It's His Point of View ( Story )

Chapter 49
CONFESSIONS




I feel… Stupid.



“B-b-?” Humigpit yung yakap niya, tapos lumuwang… “Bye.”, At tumakbo na siya papasok ng bahay nila.






Shoot.





…





“Chidiwangwang choi, chidi kokong loi! Chidang bobochichang, chidi kongkongla. Chidi koi yakanchoi! Abuchikik! Ik ik iiik!” Wow, feel na feel ng mokong.

“I don’t think that’s how the song goes.”

“Shut up.” Sabay tusok ni Josh sa noo ni Francis. Kakapasok ko lang nun, at nung daanan ko si Yz sa bahay nila, nauna na daw siya. Wala manlang unang pasabi.

“Oy, parekoy, nanjan ka na pala?”





“It’s happy day!”

Happy Day?

“Baket?”

“May staff meeting ang teachers till… I don’t know when! Wahaha!”

“Oti.” Umupo na ako sa upuan ko, tapos sinalaksak yung earphone sa tenga ko.







Bigla naming hinablot ni Josh. Tss. “Ano ba yan? Ang aga aga, emo!”

“Oo nga, tara, laro tayo!”

“Ng ano?”

“Tagu-taguan!” Tumingin naman ako kay Francis. Halatang pinipigilan niyang tumawa yung sarili niya. Si Josh naman, parang maniniwala na hinde. Ewan ko ba jan sa dalawang yan.

“Gag*! Ano nga?!”

“Basket-bol! Malamang! Ano pa ba?! Hindi naman kami nag ba-badminton! Maki join ka nalang!”

“Ayoko! Pagpapawisan nanaman ako! May training pa mamaya. Kayo nalang, manunuod nalang ako. ” Ewan ko ba dito kay Josh, marunong naming mag basketball ang kumag, ayaw lang sumali. Lagi naming ganyan yan ‘eh. Sanayan nalang.

“Ang sabihin mo, ayaw mo lang na pagpawisan ka, kasi may usapan kayo ng kapatid ko mamaya!” Sinapak naman ni Josh si Francis sa braso, pero mahina lang.







“’Yoko ‘ring sumama.” Napatingin naman sila sakin.

“Ano nanaman ‘bang problema mo? Dun mo nalang ibuhos!”

“Oo nga, at ano ako, timang para maglaro ng mag isa?”










“Ayain mo si Chits.”

“Taray, pero good idea parekoy!” Tumakbo naman siya sa kabilang side ng room… “Chits! CHITS! HUY! Bingi ka ba??!!”





“Pagpasensyahan mo na, hyper lang yan ngayon.”

Lumingon ako kay Josh, hawak na niya yung gtara, at nag stru-strum.

“Mukha nga.”

Binaba naman niya, tapos umupo ng diretcho.






“Tara, inom tayo.” Napatingin ako sa kanya ng ‘What the-?’

“May dala ka?” O_O

“Gag*, hinde. Ng coke! Tara, sa canteen. Nauuhaw ako.”

“Sus, kala ko naman may dala ka.” Akala ko talaga may dala siyang “H2O”. Well you know what that is. Yung ibang mga students nag sne-sneak pa ng ganon sa mga coolers nila. Nagulat lang talaga ako kay Josh, kasi hindi naman umiinom yan pag walang okasyon. Same goes for me.








Bumaba na kami, tapos bumili siya ng isang boteng coke. Ako, ayoko. And as expected, ang coke, hindi umaabot ng 5 minuto kay de Guzman. Linagok na kaagad niya lahat. ;D









Nung paakyat na kami, nasulyapan ko yung room nila Yza… Yung room niya.

“Josh…”

“O?”

“M-m… Nevermind.”

“Weh, corny. Ano nga?”

“M-mahal mo ba si Francene?” Napatigil si Josh sa paglalakad.














“Wahahahaha!” Tumawa? Tinawanan ako ng loko?!

Hayop.



*pak*



“Aray!”

“Sagutin nalang kasi!” Ngumiti naman siya, tapos nag start na ulit maglakad. Siyempre, sinabayan ko naman.

“Oo naman. Hindi ko naman yun liligawan, in the first place, kung hindi ko siya… Ma-hal.”







“Ah…” Tumigil naman ako… “E, ba’t mo siya mahal?”

“P*tcha namang mga tanong yan, oh!”

“Di nga?”

“P*kshet, ba’t mo ba natanong yan?”

“Wag nang magtanong, sagutin nalang!” Babatukan ko n asana siya, pero hindi ko na tinuloy.

“Eh nakaka gag* kasi yung mga tanong mo eh! Malamang walang rason diba?!”





Huh? Walang rason?

Q: Ba’t mo siya mahal?

A: Walang rason.

Wait nga, anong konek? x____x






“Di nya nagets. Slow ka ‘tol. Slow.”

Tumawa naman siya.

“Cheesy as it seems, diba nga pag mahal mo ang isang tao, wala namang rason para mahalin siya. Lech, ang hirap mag explain ah.” Nag grin naman siya… “I mean, sapat na yung tao mismong yon yung maging rason para mahalin mo siya.” Lumingon naman siya sakin, “’Tol, nakukuha mo ba?”

Ahhh. Ganun pala.

“Medyo. Hehehe.”

“Ano ba naman yan Ethan. Eh ikaw, don’t tell me may rason ka para mahalin si Yza?”






Meron nga ba? Actually wala rin naman ‘eh. Mahal ko siya, dahil, wala lang. Ewan ko. Basta mahal ko siya, yun na yon!

“Ah basta maha—“ Nung paliko na kami, kinuha niya yung kamay ko, tapos hinatak. Gahd. Muntik na akong mauntog sa pader!

“What’s the big dea—“





“Hindi kita kinalimutan, ni minsan.” WHOA. Raquelle?

Sumilip kami ni Josh sa gilid nung pader, at nakitang nag uusap si Francis at si Raquelle. WEIRD, TOL, WEIRD.

“Eh bakit, argh, sh*t.” So he’s gonna play ball, ‘eh? ^-^ Tsk.

Nagkatinginan naman kami ni Josh. Nanlaki naman yung mata niya.






“Dude, kinikilig ako!”

*pak*

“Gag*.”

Hinimas himas niya yung ulo niya… “Eh totoo naman ‘eh, parang teleserye. Hehe.” Tapos bumalik kami sa pagiging chismoso.














“Aaminin ko, nag iba talaga ako, since bumalik ako galing Europe. Alam mo yon. Ba’t matatanggap mo pa ba ako, kung nag iba na ugali ko? You hated b*tches. You hated my type, I was so sure that you’d hate me. Sa tingin mo ikaw lang yung nasa—”

WHOA. WHOA. WHOA.










O_O


























Niyakap ni Francis si Raquelle!!!




“Wag ‘mong ituloy.”




[ Flashback ]

“Kaso nga lang, umalis kami nung grade four na si Kuya, pumunta kaming States. Isang taon lang kami doon… Pagbalik namin, sina Kelly naman yung umalis. Pumunta silang Europe yata? Nung pagbalik ni Kelly, 2nd year na si Kuya nun… Triny ni Kuya lapitan, pero hindi na sila magkasundo. Magkaiba na sila ng hilig…”

“Sayang naman.”

“Kilala mo ba si Kelly?”









Tumigil naman nun si Francene. Napangiti siya.

“Oo naman.”

“Sino siya? Kilala ba namin?”

“Siya s—“

“Wag ‘mong ituloy.”

[ End of flashback ]



Teka, teka, eh panong-?



[ Flashback ]

“Kilala mo na ba si Racquelle dati?” Hindi ko maiwasang tanongin yun.

“Hinde. Ako lang yata yung varsity na hindi nya naging prospect sa school namin eh, kasi kagalit nya yung kapatid ko."

“Ooooh.” Sabay ulit kami ni Yza.

[ End of Flashback ]


“Franc—“

“Akala ko matatgo ko lang lahat.”





Oh so you lied to us. ^-^ Pero pagbibigyan ka namin, pinakilig mo si Josh ‘eh. ;D





“Huh?”

“Dati pa akong pinipilit ni Francene na i-confront ka. Kahit na nagkakailangan kayo nun.”

“Fra—“



















“I still love you…
















































































…Kelly.” O________O

Chapter 50




“KELLY??!”

O____O Whoaaa.

Siya pala yun?! Gahd, akalain mo nga naman.







“Fra—“ pumiglas si Racquelle kay Francis tapos tumakbo papunta samin. Uh-oh. This is going to be bad.

Tiningnan ko si Josh, hindi rin niya alam yung gagawin niya. Papalapit na si Racquelle samin. Wala kaming nagawa, nakatayo lang kami dun, mukhang mga ugok.








*BAM* Tumama si Racquelle kay Josh, as expected.





Okay, get ready for the million-word-ang-tanga-tanga-mo-kasi-sermon.

In 3…





2…








1…







“I’m sorry.” Tapos tumakbo ulit siya papalayo.

“I’m sorry?” O______O


Teka nga, nakakalog na yata utak ko… Si Racquelle Ellisse Santos, nag-sorry kay Joshua de Guzman? There's something freaky with this day!!!


Liningon ulit namin si ‘Kelly’, na ngayon ay pababa na n hagdan, umiiyak. So yung drama kanina, totoo talaga. Sheesh. Creepy naman.







“Hoy, parekoys.”

Hopya. Patay.

Paglingon namin, nasa tabi na namin si Francis.

“H-hey, pa-re!” Tapos hinampas ako sa likod ni Josh.

“U-uy! He. He. He.” Tiningnan ko naman siya, tapos ngumiti naman siya. Halata mo namang kinakabahan ang ungas. ^-^

“Tara, balik na tayo.”

Nagtinginan kami ni Josh. Nung walang kumikilos samin, nauna nang maglakad si Francis. Pero sumunod rin naman kami. Nagkataon lang na, uhh, in state of shock pa kaming dalawa. Hehehe. Ikaw ba naman, Francis-Racquelle tandem? Oh. KAM ON, diba? Hahahaha.







“Siya si Kelly.”

“Pansin ko nga—Oof.” Siniko ako ni Josh. Siraulo talaga ‘toh.

“Hindi naman namin tinatanong ‘ah?” Ngumiti naman siya, yung pang-asar.

“Ayaw niyo pala malaman?” Sinabi ni Francis sarcastically. “Ok. Edi wag.”





*pak* Binatukan ko si Josh.





“Kahit kailan, gag* ka talaga!” Humarap naman ako kay Francis, “Siyempre ‘tol, gusto namin malaman!”







“Chismoso!”

“Well, that’s us.” Wahahahaha.






…





Kakatapos lang ng training. Wow, record breaking, nakaka 3 games palang kami this year. Ang volleyball nga, 2 games lang. Panis. ^-^ Ang onti. Nakakapanibago. Kung kailan graduating pa ako? ‘Nu ba naman yan.

Nag spray muna ako ng aking pinakapaboritong body spray from Adidas. (Dapat may bayad ang advertisment dito eh.) Kinuha ko yung tubig ko, tapos naglakad na papuntang gate. Nauna na yung dalawang unggoy, dahil nga makikipag kita pa kay Francene. Si Racquelle, well, ewan ko sa kanya. Pero alam ko, wala silang kibuan ni Francis after nung… ‘incident’.

Napahinto ako sa tapat nung octagon. Yep, OCTAGON. Tama yung basa mo, don’t worry. Yung octagon, 8 bench siya, na magkakatapat-tapat na shaped like an octagon. Medyo tago siya, pero pwede naming tumambay ang students dito. Dito rin ni Racquelle pinapipili si Yza noon, kung ako ba or si AJ.

“Gahd yang training na yan. Pasakit.” Uupo na muna ba ako? Nah, wag na. Uwi nalang. Dun nalang ako magpapahi—ay shoot. Nalaglag pa ‘tong pesteng cap.







Nung pinupulot ko na, may narinig akong nagsasalit, kaya lumapit ako ng konti.

“Ewan ko ba. He’s so distant. He still sees me as his friend! For Pete’s sake!”





Yza? Ano ‘toh girl talk with—

“Maybe he’s having a hard time to commit.”










—AJ?



Para akong sinakluban ng langit at lupa. Nah. Too dramatic. Pero seryoso, nasaktan ako dahil magkasama sila.






“Commit?! What the-?”

“Most guys are afraid to commit. Lalo na siguro sa inyo. You’ve been bestfriends, since, I don’t know. And I understand the guy…” The guy? Upakan ko ‘toh eh. Ethan naman! “…I mean, if you ever brea—“


























Holy sh*t.

“Stay with me AJ. Just this once.”























Yun na yon. Yakap na ni Yza si AJ.


Alam ko na sagot ni Yza kay Racquelle noon…

















































She’s been inlove with him, eversince.

Chapter 51



“Gaah. What time is it?” Shoot naman. Ang onti palang ng tulog ko, aalarm-alarm na ‘tong hinayupak na alarm clock. Well kasalanan ko naman din, pa alarm-alarm pa ako.

Biruin mo naman kasi, halos mag aalas-tres ng umaga na ako natulog. Eh anong oras na?

“Shoot. 5:45.” Better start moving.


…


I didn’t bother dropping by Yza’s house. She wouldn’t want to see me anyway. Kay Josh naman, asa pa. Baka tulog pa yon. ;D Or what. Depende, pag trip niyang gumising ng maaga, gigising siya ng maaga. Pag hinde, hinde rin. Ganyan pag gag*. Hahahaha.

Pero lo and behold, maaga siya ngayon!

“You’re early.”

“What’s new?” Tumawa naman si Kiko. Ako naman, yung face na pamatay na: ‘huh?’ Ang dinisplay ko.





“Simula nung maging sila, pinagalitan nay an ni utol. Katakot-takot at kagimbal-gimbal na sermon ang abot niyan pag nalate yan. Pano ba naman kasi, pati date, nalala—“

*pak*

“Kailangan pa ‘bang ikwento sa lahat?” Tumawa ulit si Francis.

“So, ano ngayon? Hindi ka naman niya mahuhuli kung malalate ka, pati sa school eh.”








Tinuro naman ni Josh si Francis. Si Francis naman, todo ngiti. Somewhat like this:

Josh: >_< (points to Kiko)
Francis: ^w^v




Gets?


“Bad.” Tumawa naman kaming tatlo.





…


The day went great. Hopya, asa naman. Lagi namang may sabit sa DAY ko ‘eh. Nyehehe. Ngayon, kakatapos lang ulit nung training, kaya pauwi na ako. Daanan ko kaya ulit yung octagon? ;D Malay mo, may chismis nanaman dun. O baka something to make me not-sleep again. >< Shoot.




Tenenen! Nasa octagon na ako! Yehes! Wahahaha. Ngayon, sino naman kaya ang—





















“Balita ko ‘tol may Yza ka na daw.” B-boses ni…

“Ul*l.”



“Aminin mo na.” At n-ni…







[ flashback #1 ]

"Nice shorts Yz."
Tapos tinitingnan ni AJ si Yza.
"T*nga pareh, nice legs!"
Aba, aba, sumusobra na 'tong mokong na 'toh a!

[ flashback #2 ]

"Mister Jaime, please stop contradicting us. These two will be transfered wheteher you like it, or not."

"Miss Ramos, this is inhumane! It --"

"AJ Jaime! You are exaggerating too much! Itatransfer lang namn 'tong dalawa mong basagulong kabarkada dun sa sister school natin. Na-contact na ang parents nila abroad, at pumayag na. So wala ka nang magagawa hijo. Maganda na rin yan para sayo, at wala na itong dalawang BI na ito."

"This is all bull-- ... crap."

[ end of flashback ]










—Kyle at Fritz. Ba’t sila nandito? Pano sila nakapasok? Come on, pinapasok sila? Asa naman. Nakalusot sila? Aba, idol! Ang gagaling niyo!





“Umamin ka na.” Flinick ni Fritz yung cigarette niya.

ADIK. Puch*. Kadiri. Hinding hindi ko matritripan yang paninigarilyo na yan.

“Oo nga.” Hinawi (?) naman ni Kyle yung buhok niya. Sayang, akala ko naman hihithit na. Hahaha.





“Hindi. Hindi ko kinakarir, hindi kami, hindi ko type si Yza.”

“Korni ka tol. La ka pala dun sa Villaroy na yon ‘eh.”

Hindi naman sumagot si AJ.

“Ay, 6:15 na pala. Run na kami. May gig pa si Borj.” Tinago naman ni Kyle yung phone niya.

“Ngayon ba yon?”

“Oo. Tara.” Kinalabit naman ni Kyle si Fritz.

“Geh tol. Nice chat.”








“Geh.”

ANAK NG—! DON’T TELL ME DITO SILA DADAAN?! Patay ako. Big time.

“San kayo lalabas?”

“Kung san kami pumasok.” Ngumiti naman si fritz, tapos nagtaas nalang ng kamay, and gave a little wave.






Tapos na wala na sila sa likod nung mga halaman sa likod. Dun sila dumaan? Shoot. Ano yun? Inakyat nila? Mag adik talaga, kung anuano na yung mga naiisip. Pati ba naman sa halamanan? Grabe.

“Labas.”

O_O


Huli ka boy.


Lumabas na ako ng, suave. ^-^ Siyempre. Act coo—

“Tatago ka pa diyan.”

“Pano mo nalaman?”

“Pabango mo.”

NAAMOY NIYA?! YAAAAAAAK!

“Bading ka ba?!” Sininghot ko yung jersey ko… “Grabe ka! Naamoy mo pa yung mga ganyang mga bagay bagay?!”













“Hindi ako. Si Yza.”

“Nandito si Yza?” Lumingon lingon ako, wala naming tao.

“Ugok.”

“Anyway, speaking of Yza…” Umupo ako sa isang bench, habang nakatayo siya sa harap ko… “…ba’t di ka umamin?”

“Umamin?”

“Na gusto mo siya.”
















“Gusto?” Tumawa naman si AJ. “Hindi ko siya gusto,















..mahal ko siya.”

(Pranka kung pranka ‘ah? )

Tumayo naman ako, tapos kinuha ko yung gamit ko.

“Wag ka mag-alala, mahal ka rin nun.”















Tapos umalis na ak—“Ungas.” Hindi pa pala.

“Gag*.”

“Alam ko yung tungkol sa inyo.”

“Na kami na? Alam ng lahat yon.”


















“Na hindi totoo yon.”

A-alam n-niya?

“Alam ko, na ginamit mo lang siya.”

Humarap ako sa kanya, Ginamit?! Ungas!

“Ginamit?! Ginamit my @ss! She could’ve said no to that!”

“Actually, hindi naman niya mismong naramdaman yun ‘eh. Yun lang naman yung opinion ko.”

“D@mn it!”










“Well, eh ganon naman talaga diba? Ginagamit mo lang naman siya? Mahal mo ba siya? Hindi naman diba? Binabali-wala mo lang siy—“

Nasapak ko siya.


































Nasapak ko si AJ Jaime.

And I don’t care if magalit si Yza.

Basta nasapak ko si AJ.





















Kinuha ko yung mga nalaglag ‘kong gamit, tapos naglakad na paalis. Pero napatigil ulit ako sa sinabi niya.

“Hindi ko nga magets kung bakit ikaw parin yung… M-ma-hal niya ‘eh. P*cha, ako nga ginagamit niya ‘eh! Yinakap niya ako kahapon…




































































…dahil alam niyang nandun ka. T*ng-in*ng pabango yan!”

Chapter 52

Hindi nanaman ako makatulog. Sh*t.


“Hindi ko nga magets kung bakit ikaw parin yung… M-ma-hal niya ‘eh. P*cha, ako nga ginagamit niya ‘eh! Yinakap niya ako kahapon…


…dahil alam niyang nandun ka. T*ng-in*ng pabango yan!”

Sheesh.









*Ring tone: Face Down*

“Hrnh?” I didn’t bother looking at the caller. Baka naman si Dad yun, or what.

“Well, hello din.” ATE HERMS? O_O






“Ate Herms?! Uy! Kamusta, napatawag ka yata?”

“Well, wala lang. Kamusta?”

“Ayos lang naman. Ikaw?”

“Ayos lang din.”






*pause*

“Napatawag ka?”

“May sasabihin lang sana ako..”

At ano naman kaya yun?








“Geh.. Ano?”

“Para naman ding kapatid na kita eh… So…”

Paligoy-ligoy pa eh.









“Ate naman, go straight to the point.”

“Kami na ni E-el-mer.”










-_-

























..O_O ??!
















“MAY GAHD!!! SERYOSO KA? SINAGOT MO YUNG KUMAG NA YON?”

“Oo, sinagot ko yung kumag na yon. ”

“Pano? I mean, ni-hindi nga kayo nagkikita ‘eh!”

“Well, halos araw araw kaming nag uusap niyan. ;D”

“Huh? Pinagkakagastahan mo ng long-distance calls yun?!”

“Asa naman, siya yung tumatawag sakin. May morning job na nga yan sa coffee shop near his college just to earn money.”

WAHAHAHAHA. Kaya pala hingi ng hingi ng pera kena Mommy! Nahiya na siguro yung ugok, kaya nagtrabaho na. Coffee shop naman, kaya its olrayt. Patawa naman o. WAHAHAHA.

“Kaya pala araw araw, ang aga aga umalis non!”

“Yup. That’s his ‘calling’ nga daw ‘eh… Mag timpla ng kape.”

“Hahahaha.”






*pause*






“Ate… Pano nangyari yon?”

“Yung? Pag coffee shop niya? Yun nga, wala—“

“Hinde yun…”

“Eh ano?”















“Yung relasyon niyo.”


…





Two thoughts now echo in my noggin.




“Hindi ko nga magets kung bakit ikaw parin yung… M-ma-hal niya ‘eh. P*cha, ako nga ginagamit niya ‘eh! Yinakap niya ako kahapon…


…dahil alam niyang nandun ka. T*ng-in*ng pabango yan!”






“I’m content with the fact that he loves me. Yet, I still miss him. Pero we’ll learn to cope. We’ll manage. Basta mahal ko siya… at mahal niya ako. Masaya na ako.”


Shoot.


…


SATURDAY na. Ulit. At wala paring progressive na nangyayari sa araw ko. Progressive? Oo, wala pa.

Balak ko nang magpakatotoo. Magsabi ng totoo kay Yza. Ay pusa, I’m emo. SHOOT.

Lumabas ako ng bahay para magpahangin. Yes I know, I could’ve done that on the balcony, pero mas trip ‘kong maglakad lakad.

I just went where my feet would take me. Ah, you get it.

Nung nasa park na ako, I decided to sit on the swing. Dito kami madalas ni Yza…







[flashback #1]

“Wala silang pakialam sa kahit anong gawin mo. You are special for who you are. Corny ko 'noh? The point is, just be you. Just be Yza.”

Naramdaman ko nalang na sumagi yung kamay niya sa kamay ko, pero inalis din niya.

“Mind if I do this?” Hinawakan ko namn ng mahigpit yung kamay niya. Umiling naman siya. Tapos ngumiti ako.

“Not that.” Lumapit ako sa kanya…


















“This.” Niyakap ko naman siya.






[flashback #2]

“Make a wish! Tara, sabay tayo!” Pinikit naman niya mata niya…




Wish?





Bumulong nalang ako…

“I wish this night would never end…”





[flashback #3]

“Sana madalas ganito, ‘noh?”

“Yup.” Tiningnan ko siya. Nandito ulit kami sa park, sa may puno na dati naming inupuan.

[end of flashback]











Tumayo ako para umuwi na, tutal mag gagabi na rin naman. Pero nakita ko nanaman… sila.

At hahalikan na ni AJ si Yza…





At hindi na ako magpapakatanga.

Tumakbo ako kay AJ, tapos sinuntok ko siya sa mukha.

Oo, sinapak ko ulit si AJ Jaime,

Ngayon naman sa harap ni Yza.















“G@go ka talaga!”

Humarap naman ako kay Yza, tapos yung mukha niya was something like this: O_O

“BAKIT MO SIYA SINUNTOK?”

“Well sorry ha?! Hahalikan ka lang naman niya!!! At hindi pwede yon!”

















































“Tang@ ka ba?! Napuwing ako!…
















































…Hinihipan lang niya!!!”

Chapter 53

I’M DEAD. O_O

“When did you learn to hit people like that?! Gaaaahd.” Tinulungan niyang tumayo ang natumbang lalampa-lampang AJ Jaime.

“At kailan ka pa natutong mag-CARE para sa akin, ha?” May emphasis talaga siya sa word na care.





Eto ‘bang ginagawa ko ngayon, hindi pa ba ‘toh sign na meron akong PAKIALAM sayo? Gahd naman!

“Dati pa naman akong may care sayo!”

“Ay oo nga pala, I’m your best friend.” Eto nanaman tayo.

“Ano ba?”

“Anong ‘ano ba’?!”

“Ewan ko!”

“Baliw!”

“Sa tingin mo dahil lang don, kaya ako may paki sayo?!”

“Dahil san nga ba?! Wala naman diba?! Dahil bestfriend mo lang a—“

“Hinde!”

“Anong hinde?”

“Palibhas—“


























“Don’t you get it?”













Napatingin kaming dalawa kay AJ… “Yza… Torpe lang talaga yang g@gong yan, pero mahal ka niyan!”





Yza + Ethan = O_O







“At sino namang nagsabi sayong sumabat ka dito?”

Tumawa naman siya. Asar, tatawa pa. “Ba’t namumula ka?”

Ako? Shoot. “Hin—G@go!”










Naglakad naman si AJ papalayo… “G@go, san ka pupunta?”

Tumawa naman siya, tapos kumaway na… San naman ‘bang lupalop pupunta yon?

Humarap naman ako kay Yza, tapos napansi 'kong tahimik lang siya dun.








“Yza…”










Hindi naman umimik si Yza. Nakatayo lang siya dun, hinihintay kung anong sasabihin ko.










“…totoo yon.”

“Bakit ngayon lang? Ngayon lang ba?”

“Yza… Matagal na. Ngayon ko lang nalaman sa sarili ko.” DRAMAAAAAA.

“A—“

“Yza…”




























“…Will you be mine?”





…






New thoughts in my noggin, now available!:

“I need some time to think…”

Shoot naman.





At, panis, si AJ, tinutulungan ako? Hayoooop. Kaya pala siya nandun, kasi kinukumbinsi niya si Yza na ma-*insert the 5 letter word* ko daw si Yza.

Ngayon naman, nandito ako sa kwarto ko sa isang napakagandang Saturday afternoon. Again. Saturday nanaman. Yep, one week has passed. And I’m not rushing Yza. Pero ang sabi niya, she’ll talk to me later daw.

Tumayo ako, tapos tiningnan yung bola ng basketball. Nakakatamad naming maglaro ngayon ‘eh. Ang init. And speaking of ‘laro’, next year na yung last game namin. Well, ayos lang. Ngayon nga malapit nang mag Christmas break eh. Actually this week na yung Christmas party. Sa Friday. Nyehehehe.









*beep beep*



1 message received:

[ hi ethan. :} pwde m b aq pntahan? I hve smething imprtnt 2 say. meet me at the park in front of Herreños. :} tnx. ]








At ano naman kayang kailangan nito? Ang alam ko, medyo okay-okay na sila ni Francis, medyo lang. Ewan ko. Basta ang alam ko, hindi pa sila. Oh well. Pagbigyan ko na ‘toh.

[ geh, wat time? XD ]

[ around 3? :} ]

[ k. XD ]

Chineck ko kung anong oras na, 2:30. Sakto, 15 minutes to prepare. Nagbihis na ako ng panglakad, tapos nagsabi ako kay Manang na aalis ako.







Kumuha nalang ako ng jeep papunta doon. Well I don’t have a car, si Kuya lang naman ang may kotse. Which is UNFAIR. >___< Why does he get to own a car, and I don’t? Ang daya. Tss.

Bumaba ako sa may Herreños, tapos tumawid papunta sa park. Konti lang yung mga tao, pero enough to liven the place. Hindi ko naman natanong si Racquelle kung saan kami dito magkikita, kaya linabas ko yung phone ko, para itext siya.

[ oist. nd2 nko. sa may tpat mismo ng hrenos. XD ]

Lumingon ako para hanapin siya, pero wala pa siya.

[ w8. :} ]









Ayos, pinaghintay pa ako. Umupo ako sa nearest bench na nakita ko, tapos tumingin tingin sa mga taong nasa park. May lalakeng jogger, may batang kumakain ng ice cream, may Yza na may hawak ng volleyball at naglalakad papunta sa He—wait. Si Yza! Baka bibili ng kape. Teka, ba’t naman bibili ng kape yun? Eh galling sa training! >____< Stoooopid.

“Yz—“















“Ethan!” Hayop, ngayon pa dumating. Timing nga naman. :

“Oy Racquelle. Kamusta na kayo ni Kiko?” Hinampas naman niya yung braso ko ng mahina.

“Anong klaseng pambungad naman yan!” Tumawa naman siya.

“Ano ‘bang kailangan mo?” Hindi naman ako sarcastic nung sinabi ko yan, tama lang yung mood.

“Ok. Here goes…” Huminga naman siya… May ganun ganun pang nalalaman. ;D






















“I just want to say thank you, and… Sorry.”

“Huh?” Ano daw?






“Thank you for making me realize na, I’m still in love with Francis.” Sabi na nga ba. ^-^ “Kasi siguro, kung hindi dahil sayo, hindi ko malalaman na siya parin.”

“Eh ano namang kinalaman ko dun? Ba’t sakin ka nag tha-thank you?” Tumawa naman ako. Ni minsan siguro, hindi ko maiintindihan si Racquelle.

“Ano ka ba? Diba nga dati…” Namula naman siya. “Akala ko, ikaw na yung papalit sa kanya.”

Feeling ko lahat ng dugo ko napunta na sa mukha ko. Baliw talaga ‘tong si Racquelle!

“Ngayon naman, I want to say sorry…” Ngumiti naman siya. “Sorry sa lahat ng pinag-gagagawa ko sa inyo noon. Nung, ginamit kita nung battle. Nung… Alam mo na. Lahat. As in lahat!”

















This time, ako naman yung ngumiti.

“Pasabi na rin kay Yza ha?”

“Sure.” Nagpause naman kami…





“Alam mo Racquelle, ayos na rin yung mga pinaggagagawa mong ‘yon. Imagine, kung wala yon, edi, ang corny ng school year?” Tumawa naman kaming dalawa.





“Hay nako, basta Ethan, thank you.” Nagulat naman ako nung bigla niya akong yinakap.

“No prob Racquelle.” Tapos umalis naman siya sa pagkayakap.

“Uy sige, memeet ko pa si…” Namula ulit siya. “…siya.” Tapos tumawa din.




“Geh.” Kumaway naman ako, tapos naglakad siya paalis.





















“Thanks ulit!” Sigaw niya.

“Don’t mention it!” Pagkatapos na pagkatapos ‘kong sabihin yun, nakita ‘kong nakatingin sakin si Yza, tapos gulat na gulat.









































































Uh-oh.

Chapter 54


SH*T!!! O_O



“Yza!” Hinabol ko siya, dahil bumilis yung lakad niya. Hindi naman masyadong halatang iniiwasan niya ako diba? Tumatakbo na ako, pero medyo malayo siya sakin, kaya mahirap nang abutan.






“Huy Yz!” Hindi parin siya lumilingon nun. Nung naabutan ko na siya, hinawakan ko yung braso niya, pero tinanggal kaagad niya sa pagkakahawak ko. Nung hinawakan ko ulit, hinarap na niya ako, tapos dun ko lang napansin na inis na inis yung mukha niya, na para ‘bang iiyak na…

“Ano nanaman ba?!”

“Y—“

“Tama na Ethan! Ayun na oh, nakita ko na. Tapos na!”

“Please let me explain…”









Hindi muna siya nagsalita nun, pero umimik din.
“Sige explain. Go.” Hindi naman ako makapagsalit nun. Ano nga ‘bang sasabihin ko?

“A… Uhm…”

“Tss.” Naglakad siya ulit nun papalayo, hinabol ko nanaman siya.








“Wala lang yung yakap na yun, promise!” Humarap naman siya sakin, tapos binigyan ako ng tingin na para ‘bang ‘Yeah, right.’

“Nagsorry lang sakin si Racquelle nun, dun sa lahat ng ginawa niya sakin. Satin! Hindi mo nab a maalala yung mga pinaggagagawa ng babaeng yon?! Nagsorry siya, at nag thank you! Thank you daw, dahil ngayon narealize niya na mahal niya si Francis! Yon! Wala lang yung yakap na yon, I swear!!!” Tumingin ako sa kanya pagkatapos ‘kong sabihin yon…














Hindi ko alam kung maiiyak ba siya, maiinis, o ano…

“Tapos ka na ba?” Tumingin siya sakin, halata mong pinipigilan lang niyang umiyak.

Put@kte, ayokong nakikita siyang ganyan.

Lumayo nanaman siya sakin. Pero ngayon, dahan dahan na. Para ‘bang slow-mo.









“Yza…





































…nagseselos ka ba?”

Hindi ko alam kung bakit ko natanong yon, pero yun yung lumabas sa bibig ko. Napatigil naman siya. Tapos mga ilang saglit lang, humarap siya sakin…

“P*cha?! Nagseselos?!!! HINDI!!!” Tapos dumirediretso nay ung iyak niya.










Feeling ko may mga nakatingin na samin nun, pero wala akong paki.

“Bakit Yz… Bakit hindi ka nagseselos??!”





“Kasi hindi ako pwedeng magselos!!! Wala naman akong karapatan diba?!!! Hindi naman tayo!” Umalis na ulit siya, tapos patawid na sa kalsada. Wala naming gaanong kotse nun, kaya hinabol ko siya…












































…at niyakap ko siya dun mismo.

“Yza, please lang… Mag selos ka na… Gusto ko nang totohanin ‘to…”

“Ethe.” Hindi malaman kung bakit, pero…





…bet pa tayo, umiiyak na ako.





*beep* *beep*





May sasakyan na nun na paparating… Hindi ako makagalaw. Ganun din naman si Yza… Para ‘bang nag stop yung oras.


Nung malapit na yung kotse samin, lumakas lalo yung busina nun…














*BEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEP!!!*



Pinikit ko nalang yung mata ko… Hinawakan naman ni Yza yung kamay ko na nakayakap sa kanya…

“Huwag mo ‘kong yakapin! Ikaw lang yung madidisgrasya!”

“Ayos lang… Kesa ikaw…”






Humigpit yung hawak ko…












Naramdaman ko nalang na may tumulak samin, nakayakap parin ako kay Yza, ayoko siyang masaktan.

Pero hindi kotse yung bumunggo samin, iba…
















































































































“Put@ng in@!!! Diyan pa kasi kayo magyayakapan!”

Pagbukas ko ng mata ko,





…si Aj yung natamaan.

Chapter 55




Medyo nahihilo pa ako sa bagsak ko nun, pagtingin ko sa paa ko, puro gasgas yung abot ko. May mga sugat din, cuts, tapos hindi ko magalaw yung paa ko. Nag-loosen up na yung kapit ko kay Yza, tapos napansin kong binuksan na rin niya yung mga mata niya.

“Wha—Ethe! Jay!” Napaupo siya ng diretso nun… “Oh my G—“ (Jay: J from AJ.)

“May nasaktan ba?!” Obyus ba? ^-^ Nagsalita yung lalaking kakababa lang ng kotse niya. Siya yung nakabungo samin. Aba kum@g ‘toh, uupakan ko ‘toh eh!

“Dalhin natin sila sa ospital!” Sabi nung kasama niya.





“Ethe!” Naramdaman ‘kong hinawakan ni Yza yung ulo ko, tapos yinakap ako.

Masyadong masakit yung katawan ko nun para magrespond. Naramdaman ko ring sumisikip yung dibdib ko. P@kshet, ang sakit.

“Hala! Sh*t! Blood!” Hinawakan niya yung paa ko nun, tapos biglang kumirot. “Aah!”

“Sorry.” Tumingin tingin siya sa gilid niya, tapos hinawakan yung pisngi ko…

“Ethe, check ko lang si AJ ha? Kasi baka may—“















“Yza, don’t go… Please… Magselos ka muna.”

Napatigil siya nun, tapos naramdaman ko nalang na may tumulo na luha sa pisngi ko. “Ethe, s-sige.”





















“T-thank y-y-ou.”

Hindi ko nalang alam yung sunod na nangyari…


As usual, nagblack out ako. D@mn.







…






“Yes tita. Opo. Kanina lang. He’s asleep ‘eh. Yeah, I’ve called him al—“

“Akin na.”

Kakagising ko lang nun, tapos naabutan ko si Yza na may kausap sa cellphone niya. Halata namang si Mommy yun.

Tinakpan ni Yza yung receiver, tapos tinanong ako, “Sure ka?”

“Yeah.”

Inabot niya sakin yung phone, tapos umupo na siya dun sa couch na malapit sa bed ko. Dun ko lang napansin na maganda yung hospital bed ko. Pero paglingon ko sa tabi ko, nandun sa kabilang kama si AJ, natutulog.




















KAMUSTA NAMAN, IISA YUNG KWARTO NAMIN?! SY*T.



“’My.”

“Ethan! Kamusta na baby ko? Nako, masakit ba? Nagcacancell na si Mommy ng meetings para maka uwi di—“

“You don’t need to do that Mommy. OA ‘my. Not cool.” Tumawa naman ako, pero hindi tumawa si Mommy. Halata mong seryoso siya.

“Ethan, I’m your mom. I’m worried about you.”

“’My, I swear. Hindi naman masakit. Siguro na-sprain lang, or what. Pero ayos lang ‘toh.”

“Are you sure?”

“Yes mommy.” Nag smile naman ako, kahit na alam ‘kong hindi niya ako nakikita.






“Your dad’s worried too. Are you really sure that we don’t need to go there.”

“Positive.”

Nagbuntong hininga naman siya, “All right. Where’s your Kuya? He should be there.”

Tinakpan ko naman yung receiver, then I mouthed the words ‘Kuya’ to Yza.

Tinuro naman niya yung pintuan, “Talking with the men in white.”

“Oh.”







Tinanggal ko naman yung kamay ko na nakatakip sa receiver. “He’s talking to the doctors.”

“M-hm. Tell him I’ll call him later.”

“Okay ‘my.”

“Sige, I still have to talk to your dad.”

“Sure.” Tumawa naman ako.





“Remember honey, we l—“

“—love you.” This time, si mommy naman yung tumawa.

“Okay baby, bye bye.”

Baby talaga eh? ^-^ Haha. Ayos lang. Pag personal lang naman yan ‘eh. Pag sa harap ng tao, cool naman yan si Mommy eh. Pwera lang pag kausap na niya yung bestfriend siya, si Mrs. Sanchez, tumitipak na yung utak ni Mamita. Lumilipad ang isip.










Lumapit naman sakin si Yza… “Oh, ano raw?”

“The usual.” Ngumiti naman ako. Kumuha siya ng chair, tapos linapit sakin, at umupo siya dun.




“You look horrible.”

“You look pretty.” Namula naman siya. Tumawa naman ako. Hinampas naman niya yung legs ko ng mahina, kasi malapit yung kamay niya dun.






“Ouch!” Eh sa malamang lang, masakit diba?

“Sorry.” Hinimas niya ng dahan dahan, tapos ngumiti siya.

“Ano ‘bang sabi ng doctor?”

“Ewan. Pero mukhang may broken leg ka daw.” Nag pout naman siya.

“Broken leg?! Seryoso?” Tumingn naman ako sa ceiling, “That means I can’t play basketba—“

“Yup.”









“Shoot.” Napa-angat naman yung kamay ko, tapos nag landing sa kamay ni Yza.















Napatingin kami parehas dun, tapos halata mong pareho kaming medyo nailang.

“Totoo ba yung sinabi mo kanina?” Hinawakan ko ng mahigpit yung kamay niya.

“Sinabi?” Tinanong niya yun, with matching tilt ng head, which made her look like she was thinking about it. Which made her look reaaaaaaaal cute. Sh*t.

Medyo naiilang naman ako nun, na nahihiyang ewan. Takte.

“Yung, magseselos… Ka… Na.”







“Ahh… Yun.” Namula naman ulit siya. “Ahm… Ano… Yung sagot ko? Ahm, ano, o—“






*cough* *chough*

Napalingon kami ni Yza ng sabay kay AJ, umuubo ubo parin siya. Tumayos si Yz, tapos kumuha ng maiinom ni AJ. Loko ‘tong AJ na ‘toh. Ngayon pa nagising! Sakto namang pumasok si Kuya na may kasamang doctor.

“Oi! Gising ka na pala. Tumawag na ba si ‘My?”

“Oo.”

Tumingin naman kami ni AJ dun sa doctor.

“Mr. Villaroy and Mr. Jaime, your condition isn’t that serious. No brain damage, etc. But you both have bone fractures on your right legs.”

“Sir, why was there blood on Ethan’s leg? Isn’t that serious?”

“They both had blood on their legs, since they earned minimal cuts, but everything’s going to be fine.”

“Oh.”






Lumabas na ulit yung doctor pati si Kuya, tapos bumalik din ulit si Kuya.

“No basketball for a month bro.”

“Sh*t!”

Tumawa naman si Yza. Si AJ naman tahimik lang.

“Sige, balik muna ako sa bahay. Then I’ll call mommy, tapos lilipad na ako pabalik dito. Yza, ayos lang?”

“Oo naman Kuya.” Nag nod si Yz.









Humarap naman si Kuya kay AJ…

“’Tol, kakausapin daw kayo mamaya nung nakabunggo sa inyo. Pero ngayon, pahinga muna kayo. Ano number ng parents mo? Akin na, tatawagan ko.”

“Nasa Spain sila parehas.”

“Relatives?”

“They don’t need to know. I take care of myself. Tatawag nalang ako mamaya sa bahay na hindi ako makakauwi. Nandun yung maids.”

“Sigurado ka?” Kinuha naman ni Yza yung baso na hawak ni AJ. “Oo.”







“Okay. I’ll be back.” Tapos lumabas na si Kuya ng kwarto. Bumalik naman si Yza dun sa inuupuan niya kanina.






“Haaaaaaay. Kapagod.” Tapos sinandal niya yung ulo niya sa kama ko. Hinawakan ko naman, tapos ginulo ko yung buhok nya. “Arr. Don’t touch my haiiiir.”

Nag-belat naman ako sa kanya. Inangat naman niya yung ulo niya, “Hoy, kayong dalawa, go to sleep.” Sakto naman, may pumasok na lalake at babae sa kwarto namin.








Sila pala yung nakabunggo samin. Sila na daw yung bahala sa lahat ng fees, medications, etc. Tapos nagsorry sila. Kung may kailangan daw kami, sabihin lang daw sa kanila. Tapos may karapatan kaming magalit daw sa kanila. Ang drama nga ng dalawang gurang na ‘toh eh. Si AJ nga natatawa na eh. Sabi namin, hindi naman kami galit. Kabobohan rin naman namin kaya kami nagkaganun eh. Tumawa naman sila, nag sorry ulit, tapos umalis na.






Pinatulog naman kami ulit ni Lola Yza. Pinikit ko naman yung mata ko, baka saka-sakaling makatulog tulog naman.

Siguro, after mga 15 minutes, naramdaman ‘kong gumalaw si Yza, parang tumayo. Tapos ako naman, kunyar tulog. hehehehe.

“Anong ginagawa mo?”

“Hey. Gising ka pala? Nauuhaw kasi ako ‘eh. Nasan na ba yung baso?”

“Linapag mo kanina dito sa gilid ko.”

“Ayun. Haha.”












Narinig ko nalang sunod, na parang may nagpopour na tubig sa kabilang side ng room. Tapos, parang naglalakad. P@kshet, mahirap pala yung ganitong kunyari tulog. Hahaha.

“Yza… Siya na ba talaga?”

Hala. Umiiral nanaman ang kadramahan ni AJ.

Naramdaman ko biglang may humawak ng noo ko, tapos hinaplos.

Sh*t. Kailangan ‘kong magpigil tumawa. Patay tayo pag nabuko ako!

“Oo.”

“Yza… I love you…”




















“AJ… I love you too…” Ngayon, kamay ko naman hinawakan ni Yza, tapos hinigpitan yung hawa—I LOVE YOU TOO?!!! O_O

















































































“…as a friend. A very good friend.”

EPILOGUE.


“No. He’s gay.” Hinampas nanaman ni Yza yung braso ko, for the nth time. Ayaw niyang maniwala samin na yung so-called ‘gwapong’ guy na nasa harap niya ay isang BADING.





“Yza, Babs, Kell, bading yan. Seryoso.” Tumawa naman si Josh, tapos kinain yung burger na hawak niya.

Kanina pa nila tinitingan yung lalaking naka pila sa counter ng Mcdo. Eh, bading naman. Ayaw maniwala samin ng mga babaeng ‘toh. Straight daw yung guy. Trust us, when we say a guy’s gay, he’s definitely gay. ^-^

“Isa ‘pang tawag mo sakin ng Babs, break na tayo.” Tinutok naman ni Francene yung french-fry niya kay Josh…

Nagpout naman si kumag.

“Ay ganun, break na kayo dahil lang sa petname?” Tumawa naman ako.

Parang natauhan si Josh, tapos tumingin kay Francene, “Oo nga! Huhuhu.”

Yinakap naman ni Francene si Josh, tapos kiniss siya sa cheek. “Hindi na kabawbaw. Joke lang yon. Ay lab yoo.” Ang galing ng tawagan nila ‘noh, Kabawbaw (Kalabaw) at Babs (Baboy). Hahaha.

Nagsalita naman si Racquelle, “Haaaay. Eh he’s so gwapo pa naman.”

“Oo nga. Dream come true.” Napatingin naman kami ni Francis sa mga girlfriend namin na parehas na umiinom ng coke.







“Pagpapalit mo ako jan sa bading na yan?!” Tumingin naman si Francis dun sa bading.

“Oo naman, anytime.” Nag ‘dreamy eyes’ pa nga si Racquelle nung times na yon.

“Tara mga parekoys, alis na tayo.” Nagbiro si Kiko.

“Hinde, joke lang! Of course hindi kita pagpapalit!” Tapos yinakap niya yung braso ni Francis. Tumingin naman sakin si Francis tapos nag ‘^-^’






Tumawa naman ako. “Don’t tell me pagpapalit mo ako.”

Tinutok naman sakin ni Yza yung plastic cup niya ng Coke… “Don’t expect me to hug you, you Faggot.” Tapos kinurot niya yung pisngi ko.

“I love you too Maggot.” Kumain naman ako ng french-fry. “Ako pa tuloy yung nagging Faggot.” Tapos tumawa naman silang lahat.

“Oo nga, naging homo ka pa tuloy.”

“Hahaha—“















Ring tone: Dance Dance

“—wait lang.” Umurong naman siya ng konti papalayo sa chair ko, pero hinatak ko siya pabalik. Sumenyas naman yung iba ng ‘Ok lang’.









Sinagot naman ni Yza yung phone… “Hello?”

“Sino daw?”

“Shh.”

“Tinatanong ko lang naman e—“

“AJ?! Oh my gosh, kamusta na?! Ikaw naman, ngayon ka lang tumawag.”

Nagtinginan naman yung iba, tapos tumawa. Ako naman, nag action ng parang maglalaslas na ako. Tumawa nanaman sila. “Gag*, di bagay emo sayo.”








Kinausap naman ni Yza si Aj ng mga 3 minutes, tapos binaba na niya yung cellphone niya.

“Oh, ano daw?”

“Ayon. Nangangamusta. Siyempre sabi ko ayos lang naman tayong lahat.”




Natawa naman ako, pero tahimik lang. Naalala ko lang kasi nung nasa hospital kami.






[Flashback]


“…as a friend. A very good friend.”

Bigla namang tumawa si AJ kumag.

“Oist Ethan. Rinig mo na?”

Hindi ko naman napigilang tumawa non. Ayos ‘toh. Lagi akong nabubuking.

Minulat ko naman yung mata ko. Pagtingin ko, tawa ng tawa si Aj, tapos si Yza naman gulat na gulat.

“Loko ka?! Gising ka pala?!”

“Kanina pa!”

Humarap naman siya kay AJ… “Ikaw naman, pano mo nalaman?!”

“Ako pa.” Tumawa ulit si AJ.









“R-r-re-etards!” Lumabas naman si Yza ng namumula, na natatawa.





“Hoy gag*. Anong kalokohan yon?”

“Kalokohan ng isang gag*.” Tumawa ulit siya. Liningon ko naman siya, tapos nakangiti siya ng todo.






“Truce, pre?”

“Wala naming away ‘eh. To tell you the truth…” Natawa nanaman siya, “…I love Yza, as a sister.”

Nanlaki naman mata ko. O_O

“May kapatid ako na kaugali niya, pero, umalis na si Ate. Pumunta nang Spain kasama nila ‘Dy. Dun kasi siya pinag college ni Dad. Kaya nga nagbubulakbol ako eh. Eh si Ate lang naman talaga yung nakakapag pa-tino sakin ‘eh. Pero kinailangan niyang pumunta doon para mag aral.”








“Eh what was that crap ab—“

“About falling in love with her?” Tumingin si kumag sakin, tapos ngumiti. “Nung una, akala ko oo, pero hindi pala. Kaibigan ko lang talaga siya. Kaya towards the end, nagpanggap lang ako. It was all bull.”

Nanlaki naman yung mata ko, hayop ‘toh, pinahirapan pa ako?! O_O

“Gag* ka! Ba’t mo pa kailangan gawin yon?! Edi sana hindi ako nahirapan na—“

“Bakit, kung hindi ko ba ginawa yon, mararamdaman mo ban a siya talaga?” Hinampas naman niya yung noo nya, “Syet. Cheesy.”







Tumawa naman kaming dalawa.

“Point taken.” Ngumiti naman siya.

“Hoy, alagaan mo yun ‘ah?!”

“Onaman.”

“Pag hinde, deads ka sakin.” Tumawa naman siya.













“Hoy gag*.” Lumingon naman si AJ sakin…


































“Thanks.”

[End of Flashback]



“Nasan na nga pala si AJ Jaime?” Kinalabit kalabit naman ni Francene si Josh…

“Nasa Spain na siya. Dun na nagcollege. 2nd year na rin siya, parang kami.”

“I miss that moron.” Tumawa naman si Racquelle, tapos ngumiti si Francis.

“Oh, ‘eh ba’t naman ang bilis niya lang mag usap? Tumawag na nga ng long distance, hindi pa tinagalan?” Kumagat ng burger si Josh. “Kumag, as always.”

“Eh kasi tinatawag na siya nung girlfriend niya.” Tumawa naman si Yza.








“Woshooo.” Kinurot ko naman yung pisngi niya, “Selos ka naman?”

“Tigil tigilan mo ako Ethan James ha!” Pinalo nanaman niya yung braso ko. “If I know, selos ka lang kasi akala mo nag seselos ako!”

“Ba’t naman ako mag seselos sa kunyaring pagseselosan mo, eh wala namang dapat ikaselos diba?”










“ANOOOOOOOOOOOO??!” ???












“Hahahahahahaha.”

“Magsama kayong dalawa, ang gulo niyo!”

“Oo nga!”

“Hey guys, shush up. people are staring.” Napalingon naman kaming lahat sa paligid, wala naming taong nakatingin, kasi onti lang yung mga kumakain.
























“Gotcha!” ^-^ ;D “Hahahahaha!”

“Otistik!”

“Retard!” Tapos binato namin siya ng tig-isang French-fry. Tumawa naman kaming lahat.
































In life, people make certain decisions. Sometimes, they may be right, others may be wrong. It all depends on a person’s Point of View. Loving someone may be right for you, but wrong for another one. But when a thing called understandin comes, different Point of Views can relate with each other, and grow.




That’s where I learned the importance of a person’s Point of View.

I learned the importance of my own Point of View.




















































Nung nasa labas na kami, nagkanya kanya na kami. Pauwi na kami ni Yza, kasi mag gagabi na, si Francis naman, iuuwi na si Racquelle, tapos si Josh at Francene ay may separate dates pa.

2nd year college na kami, kahit nasa magkaiba kaming mga universities, we still find time to bond with each other. Ganyan ang friendship. HOMAYGAS, CHEESY.


Nasa may park na ulit kami ni Yza, tapos hinug niya ako. Umupo kami sa grass, tapos kiniss ko yung lips niya. (Parekoys, smack lang yon. ^-^ Mga 5 second-lasting smack.)
























Hinug niya ulit ako, tapos sinandal yung ulo niya sa shoulder ko.

“This night never ended…”




Nagsmile naman siya, tapos kiniss ko yung forehead niya…









































































“And it never will.”



[centerTHE END[/center]

waw anghaba naman nito

yah right, mahaba na kung mahaba!

nabasa nio na?

tsktsk,
group post ba yan?
haha!

di naman comment ko haha

di din, imbento ah...
waha!
bat di ka pa nagbabakasyon?

malapit na...ikaw bakasyon ka pa?

di na,
kaya nga nagpopost na ako eh!
waha...
magbakasyon ka na,
ok lang un sakin, hihi... :]

magbakasyon lang kayo...

haha! ikaw din magbakasyon ka...
ok lang sakin,
di kita masyadong mamimiss,
text mo nalang ako
at magtanong kung anong balita sa porum...
haha! jowkz...
andami kong kaechosan...

anong no mo????
sun o globe??
bigay mo parehas

globe...
at sun!
di ko alam number ko sa sun eh,
haha!

ngek, ung globe?
nag-ggm ka nga sakin eh...
waha!

bakit, magbabakasyon ka? haha!

mga dalawang araw siguro..
sinisipon ako eh..

ung sun ko tanong mo nalang kay joy
sabihin mo sinabi ko na kuhanin mo

ngek, pwede ka naman pong magpost kahit sinisipon ka eh!
pero ok lang para pag naabutan mo ko,
hahabulin kita! haha...

o sige, may load ka dun?
sponsor? haha!

yoko..
hindi ko nga matst si *toot* iisponsoran pa kita

aiyeeh!
ay alam na,
globe ba un o sun?
wahaha...
alam na pag sun, jowkz!

haha..
sikretong malupet