may lagnat ako. Bakit kayo ako nilagnat? Bigla akong kumuha ng gamot at natulog na rin pagkatapos. Nagising na lang ako nasa hospital na ako. Huwat? Bakit ako nandito? Nakita kong nasa tabi ko si Louis natutulog.

Sunday: Nasaan ako? Bakit ako nandito?

Biglang nagising si Louis.

Louis: Bobo ka ba? Nasa hospital tayo!
Sunday: Alam ko pero bakit?
Louis: Ganito kasi yun 2 araw ka nang nilalagnat sabi ng nanay mo. Noong isang araw dumaan ako sa inyo.. alam mo na para manligaw pero nakita kong inaapoy ka ng lagnat kaya dinala na kita dito. Mga 3 araw ka na ring natutulog. Trangkaso lang daw yan.
Sunday: Wait lang trankaso tapos 3 araw na ako tulog? Saka ang mahal sa ospital na ito ha! Hindi namin kayang bayaran 'to!
Louis: Huwag kang magalala! Ako bahala tito ko ang may ari ng ospital na 'to kaya lahat libre! Basta magpahinga ka na lang. 2 araw na lang makakalabas ka na dito.
Sunday: Bakit ang tagal? Paano yung studies ko?
Louis: Ako na bahala dun. Basta matulog ka na.
Sunday: Bahala ka na nga!

Natulog na ako.

Nagising ulit ako. Ginigising pala ako ni Nanay.

Nanay: Okay ka na ba?
Sunday: Mabuti-buti na po.
Nanay: Sunday, pasalamat ka diyan sa manliligaw mong si Louis. Siya ang nagdala sayo dito. Siya rin ang gumastos sa lahat. Kung hindi siya dumating may masamang nagyari na sayo. Siya rin ang nagbabantay sayo dito. Palagi nga yan dito eh. Kaya magpasalamat ka sa kanya.
Sunday: Opo. Sandali lang paano mo po nalaman na manliligaw ko si Louis?
Nanay: Sinabi niya sa akin eh. Saka nagpaalam na rin siya sa akin.
Sunday: Si Louis talaga!
Nanay: Ano yun?
Sunday: Ang sabi ko po nasaan si Louis?
Nanay: Ah si Louis. Kinakausap lang sandali ng doctor.

Biglang pumasok si Louis.

Nanay: Maiwan ko na muna kayo diyan bibili lang ako ng makakakain.

Umupo na sa aking tabi si Louis at hinawakan ang akin kamay. Naks naman sweet. Baka langgamin kami dito ha.. hehehehe.

Louis: Maayos ka na ba?
Sunday: Medyo. Salamat pala ng marami.
Louis: Para saan?
Sunday: Sa pagaabsent mo at pagaalaga sa akin. Sa pagtulong sa amin. Sa lahat-lahat!
Louis: Ah yun ba! Wala yun noh!
Sunday: Pero teka nga lang bakit mo sinabi sa Nanay na nililigawan mo ako?
Louis: Ano naman ang masama doon totoo naman!
Sunday: Kailangan ako magsabi noon!
Louis: Sorry!

Biglang dumating yung nurse. Biglang binitawan ni Louis ang kamay ko. Hala nahiya!

Nurse: Nakakaistorbo ba ako? Kukunin ko lang po sana yung Blood Pressure ng pasyente.
Louis: Hindi! Hindi! Sige ok lang.
Nurse: Ano kayo magnobyo't-nobya?

Aba! Uzi 'tong nurse na 'to!

Sunday: Ay hindi po!
Louis: Nanliligaw lang!
Sunday: Louis!
Louis: Totoo naman ah!
Nurse: Swerte mo naman diyan sa manliligaw mo Ms... Binayaran niya lahat ng gamot mo at bills dito. Kung ganyan ang manliligaw ko. Sinagot ko na yan at hindi ko na papakawalan pa!

Hindi ako nakamik. Napangiti na lang ako.

Nurse: Pasensya na. Medyo madaldal kasi ako eh. Sige ok na! Maiwan ko na kayo diyan.

At umalis na yung nurse. Pagalis ng nurse ang siya namang pagdating ni Milan kasama si Blue.

Milan: Sunday! Kamusta ka na?
Sunday: Ok lang naman.
Milan: Sabi kasi nitong manliligaw mong si Louis na may sakit ka daw eh.
Sunday: Louis pati ba naman si Milan!
Milan: Wag mong sisihin si Louis. Hindi niya sinabi sa akin. Promise!
Louis: Tignan mo.
Sunday: Ngayon ko lang napatunayan na may pakpak ang balita. Oo nga pala. Hi Blue!
Salamat at dumalaw kayo ni Milan dito. Wait kayo na ba?
Blue: Uhm..

Biglang napakamot sa ulo para pala 'tong si Louis pagnahihiya.. hehehe..

Sunday: Sabihin mo ang totoo!
Blue: Oo.
Sunday: Wow naman!
Milan: Bat mo ba iniiba ang usapan ha!
Sunday: Ikaw talaga! Bakit hindi mo sinasabi sa akin yan!
Louis: Sige maiwan ko muna kayo diyan.
Blue: Ako rin.

Umalis na si Louis at si Blue.

Milan: Paano ka nililigawan ni Louis ha!
Sunday: Ayun noong isang araw hinarana ako! Kinanta yung favorite song ko.
Milan: Yung "Tell her" ni Jesse McCartney?
Sunday: Oo yun! Tapos tinanong lang niya kung pwede akong ligawan..
Milan: Ano um-oo ka?
Sunday: Oo.
Milan: Tapos?
Sunday: Tapos sabi ko na pag nakatiis siyang ligawan ako for a year sasagutin ko siya.
Milan: Bakit ang tagal naman!
Sunday: Siyempre gusto ko yung The First eh yung The Last na rin! Saka dapat kilalanin ko muna siya! Mahirap din yung di sigurado. Saka hindi ko siya pinipiliit kaya sabi ko pwede siyang makaalis kung ayaw niya.
Milan: Wow! Ang tapang! Tapos?
Sunday: Ayun pumayag!
Milan: Wow naman! Mahal na mahal ka talaga niya!

Biglang dumating si Louis.

Louis: Tama na yan! Mabibinat na si Sunday!
Milan: Sige Sunday alis na ako!
Sunday: Sige bye!
Milan: Matulog ka na! at! Magpalakas!
Sunday: Sige Bye!

Tumabi si Louis sa akin. Kinantahan niya ako ng song na "Grow old with you" ung sa movie na The Wedding Singer yung kinanta ni Adam Sandler. Kung baga yung ang lullaby niya sa akin. Ano ko sanggol??? Hehehe! Parang napapadalas ata ang pagkanta niya sa akin ha!

I wanna make you smile whenever you're sad
Carry you around when your arthritis is bad
All I wanna do is grow old with you

I'll get your medicine when your tummy aches
Build you a fire if the furnace breaks
Oh it could be so nice, growing old with you

I'll miss you
Kiss you
Give you my coat when you are cold
Need you
Feed you
Even let ya hold the remote control
So let me do the dishes in our kitchen sink
Put you to bed if you've had too much to drink
I could be the man who grows old with you
I wanna grow old with you

Kinabukasan..

Tinanong ako ni Louis kung anong gusto ko daw kanta sa Fair.

Louis: Ano ba gusto mong kanta?
Sunday: Maganda yung Someday We'll Know.
Louis: yung sa A Walk To Remember?
Sunday: Oo. Bakit ayaw mo? ok lang kung ayaw mo.
Louis: Ok lang. Favorite song ko pa nga yun eh.
Sunday: Ikaw anong gusto mong song?
Louis: Yung My Heart Has Been Broken Before.
Sunday: Ung sa Summerland? Yung kanta nina Sara Paxton at ni Jesse McCartney?
Louis: Oo yun!
Sunday: Maikli lang yun ah.
Louis: Eh di parehas nating kantahin. Maiksi naman yung My Heart Has Been Broken Before eh.
Sunday: Oo ba. Meron pa namang tayong 2 weeks para magpractice!
Louis: Go kaya natin yan! Sige na tulog ka na!
Sunday: Sige thanks!
Louis: Your welcome!

The Next day...

Umuwi na ako at pumasok na sa school. Ayaw pa ako papasukin ni Nanay at pati ni Louis parang asawa noh. Baka daw mabinat ako pero ok nanaman ako mga 2 araw na kong nagpapahinga oks na yun! hehehehe...

Pumunta na ako sa meeting para sa Theater Play na Fair Free Show na ngayon..

Director: Ok ka na Sunday?
Sunday: Ok na Direct.
Director: Attention: Gusto ko lang na itanong kung may mga song sa kayo for the Free Show?
All: Opo Direct!
Director: Ano sa inyo Miel?
Miel: "Cruisin'" at "If I Aint Got You" po.
Director: Kayo Frank?
Frank: "My Boo" at "High" po Direct.
Director: Kayo Louis?
Louis: "Someday Will Know" po saka "My Heart Has Been Broken Before".
Director: Good! Magsimula na kayo magpractice! Ako na bahala sa mga line-up niyo! Basta practice lang may pre-show kayo sa harap ng President at sa harap ko bago kayo magshow sa Fair. Yung pre-show ay 10 days from now clear?
All: Clear!
Director: You're all dismissed!
All: Bye Direct!

Papaalis na ako nang lumapit si Louis sa akin.

Louis: Wait lang Sunday!
Sunday: Ano yun?
Louis: Yung pinagusap natin.
Sunday: Anong pinagusapan?
Louis: Yung date?
Sunday: Ay yun ba? Ngayon na ba yun?
Louis: Medyo. Ano ok ba ngayon?
Sunday: Sige.
Louis: Sige halika na!
Sunday: Wag mong hilahin ang kamay ko!

Bigla na lang niya hinila kamay ko. Ewan ko kung saan kami pupunta.

Sunday: Saan mo ba ko dadalhin?
Louis: Basta! Maghintay ka lang!

Pumunta kami sa isang park. Doon may nakita ako malaking gazebo, yung parang sa movie na Cinderella Story.. basta yun! Doon pala kami pupunta. Pumasok kami sa gazebo.. candle light dinner! wow! Umupo na ako. Siyempre si Louis gentleman, hinila ang upuan para sa akin. Binigyan din niy ako ng boquet ng flowers. Tulips na naman! Naks ang yaman talaga!

Louis: Kain na! Ako nagluto niyan!
Sunday: Naks naman! Baliktad naman ata! Ikaw naman ang nagluto para sa akin.
Louis: Ok lang yun! Kain na!

Kumain na ako. Ang kinakain ko ay beef tapa. Sarap!

Sunday: Infairness masarap ha!
Louis: Pinaghirapan ko ata yan.

Nagusap lang kami buong gabi...

Sunday: Magkwento ka naman tungkol sa family mo?
Louis: Uhm.. ano ba? May isa akong nakakabatang kapatid si Mariela. Close kami. Si Mama naman may business.
Sunday: Anong business?
Louis: Perfume business.
Sunday: Sige tuloy mo na.
Louis: Ang Dad ko naman ay matagal nang patay. Namatay siya sa Prostate Cancer. Namatay siya noong 2 years old ako. Mama ko na lang ang nagaalaga sa amin ni Mariela. Ikaw naman ang magkwento.
Sunday: Ang sad naman! Kakawa ka pala. Ako naman.. wala akong kapatid kasi namatay yung kapatid kong si Art. Namatay naman siya noong 4 pa lang siya. Ang bata noh! Namatay kasi siya dahil naoverdose sa gamot. Ang nanay ko cook sa bahay nina Milan. Ang tatay... Aba! Ewan! Tanong mo sa kanya!
Louis: Ano ba naman yun! Kawawa naman yung kapatid mo. At kaya pala close kayo ni Milan eh, kasi nagtatrabaho ang nanay mo sa kanila.
Sunday: Medyo matagal na rin ang Nanay ko dun.

Nagkwentuhan kami ng nagkwentuhan!

Louis: Oo nga pala.

Biglang may lumapit na mga lalaki. Biglang tinangal ang mga mesa at naglagay ng carpet... naks! popcorn, TV at DVD. Naks! may butlers pa! Saka manonood kami ng sine. Sa labas? Bago ito ha!

Sunday: Ano 'to?
Louis: Eh di ano pa manood ng sine!
Sunday: Dito? Anong papanoorin natin?
Louis: Oo dito! Basta manood ka na lang.

Nakita kong 50 First Dates pala yun! Wow! Naalala pa niya! Habang nakatutok ako sa movie biglang niya akong hinalikan sa cheeks.

Sunday: Para saan yun?
Louis: Bakit masama ba kitang halikan?
Sunday: Ikaw talaga!

Binatukan ko nga siya.. hehehe.. Natapos namin ang movie. May mga pasimpleng akbay pa siyang nalalaman ha! hehehe. Basta pagkatapos sabi niya..

Louis: Hatid na kita.
Sunday: Sige..

Hinatid niya ako sa bahay. Nasa may labas kami nang sinabi kong

Sunday: Oo nga pala. Thanks ha! I had fun.
Louis: Ako rin. Sana maulit pa 'to.
Sunday: Baka gusto mong tumuloy?
Louis: Sige hindi na!
Sunday: Ah ok. Sige pasok na ako.
Louis: Wait!
Sunday: Ano yun?
Louis: Pwedeng..
Sunday: Pwedeng ano?
Louis: Pwedeng.. Uhm.. Ano..
Sunday: Ano nga?!
Louis: Good night kiss??
Sunday: Ah good night kiss.. Sige pikit ka!
Louis: Sige.. Sige..

Pumikit nga! Nakunguso pa! Hehehe.. Pumasok ako at pinagsarhan ko nga ng pinto. Bigla niyang kinatok ang pinto.

Louis: Hoy! Sunday! Lumabas ka diyan.

Lumabas ako.

Sunday: Ano ba yun?
Louis: Bakit po mo pinagsarhan?
Sunday: La lang trip lang..
Louis: Sige na isang good night kiss lang pls.
Sunday: Sige pikit ka!
Louis: Hindi na! Pag sasarahan mo na naman ako ng pinto eh!
Sunday: Ano ba yan! Para kang bata!
Louis: Sige na nga!! PLS!

Pumukit siya. Nakanguso ulit! Sige na nga! Eh di pagbigayan. Hinalikan ko nga.. "MWUAH!!" sa pisngi.. ano siya sinuswerte!

Louis: Bakit sa pisngi lang?!
Sunday: Huwag kang demanding! Buti nga hinalikan pa kita eh!
Louis: Ikaw talaga!
Sunday: Sige na! Good night!
Louis: Sweet dreams.

At umalis na si Louis. Hayy!!! Ang sarap kasama ni Louis. Parang best-friend ko na nga siya eh!

Kinabukasan..

Sa may locker ko..

Binuksan ko ang locker ko nang binuksan ko ito may cellphone sa loob. Hindi ko 'to cellphone.. Eh wala naman akong cellphone. Wow! Latest model 'to ha. Kainino galing? May nakalagay na note..
Ang nakalagay ay..

Dear Cupcake..
Alam ko namang wala kang cellphone kaya binigyan na kita ng cellphone. Latest model yan ha!

Love,
Your Cupcake Louis.

Cupcake? Kami na ba? At bakit niya binigyan nito? Ang mahal nito!!!!

Biglang dumating si Louis. Ibinigay ko agad yung cellphone.

Sunday: O yan! pa-cupcake-cupcake ka pa dyan! Ang mahal nito hindi ko 'to matatangap!
Louis: Huwag ka nang magalit cupcake. Sayo na yan! Nakalagay na diyan yung number ni Milan at yung akin. Yung favorite song mo pa yung text tone diyan.. Saka ang ringtone diyan yun na mang kinanta nating nung audition. Oks ba?
Sunday: Cupcake ka diyan. Pero..
Louis: Ganito na lang.. hayaan mo na lang akong tawagin kita ng cupcake.. at sayo na yan. Please!
Sunday: Sige na nga! Mahal din 'to! Saka huwag mo na nga ako tatawagin na cupcake ang sagwa!
Louis: Sige.. cupcake..
Sunday: Arrr. Maiwanan na nga kita diyan!
Louis: Bye cupcake!

Ang lakas mangaasar. Umalis na ako. Habang naglalakad ako nakita ko si Milan.

Sunday: Hi Milan!
Milan: Oh hi! Kamusta ka na?
Sunday: Ok lang naman.
Milan: Kamusta na kayo ni Louis. Kayo na ba?
Sunday: After a year pa! Pero para na nang kami eh. Binigyan ako ng cellphone at ang tawag ba naman sa akin ay cupcake.
Milan: Ikaw talaga! Oo nga binigay na sa akin ni Louis yung number ng cel number mo sa akin. Kamusta pala date ninyo?
Sunday: Ok lang.. May candlelight dinner saka pinanood namin yung favorite movie ko.
Milan: Ok lang sayo yun? Sa akin romantic yun! Nung niligawan ako ni Blue hindi niya ako tinitreat ng ganyan pero syempre ngayon oo mas special na. Anyways...

Biglang nagbell..

Sunday: Sige alis na ako.
Milan: Sige!

Free period ko kaya pumunta muna ako ng Lib. Habang naglalakad tumunog ang cel ko..

"And I hate how much I love you boy, I can't stand how much I need you, And I hate how much I love you boy, But I just can't let you go, And I hate that I love you so"

Ang ingay naman nito. Si Louis pala.

Sunday: Hello? Bakit?
Louis: La lang cupcake namimiss lang kita.
Sunday: Cupcake ka dyan!
Louis: Nasaan ka ba?
Sunday: Papunta na akong Lib. Bakit?
Louis: La lang.
Sunday: Sige na! Pupunta na ako Lib. Bawal magcellphone dun.
Louis: Sige. Wala man lang bang i love you?
Sunday: Anong i love you? Hindi pa tayo! Kaya wag kang mailusion diyan!
Louis: Sorry! Sige. Bye cupcake!

Hay naku si Louis talaga! Pumunta na ako sa Circulation desk. Wala si Ms. Carlos baka naglunch.
Nagduty na lang ako. Nagtatype ako sa computer nang makita ko ang isang lalaki, matangkad, maputi, parang hindi galing dito sa Pinas.

"Hi! My name is Shane. I'm from Scotland. I'm Aunt Annie's nephew. Is she here?" sabi niya.

Kaya pala may Scottish accent. Naks ganda ng accent.

Sunday: Oh, hi! Welcome! Annie? Ah. Ms. Carlos!"

Hala nosebleed ito!

Shane: Yeah. Where is she?
Sunday: I think she had gone for lunch. Just wait here. I'll call her."
Shane: Ok. And you are?
Sunday: Oh, sorry. I'm Sunday. I'm the Assistant Librarian here.
Shane: Nice to meet you.

Kinamayan niya ako

Sunday: Nice to meet you too.

Kinamayan ko rin siya.. As a sign of respect. Dibah! Nakatingin talaga siya sa akin. Ayaw pa rin niyang bitawan yung kamay ko. Biglang dumating si Louis. Parang galit ah.

Sunday: Oh Louis! By the way Shane, this is Louis. He's also an Assistant Librarian here. Louis, this is Shane. Pamangkin 'to ni Ms. Carlos na galing Scotland.
Louis: Ah. Hi! I'm Louis. Nice to meet you.
Shane: Nice to meet you too.
Sunday: Louis wait lang ha. Tatawagin ko pa si Ms. Carlos eh. Ikaw muna magentertain diyan kay Shane.
Louis: Sige.
Sunday: Shane, just wait here. I'll just call your Aunt.
Shane: Ok.

Umalis na ako at pumunta sa Canteen.

Sunday: Ms. Carlos!
Ms.Carlos: Oh bakit Sunday?
Sunday: Dumating ho kasi si Shane yung pamangkin ninyo. Nandoon ho siya sa Lib.
Ms.Carlos: Ah si Shane. Ang alam ko bukas pa siya magbabakasyon dito. Sige halika na. Alam mo yang si Shane paborito ko yang pamangkin. Anak yan ng kakambal ko. First time niyang pumunta dito sa Pilipinas kaya hindi marunong magtagalog. Isang buwan lang yan dito.
Sunday: Ah ganun ho ba.

Pumunta na kami sa Lib.

Shane: Aunt Annie!
Ms. Carlos: Shane! How are you? How's your flight? I thought you'll arrive here tom morning.
Shane: I just want to surprise you Auntie. I'm fine. How about you Auntie?
Ms. Carlos: I'm fine. Have you met my Assistant Librarians?
Shane: Yeah. Sunday and Louis. Oh before i forgot. Auntie for you.

Binigyan niya ito ng isang box ng Swiss chocolates. Wow!

Ms. Carlos: Oh thank you!
Shane: And also for you Sunday. Thank you for your help.

Binigay niya sa akin ng isang box naman ng Belgian chocolates. May pabrika ba ito ng chocolate.. iba-iba pa!

Sunday: No. You don't need to.
Shane: I insist!
Sunday: Thank you.

Nakita kong ang sama ng tingin ni Louis kay Shane. Nagseselos! Biglang nagbell ulit.

Sunday: Ms. alis na ko.
Ms. Carlos: Sige.
Sunday: Bye Ms.! Bye Shane!
Shane: Bye!
Sunday: Huy Louis! Halika na! Parenting class na natin.

Hindi siya kumukibo ang sama pa rin ng tingin niya.

Sunday: Huy! Louis!
Louis: Ah! Ano?
Sunday: Halika na!
Louis: Sige halika na.

Bigla akong inakbayan ni Louis. Ibinaba ko nga kamay na.

Sunday: Bawal manyansing! Bakit ba?
Louis: Wala!
Sunday: Nagseselos ka noh?
Louis: Hindi ah!
Sunday: Oo nga naman! Hindi naman kita boyfriend bakit ka magseselos.
Louis: Oo nga! Halika na nga!

Pumunta na kami sa Parenting Class namin!

Pagkatapos ng Parenting Class umuwi na ako. Another day..

Kinabukasan..

Pumunta ako Lib para magduty. Nakita ko sa may Circulation desk may red roses. Kainino 'to galing? Kay Louis kaya? Tinignan ko. Kay Shane pala galing ito. What? Kay Shane? Bakit? Biglang dumating si Louis.

Louis: Kainino galing yan cupcake?
Sunday: Cupcake ka dyan! Kay Shane. Bakit?
Louis: Yung Scotish na yun!
Sunday: Ano yun?
Louis: Ah wala. Bakit ka naman binigyan ng red roses?
Sunday: Ewan ko nga eh. Baka na-inlove sa akin.
Louis: Weeeh!!! Sino naman maiinlove sayo?
Sunday: Ikaw pa nagtanong! Ikaw diba inlove ka sa akin!
Louis: Ewan ko sayo!
Sunday: Para katalagang bata!

Umalis na si Louis. Pagalis ni Louis ang bigla naman pagdating ni Shane. Ano ba naman 'to! Mapapasabak nanaman ako sa English-an nito! heheheheh..

Shane: Hi Sunday! Did you like the flowers i sent you?
Sunday: Yeah. I really like it. But why? Why did you send me flowers?
Shane: Because i want to court you.
Sunday: What court me?

What manliligaw 'tong si Shane sa akin? What?

Shane: Yeah.. why? You already have a boyfriend?
Sunday: No.. No.. I'm just shocked. Because we've just met and..

Hindi niya pinatapos ang sinabi ko. Bigla niyang hinawakan ang kamay ko at lumapit.. WAHHHH!!!

Shane: I don't care. The first time i met you.. i immediately fell in love with you. It's like.. Love at first sight!

What? Ang bilis ata!

Sunday: Uhm, i really don't know.
Shane: I won't force you. Just let me love you.

What ano daw? Let me love you?! Wahhhh!! Ano ba ito?! Nakita ko na lang na nakatingin pala si Louis. Ang sama nanaman ng tingin. May hawak siyang lapis. Biglang... Tsuk! Naputol ang lapis! Wow! Galit talaga siya!

Shane: Can you give me at least a chance to show you how much i love you. Let's go out tonight.
Sunday: Like a date?
Shane: Yeah a date.
Sunday: I really don't know.
Shane: Please...
Sunday: Ok.
Shane: Thank you! I'll pick you up here. 6 pm. Is that ok with you?
Sunday: Ok.

Ano ba naman ito!

Pumunta ako sa Canteen para kumain. Biglang nagring ang cel ko.

"And I hate how much I love you boy, I can't stand how much I need you, And I hate how much I love you boy, But I just can't let you go, And I hate that I love you so"

ang lakas talaga! mahinaan na nga..

Sunday: Hello? Sino 'to?
Shane: What?
Sunday: Shane?
Shane: Yeah.
Sunday: Where did you get my number?
Shane: From Aunt Annie.
Sunday: Ah. Anyways, why did you call me?
Shane: I just want to ask.. never mind... how are you?
Sunday: I'm fine.. How about you?
Shane: Fine too. What are you doing?
Sunday: Just eating.

Biglang dumating si Louis at tumabi siya sa akin.

Louis: Hi cupcake!
Sunday: Wait lang may kausap ako sa cellphone.
Louis: Sino ba yan?

Inaagaw niya sa akin ang cell ko. Anu ba yan!! Buti hindi niya naagaw!

Sunday: Shane are you still there?
Louis: Si Shane pala! Kala mo kung sinong artista!
Sunday: Wait Shane. Ano yun Louis? May sinasabi ka?
Louis: Wala yayayain lang sa kita mamayang para lumabas.
Sunday: Wait diyan ka lang Louis ha. Shane, sorry but i need to go.
Shane: It's ok. I'll pick you up later, 6pm?
Sunday: Ok! Bye!
Shane: Bye.

Binaba ko na yung cel ko.

Sunday: Hindi ako pwede eh.
Louis: Bakit?
Sunday: May pupuntahan ako.
Louis: Ok.
Sunday: Sige alis na ako.
Louis: Wait Cupcake!
Sunday: Wag nga cupcake eh! Ano yun?
Louis: Wala..

Umalis na ako. Pumunta ako sa Roof top ng School namin. Ala San Chai ito! heheheheh.. Basta! Nagmumunimuni lang ako. Naawa lang naman kay Shane. Hindi ko naman mahal si Shane eh. Eh bakit ako pumayag na makapagdate sa kanya?? Labo ko! Siguro si Louis pwede pa kasi medyo meron na akong nararamdaman na something pero hindi ko alam kung love. Ngayon lang kasi ako na-iinlove eh kung love nga ito. Kay Shane naman eh, please! kahapon lang kami nagkita love na niya ako. Habang nagmumumuni ako. May tumawag sa akin. Si Milan. Wrong timing!

"And I hate how much I love you boy, I can't stand how much I need you, And I hate how much I love you boy, But I just can't let you go, And I hate that I love you so"

Yan hindi na masyadong maingay!

Sunday: Hello!
Milan: Uy! Ano yung nababalitaan kong may manliligaw kang kano?
Sunday: Mali ang balita mo. Scotish siya.
Milan: Pero tama na may manliligaw ka nga. Hindi lang si Louis. Anong pangalan niya? Paano kayo nagkakilala? Paano na si Louis? Anong itsura niya?
Sunday: Wait! Mahina kalaban! Isa-isa lang.. Una, ang pangalan niya ay Shane. Nagkakilala kami dahil hinahanap niya yung Aunt Annie niya.
Milan: Si Ms. Carlos?
Sunday: Oo. Pamangkin siya ni Ms. Carlos galing Scotland. Paboritong pamangkin ni Ms... Three, gwapo siya, maputi at matangkad. Mayaman pa. Every girls dream pero..
Milan: Pero ano? Saka hindi mo pa sinasagot yung isa ko pang tanong..
Sunday: Yun nga eh. Hindi ko siya mahal. Kahit nasa kanya na ang qualities ng isang Prince Charming, wala akong feelings para sa kanya. Kaya nga mamaya sasabihin ko na kay Shane na wala akong feelings sa kanya eh.
Milan: Wait magdate kayo? So it means mahal mo na si Louis?
Sunday: Oo niyaya niya ako. To show that how much he loves me. Siguro nga mahal ko na si Louis pero ano ba naman ang alam ko sa pagmamahal. Hindi pa ako nagmamahal! Ang first kiss ko nga si Louis eh nung birthday ko nung bago ka dumating dibah kinuwento ko na yun sayo!
Milan: Sabagay.. Hayy... Torn between two lovers.
Sunday: Lovers ka dyan! Suitors pa lang! Ikaw talaga!
Milan: Wait lang Blue ha! Susunod na ako!
Sunday: Ano yun?
Milan: Ah wala kasama ko lang si Blue..
Sunday: Mabuti ka pa may Blue ako..
Milan: May Louis ka naman ah! May Shane pa nga eh! Ang swerte mo nga eh! Ang haba ng hair mo!
Sunday: Diba nga sabi ko sayo ayaw ko kay Shane. At saka sasagutin ko pa si Louis after a year. Kailangan kong makasiguro na siya ang The Right One mahirap na! Ang gusto ko.. THE FIRST AND THE LAST man sa buhay ko ay si Louis. Kung si Louis nga!
Milan: Mahirap yun! Wala nang ganyan ngayon.
Sunday: Malay mo meron.
Milan: Hay naku!
Sunday:Sige na baka nakakaistorbo na ako sa inyo ni Blue! Saka sayang sa load!
Milan: Sige bye! Kaya mo yan sis! Ok ingat!
Sunday: Sige bye!

mag-6 pm..

Pumunta na ako sa may gate para hintayin si Shane. Pero habang tumatawid ako... Baggggg!!!!! Hindi ko na alam ang nangyari. Nakita ko na lang na nasa ambulansya ako katabi ang dalawang lalaki. Si Louis ata yun at si Shane. Bakit ano ba nangyari?

Nasa hospital ako nang nagising ako. Ano? Nasa hospital nanaman ako! Sino nanaman magbabayad nito? Nakita kong nasatabi ko si Louis.

Sunday: Anong nangyari? Huwag mong sabihing nilalagnat nanaman ako?
Louis: Hindi noh! Nabundol ka ng tricycle.. Habang tumatawid ka kasi hindi mo nakita na may paparating na tricycle.. kaya yun nabundol ka. Sakto namang papauwi na ako kaya dinala na kita dito.. Pero ok ka na. Wala namang nabali.
Sunday: Ah. Si Shane?
Louis: Nasa labas. Palagi mo na lang siyang hinahanap.
Sunday: Nagseselos ka noh?
Louis: Oo! Masama bang magselos!
Sunday: Hindi! Bat sinabi ko bang masama?!
Louis: Hindi..

Bigla niya iniba topic..

Louis: Yung sa Free Show dala ko yung lyrics. Gusto mong magpractice para di ka mabagot? Ay wag na lang baka ka mabinat!
Sunday: Hindi! Sige ok lang.. Sige start yung kayna Jesse McCartney muna ha!
Louis: Sabi mo eh!

The common thread
That lies between you and me
Would break if you breathed on it
That's why I'm treading so carefully

The view from your eyes
Is too different than mine
I should know finding
the truth in a lie
Is nothing but a waste of time

I do but I don't
I should but I won't
'Cause I don't wanna be alone
Knock down my door before
we run out of time
Break into my heart and rob me blind
Just leave the pieces
scattered on the floor
Don't worry my heart's
been broken before

Louis: Wow ganda! Galing ah! Kahit may sakit!
Sunday: Someday We'll Know naman..
Louis: Wag na! Tama na! Mabinat ka!
Sunday: Sige pls!
Louis: Alam mo namang hindi kita mahihindian eh!
Sunday: Start!

Ninety miles outside Chicago
Can’t stop driving I don’t know why
So many questions, I need an answer
Two years later you're still on my mind

Whatever happened to Amelia Earheart?
Who holds the stars up in the sky?
Is true love just once in a lifetime?

Did the captain of the Titanic cry?
Oh, Someday we’ll know

If love can move a mountain
Someday we’ll know
Why the sky is blue
Someday we’ll know
Why I wasn’t meant for you...

Does anybody know the way to Atlantis?
Or what the wind says when she cries?
I’m speeding by the place that I met you

For the ninety-seventh time...Tonight
Someday we’ll know

If love can move a mountain
Someday we’ll know
Why the sky is blue
Someday we’ll know
Why I wasn’t meant for you...
Yeah, Yeah, Yeah, Yeah
Someday we’ll know

Why Samson loved Dalilah?
One day I'll go
Dancing on the moon

Someday you’ll know
That I was the one for you....
Open up the world

I bought a ticket to the end of the rainbow

Watched the stars crash in the sea

If I can ask God just one question

Why aren’t you here with me tonight?
Oh, Someday we’ll know

If love can move a mountain
Someday we’ll know
Why the sky is blue

Someday we’ll know
Why I wasn’t meant for you...
Yeah, Yeah, Yeah, Yeah
Someday we’ll know

Why Samson loved Dalilah
One day I'll go
Dancing on the moon
Someday you’ll know
That I was the one for you....

Louis: Galing mo talaga! Ang ganda ng boses!
Sunday: Bola!
Louis: Hindi nga.

Biglang pumasok si Shane..

Shane: Do you mind?
Sunday: No pls come in!
Louis: Sige maiwan ko muna kayo.

Umalis na si Louis. Si Shane naman ang tumabi sa akin.

Shane: How are you?
Sunday: I'm fine. Uhm... I have something to tell you.. But promise me you'll not hate me after this and we will still be friends. Promise?
Shane: Promise!
Sunday: I don't want to hurt your feelings anymore so I want you to know that.. I don't love you.
Shane: Why? You already have a boyfriend?
Sunday: No, it's just i don't want a relationship right now.
Shane: It's ok. I understand. But we can still be friends right?
Sunday: Ofcourse. Friends?
Shane: Friends! Got to go! Get well soon!
Sunday: Thanks!

Umalis na siya parang nalulungkot ako pero masaya na rin kasi mahirap naman pinapaasa ko yung tao. Buti naman tinangap niya ng maayos. Yan ang gentleman! heheheh..

Umuwi na ako. Kinagabihian tumawag si Milan..

Milan: Oh. Kamusta ka na?
Sunday: Ok lang naman!
Milan: Kamusta na pala si Shane?
Sunday: Ayun sinabi ko na hindi kami para sa isa't isa.. at na hindi pa ako ready sa relation. Kawawa nga siya eh.
Milan: Oo nga eh!
Sunday: Pero ayaw ko na siyang saktan noh!
Milan: Eh ano naman ang reaction niya nung sinabi mo iyon?
Sunday: Noong una nalungkot pero tinanggap naman niya.
Milan: Mabuti naman! Anyways.. gusto mo ng sideline? Malaki sweldo!
Sunday: Oo ba saan?
Milan: Sa Resto-Bar namin! Tuwing Fri at Sat. ka lang matatrabaho.
Sunday: Oo ba!
Milan: Kailan mo gusto magsimula?
Sunday: Wait pwede ba ako dun? Eh hindi naman maganda boses ko! Baka mawalan kayo ng costumers..
Milan: Hindi noh! Ikaw ang may pinakamaganda boses sa school natin kaya pwede ka doon. Kailan mo gusto magsimula?
Sunday: ASAP! basta bahala ka ha!
Milan: Oo ba! Sige tulog na ako!
Sunday: Sige!

Another day.. Paaulit-ulit! Nakakasawa. Sa makalawa, fair na namin. Nagpresent na rin kami ni Louis ni kay Direct at Ms. Cartativo. Nagustuhan naman nila! Kinabukasan.. Kinukulit ako ni Louis.

Louis: Sige na!!!
Sunday: Next year pa naman yan eh!
Louis: Sige na!
Sunday: Wala akong isusuot!
Louis: Nandoon naman sina Milan at ako na bahala dun.
Sunday: Masyado na akong maraming utang sa inyo ni Milan. Tama na! Please!
Louis: Sige na! Nagmamakaawa na ako! PLEASE!
Sunday: Ang kulit mo!
Louis: Sige na! Please!
Sunday: Sige na nga! Matigil ka na!
Louis: Thank you!

Fair na bukas.. kaya naman busy na ako at busy na ang lahat!

Kinabukasan..

Sunday: Ang saya talaga ng fair natin!
Milan: Oo nga!

Nagrides kami at kumain.. at kung ano ano pang ginawa.. mamayang gabi pa yung Free Show eh.. maraming sikat na pupuntang banda.. maraming funds ang school namin! hehehehhe.. Nakita kong papalapit si Blue sa amin. May binulong siya kay Milan. Hindi ko alam kung ano. Pero nagpaalam din siya bigla.

Milan: Alis lang ako ha. Wait ka lang diyan.

Medyo natagalan din si Milan. Ang tagal. Nagulat na lang ako may nagpiring sa mata ko. Ano ba yan! Sino yan? Baka madapa ako.. Narinig ko na lang na may tinatanong sa akin. Tapos may nagbulong sa akin. "Sabihin mo.. oo." si tanga naman ako sabi ko oo. May nagsabi na lang.. "I pronounce you husband and wife! Alalahanin ninyo ito'y isang pekeng kasal! You may now kiss the bride!" Tinanggal yung blindfold ko... What? Nasa marriage booth ako.. sino kasama ko? WHAT? Yung sagot ko kanina.. Yung bumulong sa akin.. Paglingon ko.. si.. si..