Grow Old With You [ Love Story ]

26:

May assembly kami nung hapon... Sa totoo lang, di ko alam kung para san, bastah naupo na ko dun sa ni-reserve na upuan ng mga kabarkada ko, todo daldal na lang... After ng oras na hinde ko napansin, biglang nagkagulo dun sa other side ng gym... May riot yata... Syempre, tsismosa to the blood, napatayo kaming lahat...


Raphael: Oh my goodies! (napatingin sa'kin) Marjorie, si Johann yata ung nasapak!
Ako: What?!



Sumilip uhlet ako, langya, dame tao, halos wala ako makita! Tapos nakita ko si Johann, inaalalayan papasok sa building! May hawak pa yatang panyo sa noo nya!



Crizelle: Naku, halika na! (hinila ako)
Ako: Saan tayo pupunta?
Crizelle: Siguradong sa clinic un.. tara!


Hinayaan kong haltakin ako ni Crizelle papunta sa clinic... Nanlalamig pa ko, kaya malamang sobrang dali kong kaladkarin....
Pagdating namin sa clinic, nandun na si Johann nakaupo, si Jerome nasa tabi nya...


Jerome: (pagkakita sa'min) Uy, tingnan mo, may bisita ka na kagad, Johann!
Crizelle: Ano nangyari? (lapit kami sa kanila)
Johann: Nagsapakan sina Larry tsaka si Carlo eh... (punas ung tumutulong dugo galing sa noo nya)
Ako: Eh bahket ikaw may sugat?!?!?!



Nasan ba ung nurse?!? O_O



Pumunta ako dun sa mga parapernalias nung nurse, at nagprepare ng bulak at ung red something na nakikitang kong nilalagay ng nurse pag may sugat ung tao (tingnan mo nga naman! may advantage din pala ang pagtambay sa clinic at mag-playing sick! )


Johann: Eh nadamay ako eh...
Jerome: Pumusisyon ba naman sa gitna... :
Ako: Ay tanga... (lumapit sa kanya para ilagay ung secret medicine na un...) Tanggalin mo nga yang kamay mo dyan...



Dahan-dahan ko nang nilagay ung bulak dun sa may sugat...


Wag naman poh sana mag-evolve na alien si Johann dahil dito!



Johann: Aw! Aw! Aw!
Ako: Wag kang mag "Aw! Aw!" dyan... Di ako aso.
Johann: (hikbi sa'kin) Mahapdi eh... T^T
Jerome: Parang kang bata, Johann!
Johann: Cute naman!
Ako: (hawak pa rin bulak sa sugat nya) Wag ka ngang magulo!


Biglang bumukas ung pinto... at, hmmm, will you look at that? Si Lanie... ??? :


Crizelle: Well.. Well... (tingin sa'kin)
Lanie: (napatakbo kay Johann) Johann, okay ka lang? Ano nangyari?


Blah blah blah... Ano bang OA nito? : ???


Johann: (sulyap sa'kin) Okay lang, Lanie...
Lanie: Buti naman... Kala ko kung ano na nangyari eh... (tingin sa paligid) Nasan ung nurse?
Crizelle: That's a very good question! (kinuha sa braso si Lanie sabay sinamahan palabas) Bakit di mo hanapin? Baka bigla pang mamatay si Johann... Kawawa naman di ba?



Tapos nun, sinaraduhan nya ng pinto si Lanie...



Ako: Mamatay? Sa liit ng sugat na toh? (diin ung bulak sa sugat)
Johann: Aray! :'(
Ako: Nah, I don't think mamamatay na toh...
Johann: Bakit ba mas masungit ka sa'kin ngayon? Ano ba ginawa ko?
Ako: Ako? hinde ah! Bait-BAIT (diin uhlet ung bulak) ko nga eh!
Johann: Aray! (tinaboy na ung kamay ko) Ako na nga maghahawak nyan... Baka nga matuluyan pa ko eh!ToT Marge, hatid kita mamaya ah...


At pano si LAaaaNiiieeee mowh?!


Ako: No thanks... Maglalakad na lang ako.
Johann: Di ko naman dala ung kotse eh... Kaya maglalakad talaga tayo...
Ako: Maglakad ka... Magttricycle ako!



Lumapit na ko kay Crizelle para haltakin sya pabalik sa gym...



Johann: Bahala ka... Hahatid pa rin kita!



Lumabas na kami ni Crizelle... May lumalabas na rin yatang usok sa tenga ko! >



Crizelle: Uh, sabi sa'yo sagutin mo na eh... Disappointed ka noh?
Ako: Hinde ah!



Yeah right... Sinong niloko mo, Marjorie?



Ako: Makakapatay na ko sa sobrang asar! >

27:


Ako: Alam mo, mapapagod ka lang kakasunod sa'kin dahil di naman kita papansinin!



Uwian na... At sa kung anong DNA ang meron sa dugo ng taong toh, saksakan ng pasaway!!!!!! Simula nung nasa school pa kami, sunod na sya ng sunod... Hahatid nya raw ako... Tapos, di nya raw ako titigilan hangga't di ko sinasabi kung bakit ako galit sa kanya... Chuchuchu...



Johann: Eh bahket mo ko kinakausap?
Ako: Dahil ayaw mo pa kong tigilan!
Johann: Kasi naman, galit ung labz ko... Pano na lang matatahimik ang kawawang puso ko...Kung galit ung mahal ko?
Ako: O_O Corny mo!
Johann: Kaaausaaapin mo na kasi akoooo... T^T



Pagdating namin sa harap ng bahay, binuksan ko na ung gate -- at biglang sumulpot si mommy!



Mommy: Marge! Dyosko! Ginulat mo naman ako! (napansin si Johann sa likod ko) Ay, hello, Johann... Tatambay ba kayo dito ngayon?
Ako: No... Uuwi na si Johann...
Johann: No... Titigil muna dito si Johann...
Mommy: (tingin sa'ming dalawa) May away ba kayo? Ay naku, kayo talaga... Sige na, at pupunta ako sa mga tita mo, Marge... May pagkain sa ref... Johann, dito ka na rin kumain...



Umalis na si Mommy... Tiningnan ko si Johann na nakangiti sa'kin...



Johann: Hehe... Sabi ng mommy mo dito na ko kumain... Pano ba yan?
Ako: Ha.. :-X



Pinapasok ko si Johann (mabait ako eh! )... Umupo sya dun sa sofa, ako naman, tinambak ung gamit sa may mesa, naupo na rin sa KABILANG single sofa, at binuksan ung TV...



Johann: Bakit ba galit ka?
Ako: Uh, malay ko... (lipat channel)
Johann: Hala... Ano bah yan? Di ba sabi ko pwede mong sabihin sa'kin kahit ano? Baka gusto mo magkakanta pa ko dito para lang umulan uhlet?
Ako: Uh, tatawa na ba ko?
Johann: Sungit mo... Aaway mo ko... Okay lang.. Mahal pa rin kita...T-T
Ako: Shshshsa... Mahal... Neknek mo... (tingin sa kanya) Pano si Laaanniiieeee?


Ha! Gotcha! Mukha syang surprised oh..... at… natatawa? ??? ???


Johann: (natawa) Si Lanie? Bait talaga nun noh?
Ako: Mabait?! Bulag ka ba?!
Johann: Hinde naman... Sobrang mag-asikaso un... Sweet nga eh...


Bakit di na lang sya ligawan mo? >


Ako: Uh, dapat ko bang marinig toh? O gusto mong sipain na kita palabas?
Johann: Selos ka? ??? Yiheee!!! Nagseselos!
Ako: Umasa ka! >



Obvious bang nagseselos ako!?!?!? Eh kung sipain na nga kaya talaga kita?!?! >



Johann: (napaisip) Alam mo, since parang wala naman akong pag-asa sa'yo... Sa tingin mo, si Lanie na lang kaya ligawan ko?



Nababaliw ka na ba?!?! ano pa't nagpromise ka ng chuva chuchu na maghihintay ka?!?!?!
Ganon na lang ba un? Iiwan mo na kagad ako...eh di pa nga tayo.... >


Teka... walang sense un ah... -__-



Johann: Ano sa tingin mo?


Tumayo ako at pumunta sa kusina... Binuksan ung cabinet, tapos sinarado uhlet... Binuksan ung drawer, tapos sinarado uhlet... Binuksan ung cupboard, tapos lumitaw si Johann sa pinto...



Johann: Anong hinahanap mo? ???



Sinarado ko ung cupboard tapos nagbukas uhlet ng drawer...



Ako: Something na ipang-pupukpok syo. >

28:


Johann: Ganon?



Tiningnan ko si Johann na nakatayo pa rin sa pintuan... Abah, ayaw maniwalang naghahanap talaga ako ng ipang-pupukpok sa ulo nya! Nakangiti pa ung mokong oh!



Johann: Ung walis? Ayaw mo?



Walis? Oo nga noh!



Binuksan ko ung isang cabinet, at nilabas ung walis, tapos humarap kay Johann... Habang papalapit ako sa kanya, biglang nagseryoso mukha nya... Ung seryosong nagulat... Ehto kanina ko pa hinihintay!



Johann: (napaatras) Whow! Seryoso ka?!
Ako: Sa tingin mo? >
Johann: (napatakbo sa dining room) Hala, Marge! Niloloko lang kita! Wala naman akong balak na ligawan si Lanie noh!
Ako: (patakbong sumunod sa kanya) Ahhh... Ngayon binabawi mo na? Habang kanina, acting all sweetums pa kayo...
Johann: (pinagitan sa'min ung dining table -- takot nga talaga oh! ) Si Lanie may idea nun eh! Pagselosin ka raw namin para sagutin mo na ko kagad!


Ano?!?



Ako: (naglalakad palapit sa kanya) Paki-explain? >
Johann: (ikot pa rin sa table para iwasan ako) Ano, kasi, unfair daw talaga sa'yo ung ginawa ni George, masaya sya kasi may napagbabalingan ka na ng atensyon -- in other words, ako... -- tapos inip na inip na sya kasi di mo pa rin ako sinasagot... Kaya ahyun...
Ako: At di mo kagad sinabi sa'kin un?!?! >
Johann: Eh di ko naman alam na magseselos ka ng ganito eh! Ibang klaseng pagmamahal na yan, Marjorie ha...
Ako: (habol uhlet sa kanya -- la lang, enjoy eh!) Ibang klase talaga! Utuin mo ba naman akong iiwan mo ko?!?
Johann: (biglang tumigil) Talaga? Ayaw mo kong mawala? Mahal mo nga ako?
Ako: Ya-hah!



Di pa ba obvious?!?! Hahabulin ba kita ng walis dahil bigla mo kong pinagpalit kung hinde kita mahal?!?! Haller?!


Johann: Wow...Eh di tayo na?
Ako: (hinabol uhlet sya -- nahihilo na ko, bilog kasi ung mesa namin eh!) Naloloko ka na ba?! Pagkatapos mo kong asarin ng ganon?!
Johann: (takbo uhlet) Binibiro lang kita eh! Sige na, sorry na oh! Tama na habol... (nagpatintero pa kami sa lamesa) Isipin mo, pano kung tinanong tayo ng mga apo natin... "Lolo, pano ka sinagot ni lola?" Tapos sasabihin ko, "Hinabol nya muna ako ng walis!" Ang panget di ba?!


San nanggaling sina lolo at lola? ???



Johann: Atsaka, (tinuro ung sugat nya sa noo) injured ako oh!
Ako: Eh di pantayin natin... Isa pang sugat sa kabilang part ng noo para balanced!
Johann: Labz naman! T^T



Tumigil na ko sa kakahabol sa kanya, at binitawan ung walis... Natatawa na ko eh... Hirap magalit pag namumutla na ung hinahabol mo... ;D Tiningnan ako ni Johann...



Johann: Uh, okay na bang lumapit sa'yo? O kukuha na ko ng sariling walis at lilipad na paalis?
Ako: (nakangiti) Sira! Vacuum na uso ngayon noh... Halika na nga, kain na tayo... Nagutom ako eh... :


Sumunod sya sa'kin pabalik sa kusina...


Johann: Di mo pa rin ako sasagutin?
Ako: (labas pagkain sa ref) Nope.
Johann: Pero mahal mo ko?
Ako: Yup...





__________________________
To Be Continued.

29:


Nung Friday, lumabas uhlet kami nina Johann at ilan sa mga kabarkada kong hinde pinapauwi ng maaga... La lang, nagshopping lang ng mga bintana -- walang pera eh! Syempre, HHWW kami ni Johann (holding hands while walking )... Kaya intriga ang inabot ko kina Crizelle, Raven at Pauline...

Habang nakaupo kami sa KFC, naghihintay ng mga orders namin -- syempre ung mga lalaki pumunta sa counter noh : -- dumaan ung grupo nina Lanie... Tingnan mo nga naman, it's a small world after all!


Lanie: (tumigil sa tabi ko) Eiz, Marjorie...
Ako: Ei...
Lanie: Uh, sorry dun sa ginawa namin ni Johann ha.. Na-carried away yata ako sa paghihintay sanyo eh.
Ako: Okay lang un, Lanie... Okay na naman kami ngayon eh...


Tapos nun, umalis na sina Lanie and company para maghanap ng sariling table nila... Bigla namang tingin sa'kin ung company ko...


Crizelle: Kayo na?!
Ako: Hinde ah!
Pauline: Really...? :


Parang may alam tohng mga toh ah.... -__-


Ako: Anong narinig nyo?
Crizelle: Ahyon sa ra :Ddar ni Raphael -- na ngayon ay high-tech na! -- nag-aminan na raw kayo...


Langya talaga lakas ng signal nung baklang un!!!


Ako: San nya naman narining yan?
Pauline: (ginaya si Raphael) I have my sources...
Raven: (nag-lean sa kin) SO??
Ako: Well.... Sinabi kong mahal ko sya... :-\
Silang tatlo: OMG!!! Kayo na nga?!?!
Ako: Na-ah! Di pa noh...
Raven: Bahket?
Ako: La lang... parang di perfect ung time eh...


Habulin ko ba naman sya ng walis... :


Crizelle: Kailan pa un?!?! Pag 20 ka na?
Ako: Pag sure na ko...



Ahsush, what an excuse...


Kailan kaya un?^-^

30:

Sabado... Langya, aga-aga pa eh, naliligo na ko! Tulog pa dapat ako ng ganitong oras eh... Kahit sabi ni mommy dapat raw eh gising na gising na ko... Sabado noh! Di ba normal lang na tulog ka pa ng 9:00??



"MAARRJOOORIIEEE!!!!"



Baaaahhhhhkeeetttt?!?! *yawn*



Bubwit na cast call yan... Aga-aga! Antok pa ko! Hinila ko ang bagong bihis kong sarili pababa ng hagdan sa alarm clock na boses ni mommy sa baba... At tingnan mo nga naman kung sino na ang dumating... Si Johann... -__-



Johann: Good morning!
Ako: Anong good sa morning? Inaantok pa ko... -o-
Mommy: Tulog mantika ka kasi... (inayos nya ung buhok kong bagong blow dry pa) Mukha kang bruha... Gising ka na ba nung nagbihis ka?
Ako: Oo naman... -_-



Gising, Marjorie! Gising! Bukas ang mata! I-exercise mo ang brain...
ONE!
l
/\

\o/ TWO!
l
<>

ONE!
l
/\

\o/ TWO!
l
<>


o OK! Tapos na!

/L



...Tulog uhlet!



Johann: Huy! (nagwawagayway ng kamay sa mukha ko) Gising!


Tiningnan ko lang sya, sabay naghikab uhlet...


Ako: (hinaltak si Johann palabas ng pinto) Tara na nga! Mas madaling matapos toh, mas madali akong makakabalik sa kama ko!
Johann: Aba, sinong nandun?
Ako: (binatukan sya) Sira!



Hinatid kami ni mommy hanggang sa kotse... Pagkasakay na pagkasakay namin, pinatakbo na kagad ni Johann ung kotse...



Ako: (napahawak sa upuan) Di ka naman atat nyan?!
Johann: Hala, ang puso mo... Mabagal pa nga toh eh...
Ako: Pine... Sabi mo eh...
Johann: Sasagutin mo na ba ko?



Anoh?! *yawn!* Ay ano bang antok yan?!?!


Ako: Ano?
Johann: Kailan mo ba ko balak sagutin?
Ako: (naghikab uhlet tapos pinikit ung mata) Pag gumising na utak ko at nakita kong sa kung anong himala eh bigla kang naging gwapo...
Johann: Hala! Buksan mo nga yang mata mo at tingnan mo ko ngayon... Anong di gwapo dito? Everyday gwapo toh noh!
Ako: (pikit mata) Che! Magmaneho ka na nga lang... Iidlip lang ako...



~~~



Nananaginip na ko ng Inuyasha (ako raw si Kagome! wahahaha! ) nang bigla akong ginising ni Johann...



Ako: (napaupo bigla) KABAYO!!
Johann: Hinde ah... Mukha pa naman akong tao noh... T-T
Ako: (tingin sa paligid) Fine, sabi mo eh... Nandito na ba tayo?
Johann: Yup! Five minutes na...
Ako: Bakit di mo ko ginising? Eh kanina pa pala tayo nandito... (naglabas ng mga kikay kit ko)
Johann: Kasi maaga pa naman... Tsaka medyo nakangiti ka habang natutulog... It was the cutest thing!
Ako: Tinitingnan mo lang ako? ???
Johann: Yah...
Ako: Kaya pala binabangungot ako... -_-
Johann: Hala... Kuhlet mo talaga... (hinaltak ung buhok ko) Buti na lang mahal kita...
Ako: ahsus.. :


Inimpake ko na uhlet ang aking mga gamit, at lumabas na kami ng car para pumasok sa main building... Magbabasa lang naman yata kami ng script ngayon, titingnan kung anong kailangan, mga chuva... Pagpasok namin sa conference room na tinuro nung guard, bumulaga kagad sa'min si Kuya Jimmy -- ung agent sa Jollibee na pumagitan sa'kin at sa palabok ko...


Kuya: Marjorie! It's so nice to see you again! (shake ng hands -- na sobrang hyper, kala ko makakalas ung mga buto ko)
Ako: Hello poh, kuya... Late na poh ba ako?
Kuya: Naku, hinde... Wala pa ung mga producers (bulong sa'kin) Paimportante eh... : Wag kang maingay...


Sira rin pala toh noh? ???


"Kuya Jimmy..."


Umikot kaming lahat para tingnan kung sino ung bagong dating -- at oh my golay!!! Ang GWAPO!!!


Johann: (bulong sa'kin) Huy, mata mo...


Napatingin ako kay Johann tapos dun sa bagong dating... Tapos kay Kuya Jimmy uhlet na todo shake hand dun sa guy... Napatingin sa'kin ung guy...


Guy: Sya ba?
Kuya: (tumingin din sa'kin tapos ngumiti) Oo... Marjorie, ito nga pala si Carlo.. Sya makakapartner mo sa commercial... Carlo, si Marjorie...


Shake hands din kami...


Ako: Hello...
Carlo: Hi... Bago ka lang ba? Kasi bago rin ako... Kaya pag pumalpak ako, walang tatawa ha...
Ako: (napangiti) Syempre... Kundi magiging happy place ung commercial dahil sa dami ng tawanan sa mga mali natin... :


Biglang napatingin si Carlo kay Johann...


Carlo: Sino naman toh?


Napatingin ako kay Johann na biglang tinitigan ung sapatos nya... Totoo ba itich? Natahimik syang bigla? Nakz! Parang inosenteng bata oh... ;D



Kinuha ko ung kamay ni Johann, tapos ngumiti...



Ako: Ehto nga pala si Johann.... Boyfriend ko...


Avah... Nakita nyo sana reaction ni Johann... ;D Parang nagulat na biglang gustong tumalon!
Pero syempre, all proper sya...
Nakipag-shake hands kay Carlo, kamustahan (feeling close ung dalawa : )... Tapos lumapit sya sa'kin...



Johann: (bulong) Totoo ba un?
Ako: Oo... Ayaw mo?
Johann: Gusto!!! Teka lang ha, lalabas muna ako...
Ako: Bahket? ??? ???



Ngumiti sya nang pagkalaki-laki... Gwabeh! O_O



Johann: Magtatatalon ako sa labas!

31:

*kanta* Happy... I'm feeling so happy... Can't you see I'm happy now?



Hihi... Happy-happy ang dalawang araw na kami na ni Johann... Nakalibre na ko ng pamasahe pauwi at papunta sa mga tita ko -- na patay na patay kay Johann... :


Pagpasok ko nung Monday, pakanta-kanta pa ko habang naglalakad papunta sa tambayan ng tropa ko tuwing umaga...



Crizelle: (pagkakita sa'kin) Nako, tingnan mo nga naman ang glow ng bruha! Nakakasilaw! :
Pauline: Gumaganda ha... ;D
Ako: Loka, maganda talaga ako evah-ryday noh... :
Raphael: So, seryoso na ba itich?
Ako: Ehwan...tatlong araw pa lang na kami noh...


Maya-maya, nag-ring na ung bell... Tingin ako sa paligid.. Nasan na ba si Johann? Time na ah!

Pagdating ko sa classroom, nakikipag-chikahan na ko sa aking mga amiga, nang bigla akong tinawag nung bantay para sa mga late sa pinto...



Kurt (classmate kong pasaway): Hoy, Marge! May bisita ka!



Tumayo ako at lumabas... Parang preso ang announcement noh? :
Pagdating ko sa labas, nandun si Johann... Mukhang kakarating lang... ???



Ako: Wow... Let me guess... Na-late ka ng gising noh?
Johann: Hinde ah... Trapik eh...
Ako: Sira! Parang ang layo ng bahay mo ah...
Johann: Kaw talaga, binabara mo nanaman ako... (may nilabas sa likod nya) Look mo oh, binili ko para sa'yo...



Aaawwwwwww.... Isang bouquet ng red roses... Pretty...



Ako: (kuha ung inaabot nya) Woww.... Anong okasyon? These are really pretty...
Johann: La lang... mahal lang kita... (hinalikan nya ko sa cheek) Gotta go na... Tatakbuhin ko pa ung hagdan...
Ako: Exercise mo un... Tumataba ka na eh...
Johann: Oi, kakabigay ko lang syo ng bulaklak oh... T-T



Nginitian ko lang sya habang umikot na sya para takbuhin ang hagdan papunta sa floor ng mga seniors... Wawa naman... ;D Hingal nanaman sigurado un pagdating sa classroom nya...



Di pa sya nakakalayo nang umikot uhlet at medyo lumapit sa'kin...



Johann: Oo nga pala... Gusto kang makilala ng mom ko...



WAAAHAAATTT?!?!?



Ako: Mom mo?!?! OoO
Johann: Uhmm... tsaka ng sis ko.. at ni daddy na rin pag may time sya... Sige na, labz, mamaya na lang...



Tumakbo na uhlet sya... Ako naman nakatayo dun -- shocked...



Bahket.... Bahket kailangan na kagad ma-meet ang parents?!?



Marjorie, hinga muna... Ang puso mo.... OK lang toh.... Parents lang un... Di naman siguro sila nangangagat kung ganon ka-gwapo ang anak nila di ba? Don't panic........




OH MY GOLAY!!!!!! Ma-mimeet ko pawents ng bf ko! Oh my! Oh my!



Kasi anoh eh.... I've never met a boyfriend's parents before.....

32:



Raven: Di ba good sign nga na gusto ka nyang ipakilala sa parents nya? Ibig sabihin seryoso sya...



Nung recess, sinabi ko na sa mga kabarkada ko about the Johann's parents thingie... At nabawasan na rin ng dalawang roses ang bouquet ko at dalawa sa mga kabarkada ko ang pinaglalaruan na ngayon ung mga bulaklak na yon... :



Anyway, balik tayo sa usapan...


Pauline: Kailan ka ba nya dadalhin sa kanila?
Ako: Ehwan... Sabi nya lang gusto raw ako makilala ng parents nya... And surely, di pwede this Saturday, kasi babalik me dun sa commercial na un...
Raphael: (naglean forward sa'kin) Sa tingin mo, may brother ba si Johann?
Ako: Sister yata... Bakit? ???
Martha: May pagkain ba dun?
Ako: Mars, bahay un... Malamang meron...
Martha: Okay, all set... Sasama ako!
Crizelle: Loka! Kinakabahan na nga si Marjorie, sasama ka pa... Eh di bad impression na kagad... : What do you think about that?
Martha: Whatchu tink op me? Unthinkable?


Pag di ka ba naman naloka kasama tohng mga toh ng tatlong taon... :


Raven: Einiweiz, Marge... Magiging ok ka lang... Mabait ka naman kahit papano eh...
Pauline: At siguraduhin mong iinumin mo gamot mo nung araw na pupunta ka sa kanila ha...
Raphael: At tanungin mo na rin kung may papable na pinsan si Johann na kasing edad nya -- besides kay Jerome...
Ako: Uh, ako ba eh pinapatapang nyo, o lalo nyong pinapakaba? T-T


Niyakap ako ni Crizelle...


Crizelle: Wag mo nang alalahanin un... Pag kinontra ka nila, ipapa-ambush ko sila...
Martha: Uu nga.. Tama... Tatawagan ko si Tito Bush...
Pauline: Tsaka ipapa-isolate natin sila... Malakas ako kay Yaya Gloria eh...



Hay buhay nga naman...


Parang life... T-T :

33:


Nung hapon, pagkahatid sa'kin ni Johann, nag-bbonding kami nung TV nang mag-ring ang telepono... Syempre gulat ako... Kakaalis lang ni Johann... Ang bilis naman nyang tumawag! ???


Alien talaga un!


Sinagot ko ung telepono...



Ako: Hello?


"Oist, ganda!"


Chuva! ??? ???



Ako: Sino ka?



"Si Carlo toh."



Carlo?? ???



Ako: Carlo as in, ung nasa building na Carlo?
Carlo: Di masyadong magandang description, pero okay na rin...
Ako: Sang lupalop naman ng mundo mo nakuha number ko? Sa bahay pa!
Carlo: Madame akong sources eh...



Wahsush... sources... Ano ka? Secret agent?



Ako: Bakit ka tumawag?
Carlo: La lang... Kinakamusta lang kita...
Ako: Naririnig mo naman, buhay pa ko at humihinga di va?
Carlo: Hala, ang sungit...



Bakit ba lagi na lang "ang sungit" ang sinasabi sa'kin?!?!



Ako: Oi, mabait pa ko noh... Bahket ka ba talaga tumawag?
Carlo: Syempre, kung makakasama kita, kailangan magkasundo tayo noh... Di naman siguro magagalit si Johann noh?



Let's see... Tatawag sya, busy ung phone... Magtetext, di ako magrereply dahil wala akong load... Hmmmm.... Di nga naman sya magagalit noh?-__-



Ako: Ehwan... Baka tumatawag na un eh...
Carlo: Ganon? Possessive? Joke lang... Sige, tawag na lang uhlet ako mamaya...
Ako: Tatawag ka pa rin? O_O
Carlo: Syempre! Bye, ganda!



Tapos, nun, dial tone... Binabaan nga ako nung mokong! Okay,wala namang malisya... Gusto lang ako makasundo nung tao.. Makes sense since magkakasama nga naman kami sa trabaho, di va?

Nagring uhlet ung telepono...


Ako: Hello?


Wag poh sana si Carlo... Wag poh sana si Carlo...Wag poh sana si Carlo...Wag poh sana si Carlo...


Johann: Oist! Sino kausap mo?
Ako: La lang.. Si Carlo... Lam mo na, ung kasama ko sa commercial...
Johann: Owh? San nya naman nakuha # mo?
Ako: May "sources" daw sya... :
Johann: Talaga lang ha...
Ako: Oooohhhhh... Totoo ba itich? Nagseselos ka?
Johann: Di ah!


Wah! Nagdeny pa!


Ako: Oh cmon... Wag nang magjelly... Kaw naman labz ko eh...



At kinakabahan pa ko masyado sa pawents mo para pansinin si Carlo noh!


Johann: Lam ko... Labz din kita eh! Tandaan mo lang un ha... Tsaka, na kahit anong anggulo tingnan, mas cute naman ako kay Carlo!

34:


Lumipas ang mga araw... Maganda pa rin ako...hehe... Einiweiz, di na binanggit ni Johann ung about the meeting with his parents, kaya fully lived na naman ang aking life kasi nakalimutan ko na!

Until one sunny afternoon...


Uwian na... Birthday ni Raven kaya as usual, sugod sa mall kahit may pasok bukas! Ano pa bang mas importante kesa sa shopping di ba? Pewo syempre, kailangang magpaalam sa aking papable... Baka masermonan ako't bigla-bigla akong nagddisappear...


Pinauna ko na mga kabarkada kong lumabas, at si Crizelle na lang ang kasama kong naghintay sa may hagdan, since magpapaalam din sya kay Jerome... Nang makita na namin sila, sumabay na kami sa paglakad palabas...


Ako: Pupunta kami sa Megamall... Birthday ni Raven eh...
Johann: Di mo ko sasama?
Ako: Gusto mong sumama?
Johann: Di noh, joke lang... : Natambakan ako ng assignment para bukas eh...
Ako: Wawa ka naman...
Johann: Anong oras ka uuwi?
Ako: Uhmmmm... Ehwan.
Johann: Anong ehwan? ???
Ako: Di ko alam... Kung anong oras nila trip umuwi...
Johann: Ganon? May load ka ba?
Ako: (isip sandali) Bahket? Bibilhan mo ko?
Johann: Oo ba, meron nga?


Hala, uto-uto naman toh... :


Ako: May load pa ung Smart ko... Pero ung Sun, naging moon na... expired na ung unlimited ko..
Johann: Okay... Text mo ko pag nandun na kayo, and pagkauwi mo, okay?


Sobrang mag-alaga toh ah...


Ako: Okay...


Hinatid nya ko sa kumpol ng tropa ko sa may kanto...
Nakipaglandian lang sandali kay Raphael, binati si Raven ng Happy Birthday, tapos niyakap na ko bago sya umalis...


Johann: Ingat ka, okay? At magtext ka...
Martha: Ano ba yan? Parang mawawala si Marjorie ah!
Pauline: Oo nga... Eh halos sa mall na nga nakatira yang babaeng yan... Wag mo nang alalahanin yan, Johann noh... :
Ako: (tingin sa mga kabarkada ko) Sssh! Masyado nyo kong binubuking...


Nagsimula nang maglakad paalis si Johann, kami naman, pasakay na ng tricycle papunta sa LRT... Papasok pa lang ako sa loob nang tinawag uhlet ako ni Johann...


Anoh ba yan? Di pa nga ako nakakaalis namimiss mo na ko kagad?! ;D



Johann: Oo nga pala, Marge, sa Friday... Gusto ka nang makilala ni mommy... Ingat ka ha!



Natunganga ako habang sumunod na sya kay Jerome pauwi...


Oh my golay! Seryoso talaga syang papakilala ako sa parents nya!



Naffeel ko na... Nervous breakdown na itich!






At shopping splurge lang ang medicine dito!

35:


Lumipas ang Thursday, at before I knew it, Friday na!

Natukso na nga akong wag bumagon sa kama, wag nang pumasok, at lumusot sa kung saang hole para taguan si Johann eh... Kaya lang naisip ko, kung di ako papasok, pupuntahan nya ko sa bahay...at baka hukayin nya lang ung hole na nilusutan ko!


Half day pa nung Friday na un... Kaya pupunta kami sa kanila for lunch hanggang sa dinner... Dinaan lang ako ni Johann sa bahay para magbihis tapos, nag-drive na kami uhlet papunta sa bahay nila...


Johann: Malapit na tayo.... Bilis noh? Nag-shortcut na ko eh...
Ako: Owh?


Wala bang long cut? T-T


Ilang ikot pa at bumusina na si Johann sa gate ng isang white house na pinapalibutan ng trees at damo... In fairness, ang ganda nung house... Isang floor lang sya, pero malapad... Tapos may mga tables sa lawn nila...



Tables? Isa...dalawa.... Bahket ang daming tables!?!? ???



Pinark ni Johann ung car sa garage, tapos lumabas na kami... Dameng cars ah... Ano ba itich? May special welcome for me? ???



Ako: (bulong) Anong meron? ???
Johann: Family reunion...



Napatigil akong bigla... Say what?!



Ako: Family reunion?! As in ung maramihan? Ung may mga little cousins na tumatakbo here and there...at mga tito at tita at sina lolo at lola?
Johann: (tumigil din) Yup... Relax, Marge... Di naman nangangagat mga kamag-anak ko...
Ako: Nababaliw ka na ba?! Eh ung parents pa nga lang, hyperventilating na ko, buong angkan mo pa papakilala mo sa'kin?!?!?!!??!



Inakbayan ako ni Johann, hinalikan ung buhok ko, tapos nginitian ako... Langya, hihimatayin na ko't lahat, nginitian pa ko!



Johann: Wag ka ngang kabahan, parang kang sira... :
Ako: Sirain kaya kita...
Johann: (hinila ng konti ung buhok ko) Wag na, matagal na kong sira eh... Bastah, relax ka lang... Magugustuhan ka ng mga un...



Hinayaan ko nang i-lead ako ni Johann papasok sa pinto... Alangan namang tumakbo pa ko, eh pano ako uuwi? Baka maligaw pa ko... Sayang ang beauty ko...

Bago pa kami makapasok, bumukas na ung pinto, at tumakbo palabas ang isang sobrang cute na bata... From the looks of it, mukhang one or two years old lang ung gurl... So cute talaga...



Johann: (binuhat ung toddler) Whoa! Saan ka pupunta? (tumingin sya sa'kin) Ehto nga pala ung kapatid ko, si Jasmine...
Jasmine: (ngiti sa'kin) Elow... Kaw girlprend ni kuya?



Ay ang taray...



Bago ako makasagot, may nag-appear na uhlet sa pinto... Oh my golay, tita o mom ni Johann?


Ako: Uh, hello poh... :-[



Un lang nasabi ko... Di ko kasi alam kung good morning or good afternoon na eh... Panget naman kung Magandang tanghali poh...Parang nanliligaw na ehwan noh?


Johann: Tita, ehto nga pala si Marjorie.. (binaba na si Jasmine) Marge, si Tita Collette...
Tita Collette: (biglang nigit at yakap sa'kin) Ah, ikaw pala si Marjorie! Naku, tagal ka nang nababanggit ni Jerome at Johann... Buti naman at nakarating ka! (pinapasok ako) Naku, ang ganda-ganda mo pala talaga.. Alam mo bang, gustung-gusto ka nang makilala ng mga tao....



Tumingin ako kay Johann na sumusunod lang sa likod ko... Ngumiti lang sya sa'kin...



Well, well... This isn't so bad... Mukhang makakasundo ko naman family nya eh...



Inikot ako ng tita nya... Na-meet ko parents nya -- at mas kalog pa kesa sa'kin ang mom nya!


Oh di va? Ano pang mas maganda dun?

36:


Matagal-tagal rin me nag-stay sa house nila... Nakakain ng porkchop, pizza, cake, at kung ano-ano pang food na maraming fats! ;D Sarap talaga kumain! Kinukulit na rin ako nung mga pinsang babae ni Johann... Shopping daw kame minsan... And op cors! Sinong matinong girlaloo ang tatanggi?


Nung hinatid na ko ni Johann sa kotse nya (kasama ang sandamakmak nyang mga pinsan : ), almost 10 PM na...


Leia: Oist, Marge, next week ha! Shopping spree natin!
Jerome: Nako, Leia, hahawahan mo pa si Marjorie sa kagastusan mowh!
Johann: Suz, di na kailangang hawahan ni Leia si Marge noh... (ngiti sa'kin) Talagang gastadora na toh eh...
Ako: Baka gusto mong magkaron ng away ngayon gabi...
Johann: (kiss sa cheek) Joke lang... Lam mo namang labz kita eh...
Jerome: Uh, may audience?
Ako: (tingin kay Jerome na nakaupo sa likod) Ikakamusta na lang kita kay Crizelle... :



Bumaba na ko ng kotse, tapos hinintay lang na makaalis sina Johann at pumasok na rin... Nanonood pa ng TV si mommy pagpasok ko kaya pumunta muna ako sa living room...



Mommy: Oh, kamusta ang party?
Ako: Ok lang... Bait naman nung mga people... Lumaki na nga ulo ko sa kakasabi nila na ang ganda ko eh...
Mommy: Ay nako, syempre naman, may pagmamanahan eh! :
Ako: Mommy, antok lang yan... : Tumawag ba ang kahit sino man sa barkada ko?
Mommy: (isip sandali) Tumawag si Raphael... May tsismis daw sya... At tinanong na rin kung kailan daw uhlet ako magpapakain...


Rap talaga... :



Ako: Miss lang nun bahay natin... Sige na, mommy, matutulog na ko, maaga pa ko bukas eh...
Mommy: Ay, may tumawag pa pala... Carlo raw?


Really? ???


Mommy: Sino ba un?
Ako: Wala... Kasama ko sa commercial...
Mommy: Owh? Kilala ba ni Johann?



Mommy talaga...



Ako: Yah... Bahket raw sya tumawag?
Mommy: Di ko alam... Pero ako naka-chikahan nya...
Ako: Mommy!
Mommy: Biro lang... Nakipag-usap lang ng konti... Sayang la kang kapatid.. Magandang boyfriend sana un...


Umakyat na ko sa kwarto ko, at hinalungkat sa drawer ung charger ng cp ko... Eng-eng kasi, nakalimutan kong i-charge, yan, ilang oras na tuloy low batt! Nagbihis lang ako, naghilamos, toothbrush, at kung anu-ano pang seremonyas bago matulog, bago ko binuksan uhlet ung cp...


I need a soldier that ain't scared to stand up for me --
I need a soldier that ain't scared to stand up for me --
I need a soldier that ain't scared to stand up for me --
I need a soldier that ain't scared to stand up for me --
I need a soldier that ain't scared to stand up for me Gotta know to get dough
And he betta be street


Ay kabayo! May nagtext... maraming text!!

Stretch to reach ako sa cp ko... Oh my golay! 10 msgs na?! Inopen ko ung msgs, at tingnan mo nga naman... Si Carlo lang pala... 10 msgs? Sobrang magmahal naman tohng taong toh!


Puro quotes lang pala... Except ung last nyang sinend...


"oist marjorie! mizz n kita! haha... joke lng...bka mabasa pa 2 ni johan.. kita kits bukas! gudnyt!"


Close kame? ???



________________________
To Be Continued

37:


Lumipas ang mga linggo... Okay naman...happy happy... Happy kami ni Johann... Nagschedule na nga kami ng sarili naming shopping spree since ang saya nung shopping spree namin nung pinsan nya... Magpapa-spa raw kami sabi nya! wahahahaha...shosyal noh?


Tapos madalas ring tumawag at manggulo sa cp ko si Carlo... Medyo nagkakasundo na rin naman kami... Pumayag na nga akong magpasundo pag di ako mahahatid ni Johann eh... :


Like this Saturday...


Early in the morning, dinaanan ako ni Carlo sa bahay -- ilang beses raw sya nawala... Tapos nung hapon, sinakay nya na rin ako sa motorcycle nya (yah! as in ung may dalawang gulong! buti na nga lang at wala si mommy eh...), at ihahatid na ko sa bahay namin...


Well... supposedly, uuwi nya ko... except dumaan muna kami sa Jollibee...


Carlo: Di naman siguro magagalit si Johann kung kakain ka di ba?


Pinark nya ung motorsiklo nya, tapos tinulungan akong bumababa... Di kasi ako rurunong eh... :p Baka mahulog pa ko at diretso sa kalsada ang face ko! Kahiya un ah...


Ako: Himala.. Lilibre mo ko?
Carlo: Wala kang pera?
Ako: Meron.
Carlo: Oh, eh bahket kita lilibre?
Ako: Damot! -__-


So ahyun... Kain kami, kwentuhan.... Alam nyo bang nasa banda pala sya?! Vocalist at tumutugtog rin ng guitar! Oh di va? Shosyal! At nag-model na rin sya for Mossimo... Ang pagkakaintindi ko, eh parang runway modeling lang un...


May dahilan naman pala kaya sya mahangin.... May pagkukunan ng hangin eh! O_O


Pagkatapos naming kumain, napatingin ako sa relo ko... Oh my golay! 7:00 na!??! OoO



Ako: Sheesh! Papatayin ako ni Johann nito...
Carlo: Bahket? ???
Ako: Sabi ko kasi 6 nasa bahay na ko eh... Baka natatanggal na ung telepono kakaring... Low batt pa naman ako...
Carlo: Alam mo pansin ko, lagi kang low batt...
Ako: Alam mo, pansin ko rin... :p Kaya pwede ba, iuwi mo na ko...
Carlo: Aba, demanding...



Tumayo na kami, at pumunta sa pinagparkan nya nung bike nya... Nakauwi na ko, at saktong pag-akyat ko sa kwarto ko, nag-ring ung telepono...


Ako: Hello?


Relax, Marge... Di ka pa mapapatay ni Johann sa telepono...



"Bulaga!"


OoO



Ay langya! Ano ba problema ng taong toh?!



Ako: Carlo! Ano ba?!?! May hinihintay akong tawag noh!
Carlo: (natawa) Alam ko... Nang-aasar lang...



Sumilip ako sa bintana, at nandun si Carlo sa motorsiklo, hawak ung cellphone nya... Nung nakita nya kong nakasilip, ngumiti sya, sabay kumaway...


Carlo: Hehe... Sige na poh, alis na ko... Bye, ganda!


Binaba ko na ung telepono, at pinanood syang umalis... Wala pang five minutes, nag-ring uhlet ung telepono...


Magbibigay ako ng 100 pesos sa kahit sinong taong toh -- basta hinde siya si Johann! T_T


Ako: Hello?



"Sinong kausap mo?! At san ka nanggaling?!"



Oh well... Mukhang walang tatanggap nung 100 pesos na un...

38:


Ako: Uh, hi, Johann...



Galit yata sya...



Johann: Hi ka dyan... San ka nanggaling? Kanina pa ko tumatawag! Patay pa cp mo! >


Okay, tanggalin mo na ung yata.... Galit talaga sya! T-T


Ako: Pinakain lang ako ni Carlo sa labas bago kami dumiretso dito... Gutom na kami eh...
Johann: At sino namang kausap mo kanina?



Okay... Meanie-meanie-my-mee-mo... Sasabihin ko bang si Carlo rin o kahit sino sa tropa ko na lang?



Johann: Ano?!? Wag kang magsisinungaling!



Sandali lang! Pinag-iisipan ko pa nga eh!



Johann: Marge!
Ako: Okay! Si Carlo! Nanunukso lang sya kasi alam nyang tatawag ka...



Hmmmm... That doesn't sound right... -__-



Johann: Ahhhhhh... So close na pala kayo ha?!?
Ako: Di naman kami ganon ka-close... Kaibigan lang... Lam mo na? Work friends...?



Work friends? Charing!


Johann: Work friends... Yah right... Nilalandi mo pa kasi kaya friends pa lang... anoh?!



WHAT!??!?!?!?! OoO



Ako: Inaaway mo ba ko?!?!
Johann: My god, Marge! Di pa ba halata!??!
Ako: Tinawag mo kong malandi?!?! Well, excuuuuuuuuuuuuuuuzzzzzzzzzzz-ze moi! >
[Johann: Di mo ba narinig sinabi ko? O iniisip mo lang kasi si Carlo kaya di ka nakikinig!?



Aba! Lokong toh! Susumbong kita kay Tito Bush! Inaaway mo ko! >



Tawagin ba naman akong malandi... La naman me ginagawang masama ah! Grrrrrrrr! Arf! Arf!



Ako: Kaw-----!!!!!! >
Johann: Anoh?!?! Tatakbo ka na kay Carlo nyan?!?! (sarcastic na ginagaya boses ko) Carlo, nag-away kami ni Johann... huhu...



Ang yabang nito!


Ako: Kaw---!!!!!!



Isip dali! Jerk? Moron? Idiot? Anoh?!


Ako: Panget! >



Binagsakan ko sya ng telepono... Yabang nun! Sya na nga nang-away! Grrrrr!!!!



Biglang nag-ring ung telepono...



Ako: Hello!? >
Johann: Panget ka rin! >



Tapos nun, binagsak nya na rin ung telepono.... Ako naman, na-shock...


What the heck just happened?!!?!!?




_____________________
To Be Continued.

39:


Buong Sunday ako di nakarinig ng kahit ano galing kay Johann... Nabaon na yata sa kung saang sementeryo eh... Nung Monday, pumasok ako nang 15 minutes before the bell... Tamang-tama pagkadating ko sa meeting table namin, padaan sina Johann at Jerome...


Sulyap ako, op cors, titingnan ko kung titingin sya kahit papano noh...
Avah, ang taray, di man lang kumindat pagdaan! O_O


Ako: Hmpf! Himala, ang aga nya yatang pumasok...
Pauline: Abaaaaaaahhhh... May naaamoy akong war ditowh ah...
Raven: (tingin sa'kin) Away kayo?
Martha: Di pa obvious? Ang question, anong pinag-awayan nyo?


Hay nako, ano nga ba't sobrang tsismosa ng mga lokang toh?


Ako: Nag-jelly lang sya kay Carlo, ay nako... Sobrang seloso pala nun!


Riiinnnnngggggg!!!!


Raphael: Ay bwiset na bell yan... Putol tuloy... tsk... (tingin sa'kin) To be continued toh mamayang recess okay?



Oh well... Nag-impake na kami at nagpuntahan na sa court para pumila sa kanya-kanyang klase...



~~~


Uwian na... Naghakot na ko ng gamit [(which means lahat ng gamit ko...) para itambak sa locker... Kasama ko si Crizelle na nag-iisang kabarkada ko na kaklase ko win... And besides, nahuli nanaman ang dismissal ng klase namin -- na-high blood nanaman ung teacher at overtime ang sermon na inabot namin... :


Crizelle: (habang nagbubukas ng locker nya) So, magbabati na ba kayo ni Johann?


Anoh nga ba combination ng lock ko? Pinaglaruan ko muna ung lock bago ko maalala... Eng-eng noh? :p



Ako: (binaba muna ung mga libro ko) I don't know... Di pa sya nag-ssorry eh... Sya nanguna, so sya magsorry...
Crizelle: (tinatambak na ung mga libro nya) Alam mo, sabi ni Jerome, totally down daw si Johann simula nung nag-away kayo... Ni di nga raw nya mapakain ng fishball eh!
Ako: Fishball? ???


Tinanggal ko na ung lock, at binuksan ung locker ---


Ako: Kabayo! OoO


Napatalon akong bigla nang biglang sumabog ang sandamakmak na papel palabas ng locker ko! As in kalat! Punit-punit na papel na pinasok sa loob ng locker ko... Kalat! O_O



Crizelle: (napatingin bigla sa'kin) OMG! Sino namang maglalagay nyan dyan?! OoO
Ako: Ehwan! (nilabas ko lahat nung natirang kalat at tinambak dun sa malapit na basurahan) Wala namang gumagawa nito dati...... Oh sheesh!
Crizelle: Bahket? ???
Ako: Si Johann! Wala nanamang magawang matino... tsk! >



Tinambak ko nang mabilis ung mga gamit ko sa loob, tapos slam... Nilabas ko ung cellphone ko para magtext...



Crizelle: (sinarado na rin ung locker nya) Sinong tinetext mo? ???
Ako: Si Raphael... Papaunahin ko na sila sa 711...
Crizelle: Bahket? ???
Ako: Mangongolekta tayo ng dahon sa garden >
Crizelle: Ano?!?
Ako: Gusto nya ng kalat, papakitaan ko sya ng tunay na kalat!
Crizelle: Suz! Eh bahket dahon lang lalagay mo? Buhangin na... :



Napatingin ako bigla kay Crizelle...



Ako: Naloloka ka na ba? Gusto mo bang magbreak kami?

Logged

40:

When you left
I lost a part of me
It's still so hard to believe
Come back baby please, 'cause
We belong together
Who else am I gonna lean on
When times get rough
Who's gonna talk to me on the phone
Till the sun comes up---



Sinoh bah toh?! Alam nya ba kung anong oras na?! Madaling araw natawag pa?! Napapanaginipan ko pa lang ung billboard ko sa Hollywood eh!



Ako: (pikit pa mata) Hello?



"Marjorie?"



Dyoskoday! Si Johann lang pala...



Ako: Johann? Anoh ka ba? (yawn) Alam mo ba kung anong oras na?
Johann: 2 AM?
Ako: Exactly! Bahket di ka tulog?!



Aantok ako! Ni di ko nga mabuksan mata ko eh! -__-



Johann: Kailangan kitang tawagan eh...
Ako: Bahket?
Johann: Eh kasi... Nanaginip ako ng masama kanina...


Gweat! Ngayon parang mommy ako na tatawagan pag nagkaron ng nightmare... Oh my golay! -_-



Ako: Johann, kung ano man un, panaginip lang un, okay? (yawn uhlet)
Johann: Baka kasi magkatotoo eh... Napanaginipan ko na di na tayo nagbati, tapos nakahanap ka na ng iba... Yoko mangyari un, kaya... nakikipagbati na ko ngayon... Sorry na poh...



Suz ginoo! May bukas pa para mag-sorry! Alas-dos ka pa ng umaga tatawag para lang dyan?!



Ako: Yeah, sure, whatever... Can I go back to sleep now? Kasi, talagang inaantok na ko, at may pasok pa bukas...
Johann: Bati na tayo?
Ako: Johann... (yawn) Bukas na lang okay? Ni di nga gising ang utak ko ng ganitong oras eh... Bukas na lang tayo mag-usap... Matulog ka na, okay?


May nakikita na kong sumasayaw na puting dots... Normal pa ba un?


Ako: Hello?
Johann: (sighs) Okay... Bastah ikaw... Sweet dreams, Marge...
Ako: Yeah.. yeah... sweet dreams din...
Johann: Mapanaginipan mo sana ako...
Ako: Shut up, Johann... Matulog ka na nga.
Johann: Hehe... opo... I love you...


Love you ba ung sinabi nya? Sheesh! Di na maka-focus mind ko ah...


Ako: Love you... bye.



Binaba ko na ung cellphone, at hinagis sa ilalim ng unan... Okay, balik tulog!



___________________
To Be Continued.

41:


Kinabukasan, tinanghali ako ng gising... Di ko narinig ung alarm nung cp ko eh! Nasa ilalim kasi ng unan... So, madali tuloy ako to the max sa pagbihis... And, one minute before the final bell, nakadating ako... Oh di va? Abot pa!


Crizelle: (salubong sa'kin) Hoy loka! San ka ba nanggaling? Kanina ka pa hinahanap ni Johann..
Ako: Tinanghali ako ng gising eh... Tawagan ka ba naman ng madaling araw!
Raphael: (biglang sumulpot sa tabi ko) Talaga? Ginising ka? Nakapag-usap naman kayo?
Ako: Yahhh.... (isip) Pero medyo wala na kong maalala sa mga pinag-usapan namin eh... -_-
Martha: Ha! Sabi na nga ba't wala kang maaalala eh!
Ako: San ba kayo nagsusulputan?! Bahket wala kayo sa mga pila nyo?
Pauline: (nakisali na rin) May i-aannounce daw kasi si Ms. del Mundo.. kaya ehto, may time pa tayong mag-tsismisan... Late ka kasi eh!
Ako: Napaka-interesting ng buhay ko snyo noh? -_-
Martha: Syempre... Kaw lang may intresting lablyp ngayon eh... Di pa nag-aaway sina Crizy at Jerome...
Crizelle: (pabirong hinampas si Martha) Wag mo namang ipagdasal... (tingin uhlet sakin) Di pa rin ba kayo magbabati?
Ako: Nope.
Martha: Bahket?
Ako: La lang... Gusto kong ipasok sa mind nya na di ko sya kagad papatawarin pag may ginawa syang masama... Para think twice before doing anything di ba? Getz nyo?
Raphael: Ay ang taray ng lola moh!



Ahyun, chinika ako ng mga kabarkada ko... No idea tuloy ako kung anong announcement nanaman ung ginawa ni del Mundo... Bastah ang narinig ko na lang, "Good morning, and have a nice day" -- which by the way eh signature nya na...


Nagsisimula nang maglakad papasok sa building ang mga people nang may kumalabit sa'kin... Ikot ako at si Crizelle na kausap ko pa nun... Si Johann pala...



Ako: Bahket nandito ka? Nasa kabilang ibayo pila ng mga 4th year ah.
Johann: Tatanong ko lang poh kung peace na tayo...



Wahihihihi... Parang batang nanghihingi ng sorry oh...


Ako: I don't think na magbabati tayo right now.
Johann: Ah... Okay....... (pauses) How about now?



Pilosopo? O_O



Ako: Uhmmm...nope.



Hinila ko na si Crizelle para umalis -- nang bigla kaming mapatigil dahil sa pagsigaw ni Johann.. OoO


Johann: PLEASE NAMAN!!!!



Napaikot akong bigla -- at OH mY GOLaY!!! Andun si Johann nakaluhod -- outstretched pa ung arms! OoO

Alam nyo ung itsura ni Rico Yan sa Got To Believe nung inaask nya ung help ni Claudine? Un! Un itsura ni Johann... Nakaluhod, outstretched sa'kin ung arms, sa gitna ng sandamakmak na tao!!!!


Kahiya.... T-T


Syempre, ako naman, patakbong lumapit sa kanya at hinila sya patayo...


Ako: Anong ginagawa mo?!?!
Johann: (tumayo naman -- thank God!) Humihingi ng sorry?
Ako: You're crazy! Alam mo ba?! Bahket ka naman lumuhod sa harap ng napakaraming tao?!
Crizelle: (bumulong sa'kin) Wag mo nang awayin, baka maglupasay pa yan dyan...



Tiningnan ko lang sya, sabay balik atensyon kay Johann...



Johann: Sorry na?
Ako: (hinga malalim) Okay fine...
Johann: Labz mo na uhlet ako?
Ako: Yah, labz naman talaga kita noh... :



Corny noh? :



Niyakap ako ni Johann at naghiyawan na ung mga tao sa court -- sa pangunguna nina Jerome at mga tropa nya... Nung binitawan ako ni Johann, naglakad na uhlet kami ni Crizelle papasok sa building...


Crizelle: So, di pa papatawarin ha...
Ako: What? Lumuhod na eh... Ayokong maglupasay pa sya dun noh... Mahirap maglaba ng puti!

42:


Kalahating araw ako tinutukso ng mga kaklase kong lalaki dahil dun sa incident na un... Mga lokong un... inggit lang sila, walang babaeng gagawa nun sa kanila... : Pati ung teacher kong vaklush sa math, inaasar din ako... inggit din un...wahihihi...


Anyway, nung lunch, nakatunganga ako, tinititigan ung notebook ko sa chemistry at ung periodic table, at iniisip,

"Ano kayang kakainin kong merienda mamaya?"



Hirap na hirap na nga ako sa pag-iisip eh! Di nyo ba na-ffeel un? Ung pag-isipan kung anong papapakin nyo mamaya sa harap ng TV habang nanood ng -----


Kabayo!!! OoO



Sorry, naputol tuloy ung iniisip ko... May bigla kasing umupo sa harap ko eh... Ummm, in short, si Johann... :



Ako: (ayos ung notebook ko para magsulat na) Bahket nandito ka? Nasa kabilang ibayo table nyo ah...



Tinitigan lang ako ni Johann... Lam nyo ung tingin na wala lang...nag-oobserve lang... pinatong nya pa nga ung ulo nya sa kamay nya eh... Katunaw ang titig ah! ???



Johann: Alam mo, ang oily ng buhok mo.



Hala... buhok ko pa napansin? ???



Ako: (tiningnan rin sya) Alam mo --



Teka anoh ba, gwapo kasi eh...tsk... hirap maghanap ng flaws...



Ako: parang kang skeleton... Kumain ka nga...



Nagtitigan lang kaming dalawa... Napapansin ko ngang pinapanood na kami ng tropa ko eh..



Johann: May party sa Friday sa kaibigan ni Ricky, sama ka?
Ako: Okay.
Johann: Okay. Maya na lang uhlet... Lab yu!



Tapos nun, umalis na sya... Bumalik na ko sa ginagawa ko...


Pauline: Ano un?!
Ako: (tingin sa kanila) Ahlin? ???
Martha: (tumingin kay Crizelle na katapat nya) Alam mo, ang oily ng buhok mo.
Crizelle: (tumingin din kay Martha) Alam mo, parang kang skeleton.



Tumingin uhlet sila sa'kin...


Ano bang masama dun sa pinag-usapan namin ni Johann?


Ako: Suz kayo naman... Di nyo ba narinig ung sinabi nya? May party daw!

43:


Lumipas ang araw at ang sumunod na araw, at ang sumunod pang mga araw... Before I knew it, Friday na! Yiheeeee!!! Sino bang hinde aayaw sa party di va?

Nasa car kami ni Johann, kasama si Jerome at Ricky -- na hinahanap ung bahay na maingay (bastah pag maingay, nandun ung party!)


Johann: Langya naman, nasan na ba ung bahay na sinasabi mo? Sayang gasolina ko, mahal pa naman ang gas ngayon.
Jerome: Ang reklamo mo...
Ricky: Oo nga... Magdrive ka na lang dyan...



At sabi nila mas nakakarindi raw ang mga babae... :


Maya-maya, pagkatapos ng ilang ikot -- nakabisado ko na sana ung periodic table kung dala ko lang... -- napaturo na si Ricky dun sa isang bahay sa dulo nung kantong inikutan namin...


Ricky: Ahyun! hahaha... ahyun... Sabi ko snyo pag nakita ko, alam ko na eh!
Jerome: At tingnan mo nga naman ang BILIS ng nagawa sa'tin nun... :



Naghanap na ng malapit na parking si Johann tapos nagbabaan na kami... Nauna nang pumasok sina Jerome at Ricky, habang hinintay ko si Johann na nakahagilap nanaman ng tindahan ng fishball... Langya pala, patay na patay toh sa fishball ah! : Nung naubos nya na ung 10 piso nya, ngumiti sya sa'kin...



Ako: Mukhang kumpleto na araw mo ah...
Johann: (akbay sa'kin) Oo... Ganyan ko kamahal yang fishball... Halika na, pasok na tayo, at gusto ko nang makilala tohng laging kinukwento nina Jerome...



Naglakad na kami paloob, at oh my golay!!! May chaos yata! Todo to the max ang lakas ng music, may nagyoyosi dun sa isang sulok, nagkakaraoke at nag-iinuman dun sa living room... May magulang ba tohng batang toh o ano!? O_O



Naramdaman kong humigpit ung akbay sa'kin ni Johann... Syempre napatingin ako... Baka hihimatayin na, di ko pa alam... Nakita namin sina Jerome kausap ung isang guy, eh di syempre, lapit kami... Pagkalapit namin, napatingin ako sa guy...


Hmmmmmm.... Nakita ko na toh dati eh... -__-



Gasp! OoO



Ako: (silip ung mukha nung guy) Mark?
Mark: (napatingin sa'kin) Uy, Marjorie! Anong ginagawa mo dito?
Jerome: Girlfriend si Marge ng pinsan ko... (hinila si Johann) Ehto nga pala si Johann ung kinukwento namin syo... Nagtransfer sya kung kailan ka umalis... Kumag ka kasi eh...
Mark: (ngiti kay Johann) Oy pare! Dame ko nang naririnig tungkol syo!


Naku, feeling close naman toh... :



Oo nga pala, si Mark, schoolmate ko sya hanggang last year, astig yan... Galing sumayaw! Medyo nakaclose ko kasi niligawan nya si Martha... Tulay ako!!! wahahahaha...
Nung nagbreak sila ni Mars last year, di na bumalik ng school -- nagtransfer ba naman... Kaya ehto... Ngayon na lang uhlet kami nagkita...


Mark: (kay Johann) Nako, pare, anong gayuma naman ang ginamit mo dyan kay Marjorie at tumalab?
Ako: (binatukan ko nga sya) Gayuma ka dyan...
Mark: Aray naman! (tumingin uhlet kay Johann) Macho talaga tohng gf mo! (tumingin uhlet sa'kin) Oi, Marge, narinig mo na ba ung karaoke? Baka gusto mong mag-concert? Nandun na rin ung mga inumin
Ako: Yah sure... Susunod na ko...



Pumunta sina Mark, Jerome at Ricky sa living room, kami ni Johann, medyo nagpaiwan...


Johann: (natatawa) Kakanta ka?
Ako: Anong nakakatawa dun? Hoy, kumakanta ako noh...
Johann: Labz, medyo malayo ung pinagparkan natin... Wala tayong payong...
Ako: Sira! (hinaltak ko sya papunta sa living room) Pakinggan mo pa ko eh... Hanggang laklak na lang magagawa mo p’re!
Johann: (biglang tigil) Marge, wag mong sabihing umiinom ka? ???



Abno ba toh? Syempre noh...


Ako: Ya-ah!
Johann: Ano ka ba?! O_O
Ako: Tao?
Johann: Bahket ka umiinom? Eh masama un syo!



Hala! Daig pa ung Health teacher ko ah! Sermonan ba ako... ??? :


Ako: J, alam ko naman kung kailan ako titigil noh... Masyado kang nag-wworry... Halika na, dali!
Johann: Fine.. Pero di ka malalasing ha... Seryoso ako, Marjorie... Ayokong iuwi ka snyo na lasing... Ano na lang sasabihin ng mommy mo? Na ang gwapo-gwapo ko, B.I. pa ko...
Ako: Johann, unang-una, ang kapal ng face mo... Second, di nga ako sosobra kaya tara letz na okiez?


Lord, itulak Nyo na nga poh nang madali kami... :p


Syempre, dahil malakas ang hatak ko sa taas, nagpahatak na nga si Johann papunta sa living room... Kakanta ako-oh! Matagal-tagal na rin akong di umiinom...hmmmmm... :



Pero di ako malalasing... Di AKO maLaLASiNG!



Kaya naman siguro akong buhatin ni Johann kung sakali man di ba?



Ako: J, kung sakali, kung sakali lang ha, malasing ako, bubuhatin mo ba ko pauwi?
Johann: Nababaliw ka na ba?! Sa bigat mong yan?



Hala, ang gaan-gaan ko eh...



Johann: Kakaladkarin na lang kita noh...




________________________
To Be Continued.

44:



Oowhhhh mundo... bahket napabilis yata ang ikot mo?

Jesus!!! Anoh bang ulo toh?!?!



Binuksan ko mata ko at bumulaga sa'kin ang worried na mukha ni Johann...



Johann: So... di malalasing ha?



Tinulungan nya kong tumayo...


Whow... O__O



Biglang nag-blur ung paningin ko at halos bumagsak nanaman ako... Buti na lang nasalo ako ni Johann...

Mukhang sumobra na ko sa pag-inom at bumagsak na...



Ako: Sheesh!
Johann: Hilo ka na noh? Gusto mo bang marinig kung nakailang tagay ka na?
Ako: No, thanks... Ayokong makarinig ng numbers ngayon...-__-



Napahawak ako sa ulo ko... Langya, umiikot talaga paningin ko! -.-



Johann: Gusto mo nang umuwi?



Halllerrr?!?! Tinatanong pa ba un?!?!



Ako: Ya-ah... Ehto ung panahong aalalayan mo na ko palabas para sumakay sa kotse mo at ihatid na ko sa bahay para mag-collapse sa bathtub!



Bathtub?! ???



Ako: I mean, sa kama...
Johann: Okay. :



Naglakad na kami palabas pagkatapos naming magpaalam kina Mark at Jerome... Pero, gwabeh! Di nman alalay ginagawa sa'kin ni Johann eh!



Ako: Whoy, dahan-dahan lang... May nahihilo kang kasama, remember?
Johann: Makakatayo ka pa naman pag nadapa ka noh... (continue sa paghila sa'kin)
Ako: Kumag... Pasalamat ka nahihilo ako, wala akong maisip na pangontra...
Johann: (napatingin sa'kin) Eh di dapat pala mas tahimik ka pag lasing ka? Bahket madaldal ka pa rin? ???



Kumag talaga toh! >



Ako: Sorry ha, nasa genes ko na un eh!



Pinasok nya ko kotse, tapos umikot para pumasok na dun sa kabilang pinto... Pagkaupo nya, binuksan nya na ung makina... Ako naman, pumikit, kasi talagang -- whoa! O_O -- ibang klase ang ikot ng world!



Johann: Alam mo, napipikon ako...
Ako: (binuksan ung isang mata para tumingin sa kanya) Huh? ???
Johann: Sabi mo di ka malalasing... Ilang beses na kitang pinipigilan kanina, dinededma mo ko... Gusto na kitang sigawan...
Ako: (pikit uhlet mata) Okay...
Johann: Anong ok?!?
Ako: Sigawan mo ko...



.......



Tahimik... Nabibingi na ba ko? Akala ko ba sesermonan nya ko? Binuksan ko ung mata ko sabay tumingin sa kanya... Nakatingin lang sya sa'kin...


Ako: Well? ???
Johann: Hahayaan mo kong sigawan ka? Di ka man lang kokontra? Ayaw na ayaw mong sinersermonan ka ah....
Ako: I broke my word, so fair lang na hayaan kitang sermonan mo ko... (pinikit ko mata ko) Dali, makikinig ako... Di kita babarahin...




Wait uhlet.... Wala pa rin... Langya, abno talaga toh... Kung kailan pumapayag akong magpasermon, ayaw akong sermonan... Binuksan ko uhlet mata ko at tumingin sa kanya... Medyo ngumiti sya...



Johann: Lam mo, mahal kita...



Kung sermon un, avah, magpapasermon na pala ako everyday, every hour, every minute!


Naghintay pa ko ng kasunod... Pero, inatras nya na ung car, and nagsimula nang magdrive...


What?


Ako: Un na un? ???
Johann: Huh? ???
Ako: Sermon na un? ???
Johann: Nah... Tsaka na ung sermon pag no choice ka na kundi makinig, at di na umiikot yang paningin mo, at pag hindi ka na mukang adik...
Ako: (hinampas sya) Adik ka dyan!



Napatingin ako dun sa side mirror... Langya, daig ko pa mukang adik! Pula na mata ko na halos di ko na mabuksan, sobrang gulo ng buhok ko -- Oh my golay! Di ako mukhang tao! OoO


Tumingin ako kay Johann na tumingin sa'kin sandali tapos ngumiti....


Johann: Wag kang mag-alala... Maganda ka pa rin para sa'kin...

45:


Bahket mice ang plural ng mouse, pero houses ang plural ng house?
Bahket hindi naging "mouses"? O kaya "hice"?


At bahket ang aga-aga eh iniisip ko yan?!



Umaga na... May halos dalawang oras pa ko bago ung shooting nung commercial... Sinubukan kong tumayo kanina, kaya lang, gwabeh! nahulog ang utak ko...! Napunta yata ung puso ko sa head ko...sobrang tumibok!



knock! knock!



Ugh!!! Stop that noise! -__-



Mommy: Marge? Di ka pa ba tatayo? Baka ma-late ka na sa shooting!
Ako: Yah~... Tatayo na... -__-



As soon as mawala tohng tibok sa ulo ko!


Okay, lesson #1? Wag na wag kang iinom pag alam mong gigising ka nang maaga kinabukasan... Coz, gurl, daig pa ng ulo mo ang Pearl Harbor kung sumabog!

Anyway, since wala na naman akong choice kundi tumayo -- or magkakatok nanaman si mommy, na talagang nakakasakit lalo ng ulo ko -- tumayo na ko... Okay, a little wobbly, pero kaya pa ng powers ko... Naligo ako, nagbihis ng kahit anong mahahaltak sa closet, kumain ng breakfast (kung breakfast ung isang glass ng milk), at sumigaw kay mommy na aalis na ko... Di na ko nag-make-up... May make-up naman sa set eh...


Paglabas ko, bumulaga sa'kin ung kotse ni Johann...



Johann: (sigaw sa'kin) Hoy, ang tagal mo ah!



Waaaahhh! Wag ka ngang sumigaw! T^T



Ako: (lumapit sa kanya) Anong ginagawa mo dito?
Johann: Ano pa? Eh di ihahatid ka... Eng-eng ka talaga... :


Loko talaga toh... Ang aga-aga eh...



Umikot ako para sumakay sa passenger's seat, nag-seatbelt -- at di pa rin gumagalaw ung sasakyan...



Ako: (tingin kay Johann) Akala ko ba ihahatid mo ko? Tara na...
Johann: La man lang good morning kiss?
Ako: Neknek mo...
Johann: Well, la good morning kiss,(pinatay nya ung makina) la driver...



Driver?



Ako: Anoh ba? Ma-lalate na ko...
Johann: Gusto mo nang makita si Carlo noh?
Ako: (binatukan sya) Sira! Pupunta ka nanaman dyan...
Johann: Aray naman... boyfriend-battering na yan ha! T-T



Meron bang ganon? ???



Johann: (ngumiti sabay turo sa right cheek nya) Good morning kiss muna?



Ako naman, syempre, tama na ang pakipot, isang swift peck lang on the cheek... Para di obvious na gusto ko rin syang halikan...



Johann: Yan..(binuksan nya na uhlet ung makina) Good morning, labz...



Haaaayyyyy... :



Nag-drive na kami paalis... Binuksan nya pa ung radyo para makinig sa music... Tapos inakbayan ako habang nag-ddrive ung isa nyang kamay...


Sa stoplight, tumingin sya sa'kin...



Uy, mukhang makakuha nanaman ako ng 'i love you' ah!



Nagtitigan lang kami... Maya-maya...


Ahyan na...






Johann: May pagkain ba dun sa set nyo? Nagugutom na ko eh.


-__-


>__<


o__o


-__-





Langyang i love you yan!


Ako: Un lang?
Johann: Anoh? ???



Nag-green na uhlet ung ilaw...



Ako: Wala... Syempre, may pagkain dun... Sa labas kami mag-sshooting ngayon eh... May malapit yatang McDo dun...
Johann: (nagdrive na) Buti naman... Ang tagal mo kasi eh, nagutom tuloy ako...



Wala man lang akong natanggap na compliment ngayong araw na toh... tsk...



Oooohhh... Gusto mo lang mapansin ka ni Johann eh... :



Ako: Syempre noh...
Johann: (biglang napatingin sa'kin) huh? ???



Yan, iisipin nya na ngayon na nagsasalita kang mag-isa...


Dali! Isip ng smart excuse! O_O



Ako: Bahket mice ang plural ng mouse pero houses ang plural ng house?



Smart nga naman, Marjorie.. -__-

46:


Pagkadating namin, nakita ko kagad si Carlo na patakbong lalapit sa'kin -- tapos nakita nya si Johann... Napatigil syang bigla at naglakad nang dahan-dahan... :


Carlo: Oist, Marge! (tumingin kay Johann) Johann...
Johann: Oist, pare!
Carlo: Sige, balik na ko, binati ko lang kayo...



Pagkaalis ni Carlo, tinitigan ko si Johann...



Johann: Ano? Nakakatunaw yang titig mo ah... Alam kong gwapo ako, wag mo nang ipahalatang napapansin mo...
Ako: (hinampas ko uhlet sya) Ang yabang mo!



Naglakad na ko palayo sa kanya...


Johann: (habol sa'kin) Boyfriend-battering ka nanaman!



~~~



Ilang oras na ang lumipas... Let's see... Nagsimula kami ng 10 AM at natapos kami ng 4 PM... Langya... Mas masakit na ulo ko ngayon! T_T


Pagkatapos sabihin nung director na wrap na -- tapos na! yehey! -- bumalik na kami ni Johann sa kotse... Grabeh, nag-collapse talaga ako sa chair sa sobrang hilo!


Johann: (tingin sa'kin) Lasing ka pa rin ba?
Ako: Sira! Kahapon pa un noh... Hang-over na lang toh...
Johann: So pwede na kitang sermonan?
Ako: Neknek mo... Bukas na... Masakit pa ulo ko, tutulugan lang kita...



Hinintay ko ung reply nya, ung bukas ng makina, ung paggalaw ng kotse -- pero nabingi na yata talaga ako dahil wala akong narinig... Syempre, napatingin ako sa kanya...


Ako: Wala ka bang balak gumalaw? Pag ako nakatulog dito, di mo na ko magigising..
Johann: (seryosong bigla) Lam mo bang mahal kita?



Teka, nananaginip na ba ko o talagang malayo lang sa tanong ko ung sinagot nya?



Ako: Huh? ???
Johann: Lam mo namang mahal kita di ba?
Ako: Yah... ???
Johann: Ako ba mahal mo?



Sobrang mag-emote toh ah! Baka meron sya ngayon?


Ako: Oo naman...
Johann: Ows?
Ako: Oo nga... Bahket ba?



Kinakabahan na ko ha...


Johann: Okay... Eh di you won't mind kung dadaan muna tayo sa kung saan? May papakita ako syo eh!



Juice ko poh! Un lang!??!


Ako: Nababaliw ka na ba? Gusto mo bang himatayin ako dito?
Johann: Kala ko ba mahal mo ko? T-T



Kung may energy lang ako, nasapak ko na tohng taong toh! >


Pinaandar nya na ung kotse...


Ako: Fine... Saan ba tayo pupunta? Dahil kung walang kwenta toh, grabeh, Johann, sasakalin kita!

47:


Naka-idlip pa ko bago ako ginising ni Johann at sinabing nakarating na raw kami... Lokong un, sinampal-sampal pa ko para magising! Grrrrr! > Kaya nung naalimpungatan ako, sinampal ko rin sya! Kaya lang napalakas ung s'kin... Wawa naman...


Tumingin ako sa labas, at nakitang nasa harap kami ng bahay nila... Tingin uhlet ako sa kanya... Malamang naging question marks nanaman ang eyes ko dahil natawa sya...



Ako: Kung sinasabi mo na kaya kagad at nang makauwi na ko at makatulog dahil masakit talaga ulo ko, at (tingin sa labas) mukhang uulan pa, at masarap talagang matulog sa ulan kung di mo alam un...
Johann: (hinila ng konti ung buhok ko) Ang dami mong sinabi... Halika na, may papakita ako syo sa kwarto ko...



Tingin uhlet ako sa kanya... Medyo humikbi pa... Pa-aawa effect ba...



Johann: Ay nako... Walang tao ngayon... Nasa mga lola ko sila... Wag ka nang kabahan dyan...:



Pagkarinig ko nun, avah, syempre, ngumiti ako -- di pala dapat akong kabahan eh! Ay teka, napaghahalataang tama sya... Erase erase erase....


Ako: Di ako kinakabahan noh... Bahket naman? Pfft!



Binuksan ko na ung pinto at lumabas na bago pa sya makakontra... Sumunod naman si Johann, tinutukso pa rin ako, as usual... Kung nasa genes ko ang pagdaldal, sya nasa atoms nya na ung pang-aasar!



Pumunta kami sa kwarto nya... Napatingin ako sa paligid... Langya, mas malinis pa ung kwarto nya kesa sa'kin?!?!?!


May kinuha sya sa drawer nya, tapos halos tumatalon na tumakbo sa'kin... Parang bata na nakakita ng candy... -__-



Johann: (may inaabot sa'kin na envelope) Tingnan mo kung anong dumating kagabi!
Ako: (kinuha ung envelope) Oi, puso mo, malalaglag na... :



Nginitian nya lang ako... Proud na proud ung loko... Binuksan ko ung envelope at binasa ung letter galing sa University of Illinois - Chicago...


Pagkatapos kong basahin, binasa ko uhlet...



Oh my golay...


Johann: (excited na tumingin sa'kin) Well?!?



Tinitigan ko sya... Tuwang-tuwa talaga oh...



Ako: (halos itapon sa kanya ung sulat) Oh, ayan, isaksak mo sa baga mo!



Tumakbo akong palabas, naririnig ko pa syang humahabol sa'kin... (Marjorie! Sandali! Marge! -- wahihi... a la anime yan! ;D ) Paglabas ko, tingnan mo nga naman, bumuhos na pala ang pagkalakas-lakas na ulan! At syempre, kahit takot akong mabasa, ayoko namang magpahuli kay Johann -- taas ng pride ko eh! Kaya, sige, sugod sa ulan... Pag dumami ako, eh di masaya, nadagdagan ang magaganda sa mundo!



Kakalabas ko pa lang ng gate nang biglang -- whoopsidaisies! Nadulas ung isang paa ko at napasubsob ako... Basa pa naman! T-T


Yan, Marge, may pride ka ba bang natitira?


Naramdaman kong hinawakan ni Johann ung braso ko, at tinulungan akong tumayo... Tinitigan nya kong mabuti sa mata, at tinanong...


Johann: Marge.... Ilang isda nahuli mo?


Hinampas ko nga sya... Kumag talaga toh...


Johann: Aray naman... Bahket ka ba nagagalit? Akala ko pa naman matutuwa ka...
Ako: Ang panget mo talaga! >
Johann: Marge, di ako ang sumubsob sa putik kanina...


Hinampas ko uhlet sya... Pasalamat sya mas malaki sya sa'kin, kundi inilublob ko na rin sya dun sa putik! hmpf! >


Sheesh! Bubwit na ulan toh... Sumasakit lalo ulo ko!


Johann: So, bahket ka nga nagagalit?



Ay oo nga pala, may kagalit pa pala akong katapat...



Ako: You're not supposed to leave me! Bakit ka pupunta sa Chicago!?!?!??!

48:


Napatunganga sa'kin si Johann... Tapos, ngumiti lang sya...
Tama ba naman un?!?



Ako: Wag mo nga akong pakitaan ng dimple mo, meron din ako nyan...



Napupuno na ng raindrops ang eyes ko, at gwabeh, nilalamig na rin ako... Kaya pareho na kaming magkasakit dito noh! Kung magkakasakit na lang din ako, eh di mangdamay na...



Johann: Di ko naman sinabing iiwan kita...


Sasama mo ko sa Chicago?



Johann: Pinapakita ko lang syo tohng opportunity na toh... Mag-ccollege ako sa US pero di ibig sabihin nun, di kita mahal or iiwan na kita... Way lang un para someday, magkaron tayo ng mas magandang hinaharap...



Hinaharap... Ang lalim ah... wahihihi... ;D


Marjorie! Makinig ka nga sa sinasabi nya!



Johann: Ngayon, ang hinihiling ko lang...



Ano bang lalim ng tagalog ng taong toh?!


Johann: Eh hintayin mo ko... Naiintindihan mo ba?



Tahimik ako... Medyo napahiya...
Naka naman, kasi bumili ka pa ng hiya, Marjorie eh... Dapat hinayaan mo na lang mag-expire ung huling binili mo...



Ako: Sasama mo ko sa States someday?


Natawa si Johann, sabay niyakap ako...


Johann: Sure... Ipapatayo pa kita ng squatter sa letter W ng Hollywood...
Ako: Bahket W? ???
Johann: Para baliktad na letter M...



____________________________
To Be Continued.

49:


Kinabukasan....


"MARJOOOOORRIIIIIIIEEEEE!!!"


Kabayo!!! O_O


Napatayo akong bigla sa kama --- oooooohhhhh.... Umikot bigla paningin ko... Sheesh... Sino bang aga-aga eh nambubulabog...? Biglang pumasok si mommy...


Ahyan na ang sagot sa tanong ko... :


Mommy: Marge! Tanghali na! Ma-lalate ka na!


Tiningnan ko sya... Parang may lumalabas na steam sa mata ko! Uh-oh.... Isa lang ibig sabihin nito...


Mommy: Tumayo ka na dyan, at paalis na rin ako... Sinabi ko naman sa'yong may business trip ako to Subic di ba? (tingin sya sa relo nya) Naku, mahuhuli na ko sa flight ko... (lumabas na sa kwarto ko)



Pagpasensyahan nyo na nanay ko... Hyper talaga yan pag may business trip eh... :


Hinawakan ko ung noo ko... Naka naman, mantika na lang ang kulang at pwede nang mag-prito ng itlog... Napasobra yata ang pagtatampisaw ko sa ulan... Hina ng immune system mo, Marjorie!



"Marge?"



Napatingin uhlet ako sa pinto... Si Ate Julie lang pala... Malamang pinadala sya ni mommy para hilahin na ko patayo...



Ate Julie: Tumayo ka na raw sabi ng mommy mo...


See? :


Tiningnan ko lang sya... Di ako makapagsalita, feeling ko pag binuksan ko bibig ko -- which by the way ay nakakapanibago -- eh masusuka ako... Bad bad bad...


Nilapitan ako ni Ate Julie at hinawakan ang noo ko...



Ate Julie: Ay dyosko! Saan ka ba nanggaling kang bata ka at ang init mo?!!?



Tumakbo sya palabas ng kwarto ko... Di nyo ba napapansin na ang daming people na magtatanong tapos di hihintayin sagot mo?


Di nagtagal biglang sumulpot si mommy...



Mommy: Marge! (hawak sa noo ko) Dyosko! Ang taas ng lagnat mo! Ano nanaman bang ginawa mo?!



Sisihin ba ko... -__-



Ako: Mommy... Ok lang ako.. Matutulog lang uhlet ako... Ikaw, shoo fly na, late ka na sa flight mo...
Mommy: Pero...
Ako: Suz naman, mommy... Parang ngayon lang ako nagkalagnat... Nandito naman si Ate Julie... at, promise, pag naghihingalo na ko, ipapatext na kita...



Binatukan ako ni mommy...



Ako: Aray naman mommy... Ung brains ko... Di nga, go na... at matutulog na ko...
Mommy: Well... okay... (hinalikan nya ko sa forehead) Tatawagan kita mamaya, okay? Bye...



Umalis na si mommy... Ako naman, nag-collapse na uhlet sa kama... Di pa ko nananaginip, bigla akong may narinig na nagsisigaw sa tabi ko... Binuksan ko uhlet mata ko, at bulaga! Si Johann, nag-eemote sa tabi ko... ???



Ako: Johann, anong ginagawa mo dito?
Johann: Tinawagan ako ng mommy mo eh, sabi mataas daw lagnat mo...



Bilis nga naman mag-travel ng news...


Ako: Johann, ok lang ako... Matutulog lang ako sandali, at tingnan mo, mamaya, itetext na kita... At, anoh bang ginagawa mo dito? Late ka na ah!
Johann: Tange... Linggo ngayon, walang pasok...



Langyang toh... nilalagnat na ko't lahat, tawagin pa kong tange?



Ako: J, magpapahinga na ko... Dahil masarap matulog...ok? Shoo...
Johann: Labz naman, alam kong cute ako, pero wag mo naman akong gawing aso...
Ako: (hinawakan ung noo nya) Ikaw yata may lagnat sa'tin eh!


Nginitian ako ni Johann bago sya tumayo para lumabas ng kwarto...


Johann: Okay... gagaling ka pa... Ang corny pa rin ng sense of humor mo...


Binato ko nga sya ng unan! > :

50:


Maliliit na gagamba, umakyat sa sanga... Down came the rain and washed the spider out... Maliliit na gagamba----

Ano ba nangyari sa maliliit na gagamba?



Yan ang nangyayari pag stranded ka sa bahay, nilalagnat, at walang magawa... Pati maliliit na gagamba kakausapin mo... Parang mental eh noh? Ok lang... sa Mandaluyong naman ako pinanganak! wahahahaha... sa loob...hihi... joke lang... sa ospital naman, oy...


Tumingin ako sa orasan sa kwarto ko... 4 Pm na... uwian na nila galing sa mall at kung saan man sila dinadala ng mga pamilya nila pag Linggo... Maya-maya lang, magdadatingan na ung mga people... Syempre, may pasalubong akong palabok nyan! Yan ang advantage pag sick ka, mabait syo mga people...


ding! dong!


Oooo...ahyan na ung doorbell!



Narinig kong binuksan ni Ate Julie ung main door, tapos sinundan ng napakatinis na boses ni Raphael...


Ahyan na sila... :


Raphael: (biglang bukas ng pinto ng kwarto ko) Oi, baklah!!!



Gandang bati naman nyan... -__-



Ako: (ngiti sa kanya) Oi, bakla ka rin...



Isa-isa na silang pumasok, tapos sa huli si Johann... Inabot nya sa'kin ung palabok ko...



Johann: Langya, hirap maging baby sitter ng tropa mo ha...
Crizelle: Naku naman, nag-enjoy ka naman noh... (tingin sa'kin) Muntik ka nang agawan ni Raphael, lam mo ba?
Ako: J, naman, ilang araw pa lang akong nawawala, pinagpalit mo na kagad ako...
Raphael: (pinulupot ung arms nya kay Johann) Yah, kami na nga eh...



Napatalon bigla si Johann at napatakbo sa tabi ko...


Johann: (pinakita sa'kin ung braso nya) Labz naman, tingnan mo nga, tumatayo balahibo ko! O_O



Natawa ako, tapos napatingin kay Raven na nakaupo dun sa isang couch sa tabi ng kama ko...


Oo nga pala, kay Raven ko pala sinabi na dumaan sila (kala nyo ba bibisitahin talaga ako ng mga yan?!), alam na nila meaning nun, may secret!



Ako: Johann, baba ka naman, kuha mo kong tubig... Wag kang mag-alala, walang mumu dun...
Johann: Bahket? Tinakot mo na lahat?
Ako: Ha..ha... : Sige na, bumaba ka na...
Raphael: Gusto mo samahan pa kita?
Johann: Wag na noh, baka maligno pa makuha natin... (lumalabas na sa pinto)
Raphael: (sumabit pa rin kay Johann) Oh, cmon... Pakipot ka pa eh...
Johann: Seriously, Rap, kinikilabutan na ko! O_O



Pagkaalis nina Johann at Raphael...



Martha: (tingin sa relo nya) Okay, may 5 minutes ka para mag-spill...game!
Pauline: Yup, so what's up?
Ako: (take a deep breath) Aalis na si Johann...
Lahat sila: HUWAAAaaTttTT?!?!? OoO
Ako: Alam nyo na, ung mag-mmove from one place to another...
Crizelle: Loka, alam namin... San naman sya pupunta?
Ako: Sa Chicago?
Martha: Sa Amerika un di ba? O_O
Crizelle: Naku, hinde, dyan lang un sa Visayas... Hallerr?!?! :
Raven: (tingin sa'kin) Mag-sstick ka?
Ako: I guess... I mean... Kaya nga nauso yang LDR na yan di ba? Kasi dahil dyan sa eroplanong yan... (bulong) Kaya siguro pinasabog ung Twin Towers gamit ang airplane...



Natahimik sila sandali...



Pauline: Nag-wwork ba talaga ung Long Distance Relationships? Wala pa kasi akong kilala na nakakatagal eh...



Okay... Anong ibig sabihin nun?



Ako: You think it won't work out?
Raven: Di naman namin sinasabing hinde mag-wwork... Parang hindi lang sure...
Martha: What if naghihintay ka na sa wala?
Crizelle: Or nakahanap ng iba?



Whoosah... Tinatakot nyo naman si akowh! T-T



Ako: So, dapat makipagbreak ako? Fate? Ano?!
Pauline: Hold on ka muna... Wag mo na lang basta-basta itapon, sayang naman kayo...
Crizelle: Oo nga... Mahirap makahanap ng bf na hahayaan kang batukan sya noh...




Di pa ko nakakapag-isip nang biglang narinig namin ung boses ni Raphael na papalapit... Pwede na talagang alarm ung bruha! Tumahimik na kaming lahat nung pumasok silang dalawa...


Crizelle: Oh ano? Kayo na?
Raphael: Ay nako, kasal na nga eh... ;D


Lumapit sa'kin si Johann at inabot ung tubig ko...


Johann: (bumulong sa'kin) Ngayon ko lang na-realize, ang swerte ko pala talaga syo... (hinalikan nya ko sa forehead)
Martha: Oist! wala namang PDA! May mga taong single dito oh...